Η μετατροπή ενός παλιού στάβλο σε κατοικία ήταν ένα ταξίδι μαγικό από την μελέτη ως την κατασκευή του.
Η μετατροπή ενός παλιού στάβλο σε κατοικία ήταν ένα ταξίδι μαγικό από την μελέτη ως την κατασκευή του.
INTERIOR DESIGN

Πριν και μετά: Η μεταμόρφωση ενός στάβλου του 1903 στην Καρδίτσα σε ένα υπέροχο σπίτι


Μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν ένας ερειπωμένος στάβλος που ρήμαζε και τώρα έγινε ένα σύγχρονο σπίτι, εξαιρετικό παράδειγμα αρχιτεκτονικής αξιοποίησης που είχε αφεθεί στο έλεος του χρόνου.

O λόγος για μια κατοικία στην Καρδίτσα που βρίσκεται στο χωριό Φανάρι και απέκτησε νέα ζωή μεταμορφωμένη από το στούντιο διακόσμησης εσωτερικών χώρων EC Interiors. Με σεβασμό στην παράδοση και προσεκτικό σχεδιασμό η Εβελίνα Χατζηγούλα μαζί με μια σπουδαία ομάδα ανθρώπων εργάστηκαν σκληρά ώστε να διατηρηθούν τα αυθεντικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την περιοχή σε συνδυασμό με την υψηλή ποιότητα και τη λιτή αισθητική. Το αποτέλεσμα είναι ένα σπίτι φιλόξενο που συνδυάζει τοπικούς τρόπους δόμησης από πρωτογενή υλικά όπως είναι η πέτρα, το ξύλο και ο σύγχρονος εξοπλισμός.

Μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν ένας στάβλος που ρήμαζε.
Μετά ανέλαβε η Εβελίνα Χατζηγούλα, επικεφαλής του γραφείου EC Interiors.

«Κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού, και της κατασκευής στη συνεχεία, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις ήταν η ίδια η μετατροπή του χώρου και αλλαγή χρήσης του, από βουστάσιο και αποθήκη σε κατοικία. Για να μπορέσει το κτίριο να εξυπηρετήσει τις νέες χρήσεις, πραγματοποιήθηκε μια εκτεταμένη ανακατασκευή του εσωτερικού, με συνδυασμό παραδοσιακών και σύγχρονων μεθόδων κατασκευής και υλικών. Ακόμα δόθηκε προσοχή στην διατήρηση του παραδοσιακού χαρακτήρα και τον εμπλουτισμό του με σύγχρονα και μοντέρνα στοιχεία», εξηγεί στο Bovary η Εβελίνα Χατζηγούλα, επικεφαλής της EC Interiors.

Το concept της μεταμόρφωσης

Σήμερα το σπίτι στην Καρδίτσα αποτελεί έναν αυτόνομο μικρό παράδεισο ενσωματωμένο σε ένα πραγματικά γνήσιο φυσικό και κτισμένο περιβάλλον.

Η ορθογώνια επιμήκης κάτοψη χωρίζεται νοητά στα δύο, χώρος διημέρευσης – καθιστικό, χώρος ανάπαυσης – υπνοδωμάτιο, με την κουζίνα και το λουτρό να τοποθετούνται στη μέση και να λειτουργούν ως διαχωριστική ζώνη μεταξύ των δύο χώρων. Η επιλογή των νέων υλικών, έγινε με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να ταιριάζουν με τα ήδη υπάρχοντα παραδοσιακά υλικά της κατασκευής και να τα συμπληρώνουν.

Το υπνοδωμάτιο.

Ειδικότερα έγινε χρήση πέτρας και ξύλου, ντόπια και ανθεκτικά στο χρόνο υλικά, τα οποία συνδυάστηκαν με νέα κονιάματα, κουρασάνι και σοβατισμένο σκυρόδεμα των τοιχίων αντιστήριξης της λιθοδομής. Η επιλογή των νέων υλικών έγινε με γνώμονα την αντοχή τους στο χρόνο, την οικολογική συνείδηση της κατασκευής και την επίτευξη υψηλής ενεργειακής αποδοτικότητας κατά τη διάρκεια ζωής της κατοικίας. Τέλος τα ξύλινα στοιχεία συμπληρώνουν την λιθοδομή του κτηρίου, φανερώνοντας το δομικό σύστημα του κτηρίου και τον σεβασμό στις παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής, οι οποίες συνδυάζονται με σύγχρονες μεθόδους και υλικά κατασκευής.

