Ένα διαμέρισμα από τα 60s στην Κυψέλη επανασχεδιάστηκε και απέκτησε αψεγάδιαστο βιομηχανικό στιλ

Το παρακάτω διαμέρισμα στην Κυψέλη ξεφεύγει από το ρετρό του παρελθόντος και αποκτά μια industrial πινελιά που απογειώνει το interior design.

Το διαμέρισμα βρίσκεται σε μια τυπική πολυκατοικία της δεκαετίας του 1960, στην οποία συναντά κανείς μικρά διαμερίσματα ανά όροφο. Καθώς ο σκοπός των ιδιοκτητών ήταν η βραχυχρόνια μίσθωση της κατοικίας, ζήτησαν από την ομάδα του αρχιτεκτονικού γραφείου DS Architecture να δημιουργήσει ένα φιλόξενο, κομψό περιβάλλον, το οποίο ωστόσο να αποπνέει αρμονία και οικειότητα.

«Τα κεντρικά συνθετικά στοιχεία της πρότασης είναι η δυνατότητα να διεισδύσει το φυσικό φως στο σύνολο του διαμερίσματος, το στοιχείο της ανακάλυψης, στην οποία θέλουμε να ωθήσουμε τον επισκέπτη-χρήστη, ώστε να βιώσει τον χώρο, και το στοιχείο των συνεχών αντιθέσεων» αναφέρουν οι designers.

Ο σχεδιασμός τονίζει την έντονη γραμμική μορφή του διαμερίσματος, χωρίζοντάς το σε κατά μήκος ενότητες, ξεκινώντας με τον χώρο του καθιστικού, ένα μικρό αλλά χρηστικό γραφείο, την κουζίνα, την τραπεζαρία και τους βοηθητικούς χώρους. Η απόληξη αυτής της γραμμικής κίνησης, καταλήγει στο υπνοδωμάτιο, το οποίο οι αρχιτέκτονες χαρακτηρίζουν ως «φωλιά».

Οι ίδιοι εξηγούν «Πρόκειται για ένα κουτί, υπερυψωμένο ελαφρά από το υπόλοιπο διαμέρισμα, με ανεμπόδιστη θέα προς τον υπόλοιπο χώρο του διαμερίσματος αλλά και με σημειακές οπτικές φυγές προς το έντονο αστικό τοπίο της πόλης».

Η κλειστή κουζίνα αποτελεί ένα από τα βασικότερα στοιχεία στον σχεδιασμό του διαμερίσματος, καθώς συμπληρώνει τον καμβά του χώρου, ενώ βοηθάει στη διείσδυση του φυσικού φωτός. «Εντείνει την καθαρότητα αλλά και αποκρύπτει περιττά λειτουργικά στοιχεία της καθημερινής διαβίωσης ενός μη μόνιμου χώρου κατοίκησης» συμπληρώνει η ομάδα των DS Architecture.

Σε δεύτερη φάση και εφόσον ο χρήστης το επιθυμεί, ανοίγοντας τις συρόμενες πόρτες, μπορεί να αξιοποιήσει όποιο τμήμα της κουζίνας επιθυμεί. «Το μαύρο δίνει βάθος, μεγαλώνει τον χώρο και ωθεί τον χρήστη σε μια παροδική ψευδαίσθηση ότι πίσω από τα λευκά πορτάκια, κρύβεται κάτι μεγαλύτερο που δεν έχει ακόμα ανακαλύψει. Αυτή η ψευδαίσθηση, θα τον ωθήσει επίσης και να κλείσει ξανά τις πόρτες. Να επανέλθει η ηρεμία και η ισορροπία στον χώρο» καταλήγουν οι αρχιτέκτονες.

Φωτογραφίες: Panagiotis Voumvakis, DS Architecture