Κι όμως, η ακαταστασία είναι πλέον τάση στη διακόσμηση -Βιβλία στο πάτωμα, γεμάτα ράφια, «ζωντανοί» χώροι
Πλέον, η αισθητική στην διακόσμηση του σπιτιού αντικαθίσταται από τον μαξιμαλισμό και από μία «ακαταστασία».
Οι τάσεις στο εσωτερικό των σπιτιών τα τελευταία έτη χαρακτηρίζονται από μπεζ τόνους που μαρτυρούν την ήσυχη πολυτέλεια, τη φιλοσοφία τακτοποίησης και φυσικά τον μινιμαλισμό. Όμως αυτό αρχίζει και αλλάζει σιγά σιγά.
Για χρόνια, η μινιμαλιστική αισθητική κυριάρχησε στις τάσεις του interior design. Ο κόσμος επένδυσε σε ουδέτερους τόνους, καθαρές γραμμές και οργανωμένους χώρους με τη φιλοσοφία της Marie Kondo να ορίζει πώς πρέπει να ζούμε: «αν δεν σου προκαλεί χαρά, πέταξέ το».
Όμως, μια νέα τάση κάνει θόρυβο στα social media, και είναι το εντελώς αντίθετο: το Intentional Clutter, δηλαδή η σκόπιμη ακαταστασία. Όχι, δεν μιλάμε για βρώμικα πιάτα στον νεροχύτη και ρούχα παντού, αλλά για χώρους που δείχνουν πραγματικά κατοικημένοι. Ράφια γεμάτα με αγαπημένα αντικείμενα, στοίβες βιβλίων στο πάτωμα, κορνίζες σε διαφορετικά σχήματα και χρώματα, σουβενίρ από ταξίδια, οικογενειακά σερβίτσια, βινύλια, παιδικές μνήμες μέσα σε γυάλες.
Τι είναι η επιτηδευμένη ακαταστασία
Η επιτηδευμένη ακαταστασία αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη «ακαταστασία» στο εσωτερικό του σπιτιού. Στην ουσία, πρόκειται για μια προσπάθεια να επιτρέψετε στους χώρους να νιώσουν ξανά ζωντανοί. Αντί για στείρα τάξη, αφήστε στοίβες βιβλίων στο πάτωμα, ράφια γεμάτα με κάθε είδους (αγαπημένα) αντικείμενα ή ένα μείγμα από διαφορετικές κορνίζες.
Γιατί όμως αγαπάμε τώρα το intentional clutter;
Η ανάγκη για προσωπική έκφραση, ο κορεσμός από το "τέλειο" Instagram interior, αλλά και η επιστροφή του ρομαντισμού, του μαξιμαλισμού και του σουρεαλισμού μάς οδηγούν σε κάτι πιο ανθρώπινο. Σε μια αισθητική με χαρακτήρα, ιστορία και συναίσθημα. Δεν πρόκειται απλώς για έναν διακοσμητικό κανόνα, αλλά για μια φιλοσοφία που αγκαλιάζει τη ζωή όπως είναι: γεμάτη μικρές ατέλειες, αναμνήσεις και προσωπικότητα.
Υπό αυτό το πρίσμα, η επιτηδευμένη ακαταστασία δεν είναι μια κλασική τάση, αλλά μάλλον μια δήλωση χαρακτήρα που μπορεί να ενσωματωθεί σε οποιοδήποτε σπίτι. Πρόκειται για επιμέλεια, για προσοχή στη λεπτομέρεια, για να δείξεις ποιος είσαι. Έτσι, υπάρχει κάτι πολύ ατμοσφαιρικό σε αυτό το φαινόμενο. Δεν χρειάζεται κάθε σημάδι ζωής να εξαφανίζεται και να τακτοποιείται αμέσως. Το κάλυμμα του κρεβατιού μπορεί να μείνει άστρωτο, και το ανοιχτό βιβλίο και το φλιτζάνι του καφέ μπορούν να μείνουν εκεί που είναι.
Αγκαλιάζουμε τα στοιχεία του χαρακτήρα μας
Στην εποχή μας, η ανάγκη να εκφράζει κανείς οπτικά τον χαρακτήρα του αυξάνεται. Τα charms για τσάντες το αποδεικνύουν αυτό στη μόδα , και η σκόπιμη ακαταστασία μπορεί να αποτελέσει ένα αντίστοιχα κατάλληλο μέσο στη διακόσμηση εσωτερικών χώρων. Γι' αυτό, οτιδήποτε αφηγείται μια ιστορία ταιριάζει στην τάση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στα σπίτια. Η ιστορία πίσω από ένα σουβενίρ από ένα ταξίδι ή από το σετ τσαγιού της γιαγιάς, αποτελούν ένα πανέμορφο στοιχείο που συνδυάζει την ταυτότητα με την διακόσμηση του σπιτιού μας, του χώρου όπου ζούμε.
Συλλογές παρόμοιων αντικειμένων είναι επίσης ενδιαφέρουσες. Ίσως τα πολλά εξώφυλλα δίσκων που κρεμάμε στον τοίχο ή ίσως απλώς τα αγαπημένα σας βιβλία στο τραπεζάκι του σαλονιού, τα οποία τώρα ζουν την εποχή τους και εκτεθειμένα μαζί, φαίνονται επιμελημένα και όχι τυχαία τοποθετημένα. Με λίγα λόγια, η επιτηδευμένη ακαταστσία είναι ο τρόπος που καθένας δείχνει ποιος είναι, με βάση την διακόσμηση του σπιτιού του. Δεν αρκείται από μίνιμαλ χώρους, απρόσωπους χωρίς άποψη και χωρίς μία ιστορία.
