Το αρχιτεκτονικό γραφείο της Κατερίνας Συρούνη ανέλαβε την εξ' ολοκλήρου ανακαίνιση ενός διαμερίσματος της δεκαετίας του 1980 στην περιοχή της Βούλας, σε σύγχρονο σπίτι, φωτεινό, λευκό και μίνιμαλ.
Σε όλα τα δωμάτια επικρατεί αρμονία, ενώ δεν υπάρχει καμία υπερβολή ως προς τη διακόσμηση, τίποτα το περιττό. Ποτέ ξανά ο μινιμαλισμός δεν έχει αποτυπωθεί με τόσο σύγχρονο τρόπο, με αποτέλεσμα να μη χορταίνουμε να παρατηρούμε ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια του σπιτιού.
Ωστόσο, το σπίτι αντιμετώπισε πολλές προσκλήσεις για να φτάσει στη σημερινή μορφή που ονειρεύονταν οι ιδιοκτήτες του. Η αρχιτέκτονας Κατερίνα Συρούνη εξηγεί: «Καταλυτικό ρόλο στον σχεδιασμό των λεπτομερειών της κατοικίας, υπήρξαν τα δομικά στοιχεία του έργου που δεν μπορούσαν να πειραχτούν. Η σχεδιαστική προσέγγιση της νέας σκάλας για παράδειγμα, λόγω στατικών και λειτουργικότητας του χώρου, οδήγησαν στην επιλογή υλικών μινιμαλιστικής μορφής με τις κατακόρυφες ντίζες για να ενισχύσουν την στήριξή της ενώ λειτουργούν παράλληλα και ως προστατευτικό κιγκλίδωμα.
Το λουτρό στο πάνω επίπεδο της σοφίτας επανασχεδιάστηκε λόγω διαφοράς ύψους επιπέδων και ύπαρξης δοκού, στοιχεία που οδήγησαν στην επιλογή της μεγάλης λευκής συρόμενης πόρτας που εντάσσεται σαν στοιχείο του τοίχου για να μην τονίζεται η πρόσβαση σε χώρο με βοηθητικό χαρακτήρα. Επίσης, στο master υπνοδωμάτιο της σοφίτας, προστέθηκε εντοιχισμένη ντουλάπα που προέκυψε από τον διαχωρισμό της υπάρχουσας ψηλής ντουλάπας στο υπνοδωμάτιο του κάτω επιπέδου που ήταν μη χρηστική λόγω ύψους.
Τέλος, ο επανασχεδιασμός του κυρίως εξώστη και η αντικατάσταση του υπάρχοντος κιγκλιδώματος με διαφανή κρύσταλλα, υπήρξε καθοριστικός για το ύφος και την τελική μορφή της κατοικίας. Τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου αναιρούνται οριοθετώντας μια αδιάκοπη ενότητα με την απαράμιλλή θέα προς την Αθηναϊκή Ριβιέρα και το ατελείωτο ελληνικό γαλάζιο».
Η χρωματική παλέτα των δωματίων του σπιτιού υποστηρίζει το κατάλευκο χρώμα με κάποια status κομμάτια ξύλου, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τον συνδυασμό του αφαιρετικού με το μοντέρνο. Ολοκάθαρη είναι και η παρουσία του μάρμαρου, που εξασφαλίζει έναν lux χαρακτήρα.
Από την είσοδο κιόλας, με ευκολία κατανοεί κανείς πως πρόκειται για ένα ultra minimal περιβάλλον. Αυτό που ζητήθηκε είναι να αποτυπωθεί με τον πιο σύγχρονο τρόπο η λιτότητα κι ένας χαρακτηριστικός, super elegant μίνιμαλ διάκοσμος. Έτσι, λοιπόν, κι έγινε.
Πιο συγκεκριμένα, το οροφοδιαμέρισμα με σοφίτα, είναι συνολικής επιφάνειας 140,00 τ.μ. και βρίσκεται σε τριώροφο κτίριο κατασκευασμένο στα τέλη της δεκαετίας του ’80 στην περιοχή της Βούλας.
