Οι δύο φορές που ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε το σπίτι του -Και οι δύο για την Άγκελα Μέρκελ
Σε μια πολιτική σκηνή όπου η ιδιωτικότητα συχνά συνυπάρχει δύσκολα με τη δημόσια έκθεση, το σπίτι του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Λυκαβηττό παραμένει διαχρονικά ένας από τους πιο «κλειστούς» και προσεκτικά προφυλαγμένους πρωθυπουργικούς χώρους των τελευταίων δεκαετιών.
Παρά τη μακρόχρονη πολιτική του διαδρομή και την έκθεση που αυτή συνεπάγεται, ο προσωπικός του χώρος έχει παραμείνει εκτός του δημόσιου φακού.
Με μία αξιοσημείωτη εξαίρεση: δύο σπάνιες φορές που ο ίδιος επέλεξε να ανοίξει το σπίτι του στη δημοσιότητα. Και στις δύο, η αφορμή ήταν η ίδια γυναίκα. Ο λόγος για την Άγκελα Μέρκελ.
Οι δύο φορές που είδαμε το σπίτι του Κυριάκου Μητσοτάκη
Οκτώβριος 2021: Ένα δείπνο με θέα την Ακρόπολη
Η πρώτη συνάντηση σημειώθηκε τον Οκτώβριο του 2021, λίγο πριν η Μέρκελ ολοκληρώσει την πολυετή θητεία της στην Καγκελαρία. Το βράδυ εκείνης της επίσκεψης, ο Έλληνας πρωθυπουργός την υποδέχθηκε στο σπίτι του στον Λυκαβηττό για ένα ιδιωτικό δείπνο.
Οι ελάχιστες φωτογραφίες που δόθηκαν τότε στη δημοσιότητα κατέγραψαν ένα σαλόνι με γήινες αποχρώσεις, ανοιχτούς χώρους και μεγάλες τζαμαρίες που έχουν θέα στην Ακρόπολη.
/ Φωτογραφία: Intime News
Ιούλιος 2025: Πρωινός καφές στον ίδιο χώρο
Η δεύτερη φορά ήρθε σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα χθες, όταν η Άγκελα Μέρκελ επέστρεψε στην Αθήνα, αυτή τη φορά ως ιδιώτης, χωρίς θεσμικό ρόλο.
Και πάλι, η συνάντηση δεν έγινε σε κάποιο επίσημο πρωθυπουργικό γραφείο, αλλά στο ίδιο σπίτι, αυτή τη φορά για έναν πρωινό καφέ και μια συζήτηση για τις σύγχρονες ευρωπαϊκές ισορροπίες.
Οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν από τη δεύτερη αυτή συνάντηση ήταν εξίσου διακριτικές, αφήνοντας να φανούν λίγες λεπτομέρειες: τα ίδια καθαρά αρχιτεκτονικά στοιχεία, οι ανοιχτοί χώροι που δίνουν προτεραιότητα στη θέα και το φυσικό φως, το ίδιο minimal ύφος που αποπνέει η κατοικία.
Ειδικότερα, στο σαλόνι της οικίας του Κυριάκου Μητσοτάκη η αισθητική του χώρου ισορροπεί ανάμεσα στο μοντέρνο και το κλασικό. Ο λευκός καναπές δίνει καθαρότητα και φωτεινότητα, ενώ τα γεωμετρικά μαξιλάρια προσθέτουν μια διακριτική, ήπια χρωματική αντίθεση.
Στο βάθος, η βιβλιοθήκη καταλαμβάνει ολόκληρο το ύψος του τοίχου, γεμάτη από ταξινομημένους τόμους και προσωπικές συλλογές που μαρτυρούν αγάπη για την ιστορία, την τέχνη και τη λογοτεχνία. Κλασικές δερματόδετες εκδόσεις συνυπάρχουν αρμονικά με σύγχρονες εκδόσεις και λευκώματα.
Η διακόσμηση στο κέντρο του τραπεζιού είναι λιτή αλλά ουσιαστική: μια σύνθεση από φρέσκα λουλούδια, αντικείμενα με αναφορά στην παράδοση και ασημένια κηροπήγια που προσθέτουν μια αίσθηση παλαιάς κομψότητας, ενώ μικρές λεπτομέρειες, όπως η εικόνα, συνδέουν τον χώρο με την προσωπική και οικογενειακή ταυτότητα του οικοδεσπότη.
