Διακριτική κομψότητα στο Παγκράτι: Ένα αθηναϊκό διαμέρισμα του ’60 επανασυστήνεται
Στο ήσυχο Παγκράτι, ανάμεσα σε κλασικά μπαλκόνια και αρώματα γιασεμιού, ένα διαμέρισμα της δεκαετίας του ’60 μεταμορφώθηκε σε ένα διακριτικό κομψοτέχνημα.
Η ιστορία, η μνήμη και η σύγχρονη αρχιτεκτονική συναντήθηκαν με τρόπο σχεδόν ανεπαίσθητο, σαν να μην έγινε ποτέ καμία παρέμβαση. Κι όμως, τα πάντα έχουν αλλάξει.
Πίσω από αυτήν την αβίαστη αισθητική ισορροπία κρύβεται μια βαθιά μελετημένη ανακαίνιση. Στην μοντέρνα πολυκατοικία του 1960, η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, διπλωμάτης στο επάγγελμα, ανέθεσε στους αρχιτέκτονες Κωνσταντίνο Μπούρα και Εβίτα Φανού (των γραφείων Constantine Bouras Studio και Evita Fanou Architecture & Design) να μεταμορφώσουν τον χώρο των 110 τ.μ., εκσυγχρονίζοντας τον εκ βάθρων χωρίς να αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία του. Το αποτέλεσμα τιμά το παρελθόν, μιλάει στο παρόν και διατηρεί μια σιωπηλή αρχιτεκτονική ισορροπία

Διαμέρισμα στο Παγκράτι: Ορατές λεπτομέρειες, αόρατες παρεμβάσεις
Η ανακαίνιση κινήθηκε με απόλυτο σεβασμό προς τον αρχικό χαρακτήρα του χώρου. Το ζητούμενο δεν ήταν μια δραματική αλλαγή, αλλά μια αθόρυβη ανανέωση: μια αισθητική χειρονομία που δεν θα φώναζε, αλλά θα «ψιθύριζε».
Οι υποδομές ανανεώθηκαν πλήρως, ενώ επιλέχθηκε να διατηρηθούν και να αποκατασταθούν στοιχεία όπως το παλιό παρκέ στους κύριους χώρους και τα υπνοδωμάτια, τα αυθεντικά μωσαϊκά στους βοηθητικούς χώρους, οι ξύλινες διακοσμημένες πόρτες και τα γύψινα της οροφής.



Μία από τις πιο καθοριστικές κινήσεις ήταν η απομάκρυνση του τοίχου ανάμεσα στην κουζίνα και την τραπεζαρία. Στη θέση του μπήκε ένα κομψό, διάφανο πέτασμα από μέταλλο και γυαλί, που επιτρέπει στο φως να ρέει, ενοποιώντας οπτικά τους δύο χώρους χωρίς να καταργεί τα όριά τους.

Η κουζίνα που ενσωματώνει την οπτική συνέχεια με την τραπεζαρία, χάρη στη γυάλινη και μεταλλική διαχωριστική τοιχοποιία.

Ένας καθρέφτης τοποθετημένος πίσω από τον πάγκο της κουζίνας ενισχύει την αίσθηση όγκου και φωτεινότητας. Οι αποχρώσεις των νέων ερμαρίων διαλέχθηκαν προσεκτικά για να «συνομιλούν» με τις χρωματικές τονικότητες του μωσαϊκού, δημιουργώντας μια αίσθηση συνέχειας και ηρεμίας.
Στο κυρίως λουτρό, η σχεδιαστική προσέγγιση είναι πιο τολμηρή αλλά παραμένει συγκρατημένη. Υλικά και χρωματικοί τόνοι που παραπέμπουν σε πισίνα συνδυάζονται με αυστηρές γραμμές και καθαρές επιφάνειες. Παλιότερα πορσελάνινα εξαρτήματα, που διασώθηκαν από την κατεδάφιση, επανεντάχθηκαν με φροντίδα, προσδίδοντας βάθος και αίσθηση συνέχειας.



Στα υπνοδωμάτια, οι παλιές ντουλάπες δεν αντικαταστάθηκαν αλλά ανανεώθηκαν, ενισχύοντας τη γοητεία του αυθεντικού. Το ίδιο συμβαίνει και με την επίπλωση: έπιπλα εποχής της ιδιοκτήτριας ζευγαρώνουν αρμονικά με σύγχρονα φωτιστικά, όπως αυτά της Artemide, γεφυρώνοντας το παρελθόν με το παρόν χωρίς την παραμικρή αμηχανία.


Η συνολική αίσθηση είναι αυτή ενός χώρου που έχει διατηρήσει τη φωνή του, αλλά την έχει φρεσκάρει. Τίποτα δεν μοιάζει «ανακαινισμένο» με τον παραδοσιακό, φανταχτερό τρόπο. Αντίθετα, όλα δείχνουν να ήταν πάντα εκεί, διαχρονικά και αβίαστα σωστά.



Ταυτότητα έργου:
Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός: Constantine Bouras Studio και Evita Fanou Architecture & Design
Κατασκευή: Constantine Bouras Studio και Evita Fanou Architecture & Design
Τοποθεσία: Αθήνα
Φωτογραφίες: Αλίνα Λέφα