Η βασική διάταξη των χώρων της κατοικίας διατηρήθηκε στο ακέραιο με εξαίρεση την θέση της σκάλας που οδηγεί στο πάνω επίπεδο της σοφίτας. Επίσης, το υπάρχον τζάκι που υπήρχε στο καθιστικό με την φλύαρη διακόσμηση επενδύσεων που παραπέμπει σε άλλη δεκαετία, καταργήθηκε ώστε στην θέση του να τοποθετηθεί ο καναπές και ο χώρος του καθιστικού να στρέφεται πλέον προς τον εξώστη με την ήρεμη και αδιάκοπη θέα της πόλης και του νερού.
Στον αρχικό σχεδιασμό, υπήρχε μια στενή και απότομη σκάλα σε ένα από τα δύο υπνοδωμάτια στο πίσω μέρος του κυρίως επιπέδου του σπιτιού, καθιστώντας το μη λειτουργικό και χρηστικό ως χώρο ξεκούρασης και ύπνου η οποία οδηγούσε κατευθείαν στο λουτρό, στο πιο χαμηλό σημείο της στέγης στο δεύτερο επίπεδο του σπιτιού.
Η νέα σκάλα που αντικρίζει ο επισκέπτης κατά την είσοδο σου στο σπίτι, αντιμετωπίζεται με γλυπτική διάθεση για να ενσωματωθεί αρμονικά σε κεντρική θέση των χώρων διημέρευσης του σπιτιού. Η σκάλα που μοιάζει να αιωρείται, συνδυαστικά με την επιλογή των διάφανων προστατευτικών κρυστάλλων του εξώστη της σοφίτας και τον λιτό σχεδιασμό της κουζίνας που διαχωρίζει αλλά και που ενοποιεί ταυτόχρονα τις χρήσεις του κάτω επιπέδου, λειτουργεί συνεκτικά, δημιουργώντας μια οπτική συνέχεια και ροή συνολικά στον χώρο.
Το υπάρχον ξύλινο δάπεδο στους χώρους διημέρευσης και στην σοφίτα που ήταν κατεστραμμένο στο μεγαλύτερο τμήμα του, σε συνδυασμό με τα αδιάφορα αναχρονιστικά πλακίδια σε υπνοδωμάτια και λουτρά, αντικαταστάθηκαν πλήρως με πλακίδιο σε απομίμηση λευκού μαρμάρου που χρησιμοποιήθηκε καθολικά σε όλο το σπίτι.
Η ολιστική χρήση του λευκής παλέτας υλικών τόσο στα δομικά στοιχεία της κατοικίας όσο και στα υλικά κατασκευής των επιμέρους χώρων, πέραν κάποιων ξύλινων επιφανειών σε δρύινη απόχρωση για μια ήπια αντίθεση υλικών με χαρακτήρα διαχρονικό και η διαχείριση του τεχνητού φωτισμού με ψευδοροφές συνδυαστικά με την διάχυση του φυσικού φωτός που κυριαρχεί, δημιουργεί ένα αποτέλεσμα μονολιθικό με καθαρές γραμμές και ήρεμης πολυτέλειας.
Κάτι πολύ ενδιαφέρον στο οποίο αξίζει να αναφερθούμε είναι το γεγονός πως τα δωμάτια του διαμερίσματος δίνουν την αίσθηση ενός ενιαίου χώρου, κάτι που προσδίδει extra coolness και μια παραπάνω λειτουργικότητα.
Τίποτα το περιττό, αλλά αντιθέτως ένα απόλυτα αρμονικό αποτέλεσμα που γίνεται ολοκάθαρο ακόμα και στην παραμικρή γωνία του σπιτιού. Η όλη εικόνα δίνει την αίσθηση πως η κατοικία βγήκε απευθείας από το μέλλον, τότε που το interior design θα επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στην άψογη λειτουργικότητα και τις ultra clean γραμμές.
Ταυτότητα έργου:
Αρχιτεκτονικό γραφείο: k.sirouni architects
Αρχιτέκτονας: Κατερίνα Συρούνη
Κατασκευή: Χρήστος Χατζηαντωνίου, Πολιτικός Μηχανικός
Φωτογραφίες: (instagram: la_bell_anima)