Τα ξύλινα στοιχεία συμπληρώνουν την λιθοδομή του κτηρίου, φανερώνοντας το δομικό σύστημα του κτηρίου και τον σεβασμό στις παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής.
Εγινε χρήση πέτρας και ξύλου, ντόπια και ανθεκτικά στο χρόνο υλικά .
Στο εσωτερικό η μοντέρνα αισθητική και η απλότητα συναντά και συνδυάζεται με την παράδοση δημιουργώντας ένα νέο σύνολο.
Γήινοι και θερμοί τόνοι χρωμάτων.

Στο εσωτερικό η μοντέρνα αισθητική και η απλότητα συναντά και συνδυάζεται με την παράδοση δημιουργώντας ένα νέο σύνολο. Γήινοι και θερμοί τόνοι χρωμάτων συνδυάζονται με το απαλό γκρι των κύριων χώρων, αναδεικνύοντας την πέτρα και το ξύλο που κυριαρχούν στο εσωτερικό. Το κόκκινο της τερακότας στο λουτρό, είναι μια αναφορά στα παραδοσιακά κεραμικά και το κόκκινο χώμα του περιοχής, μαρτυρά μια βαθιά σύνδεση με τον τόπο και την συνέχεια στο χρόνο. Παραδοσιακά αντικείμενα της οικοσκευής συντηρούνται, επαναχρησιμοποιούνται και γίνονται ζωντανό μέρος της κατοικίας, αποκτώντας νέα ζωή και χρήση.

Το κόκκινο της τερακότας στο λουτρό, είναι μια αναφορά στα παραδοσιακά κεραμικά και το κόκκινο χώμα του περιοχής.
Μαρτυρά έτσι μια βαθιά σύνδεση με τον τόπο και την συνέχεια στο χρόνο.

Η παλιά ταΐστρα των ζώων διατηρήθηκε και μετατράπηκε σε καναπέ για το καθιστικό, με κρυφούς αποθηκευτικούς χώρους. Αντιστοίχως διαμορφώθηκε και το κρεβάτι στο υπνοδωμάτιο. Η ενεργειακή σόμπα και οι μεταλλικοί σωλήνες των ηλεκτρικών συμπληρώνουν τα έντονα χρώματα της οικοσκευής και μαζί με τα κεντητά μαξιλάρια, πλεκτά υφάσματα και τα διάφορα παλιά αντικείμενα, δημιουργούν έναν ζωντανό και οικείο χώρο.

Η παλιά ταΐστρα των ζώων διατηρήθηκε και μετατράπηκε σε καναπέ για το καθιστικό, με κρυφούς αποθηκευτικούς χώρους.
Η ενεργειακή σόμπα και οι μεταλλικοί σωλήνες των ηλεκτρικών συμπληρώνουν τα έντονα χρώματα της οικοσκευής.
Κεντητά μαξιλάρια, πλεκτά υφάσματα και τα διάφορα παλιά αντικείμενα, δημιουργούν έναν ζωντανό και οικείο χώρο.

Η αυλή ανακατασκευάστηκε και διαμορφώθηκε, ώστε να μπορεί να υποστηρίξει υπαίθριες δραστηριότητες και διαβίωση, κατά την διάρκεια του χρόνου. Δημιουργήθηκε έτσι ένα πλακόστρωτο υπαίθριο καθιστικό με αναφορές σε παλιό καφενείο χωριού, με φύτευση από τοπικά φυτά και καλλιέργειες όπως το αμπέλι, που φέρουν τις μνήμες του τόπου.

Η αυλή ανακατασκευάστηκε και διαμορφώθηκε.
Δημιουργήθηκε ένα πλακόστρωτο υπαίθριο καθιστικό με αναφορές σε παλιό καφενείο χωριού.

Ταυτότητα έργου:

Εσωτερικός σχεδιασμός: EC Interiors

Περιγραφή: Γιώργος Σμπόνιας

Φωτογραφίες: Έλλη Ντούτση

Κατασκευή & Επιβλέπων μηχανικός: Λάμπρος Χατζηγούλας

Sub Constructor: Θανάσης Μισδανίτης





SHARE