Το αρχιτεκτονικό γραφείο Hiboux Architecture σχεδίασε μια συγκλονιστική εξοχική κατοικία στο Μεγανήσι που γίνεται ένα με το φυσικό περιβάλλον.
Η Μαρία Τσιγάρα, η Μαριάννα Ξυνταράκη και ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος του αρχιτεκτονικού γραφείου Hiboux Architecture επιμελήθηκαν τον σχεδιασμό μιας υπέροχης εξοχικής κατοικίας στο Μεγανήσι, η οποία μοιάζει να ενσωματώνεται πλήρως και αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον, τα ελαιόδεντρα και τα επιβλητικά βράχια.
«Η εξοχική κατοικία διαμορφώνεται ως ένα σύμπλεγμα από διάσπαρτους θολωτούς κτιριακούς όγκους και ένα τετραγωνικού κανάβου στέγαστρο που τους συνδέει, ανάμεσα στα 42 υπάρχοντα ελαιόδεντρα και πάνω σε αναβαθμίδες που συγκρατούνται από τις ξερολιθιές. Εκκινώντας από τις ποιμενικές κυκλικές πέτρινες κατοικίες που απαντώνται στην ύπαιθρο (όπως στο χωριό Εγκλουβή της Λευκάδας) οι πέτρινοι όγκοι ακολουθούν την βαθμιδωτή διαμόρφωση του εδάφους παρακολουθώντας τα καμπύλα μοτίβα των ξερολιθιών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο αφουγκραζόμαστε την προϋπάρχουσα κατοίκηση του τόπου υπηρετώντας την ιδέα μιας νέας ανθρώπινης κατοίκησης υφασμένης ανάμεσα στις υπάρχουσες μη ανθρώπινες ζωντανές (δέντρα) ή μη-ζωντανές (πέτρες) οντότητες, με τη μικρότερη δυνατή διατάραξη. Κανένα από τα δέντρα δεν κόπηκε ούτε μετακινήθηκε» εξηγούν οι σχεδιαστές.
Από τις φωτογραφίες καταλαβαίνει κανείς ότι στόχος του αρχιτεκτονικού γραφείου ήταν να σεβαστεί τον χώρο, την παραδοσιακή αισθητική του τόπου αλλά και την ομορφιά που μας χαρίζει απλόχερα η φύση και να δημιουργήσει ένα σπίτι που να ανταποκρίνεται μεν στις ανάγκες των ενοίκων και στο γούστο τους, χωρίς όμως να διαταράξει την τόσο καλά διατηρημένη αρμονία της περιοχής.
Μια εξοχική κατοικία στο Μεγανήσι είναι ο απόλυτος ορισμός του καλοκαιρινού joie de vivre
«Το μεταλλικό στέγαστρο αντιπαραβάλλεται με τη σχεδόν αρχαιολογική υπάρχουσα επιφάνεια του εδάφους και της κατοίκησης του, ως ένα προστατευτικό στρώμα, αποκτώντας μια μορφή που συναντάται συχνά στα υπόστεγα των βοσκών του μεσογειακού τοπίου· ένα λεπτό κάλυμμα παράλληλο με την κλίση του εδάφους. Το λεπτό στρώμα του στεγάστρου αποτελεί ένα νέο έδαφος, αιωρούμενο και φυτεμένο. Έτσι το νέο εμβυθίζεται στο προϋπάρχον» τονίζουν οι σχεδιαστές.
