Πριν και μετά: Μετέτρεψα την κουζίνα μου από τη δεκαετία του 1970, από έναν εντελώς αντιαισθητικό χώρο, σε ένα όνειρο εμπνευσμένο από την αγγλική αισθητική
Μια κουζίνα με πράσινους πάγκους, μαυρισμένα δάπεδα και σκουριασμένες συσκευές μεταμορφώθηκε σε έναν ζεστό, αγγλικού στιλ χώρο που μοιάζει βγαλμένος από περιοδικό.
Όταν το 2023 έαν ζευγάρι αγόρασε ένα παλιό bungalow του 1928 στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, στις ΗΠΑ, ήταν φανερό πως η κουζίνα θα απαιτούσε ιδιαίτερη φροντίδα. Με μαυρισμένα ξύλινα δάπεδα που ξεφλούδιζαν, σκουριασμένους πάγκους σε απόχρωση αβοκάντο και τοίχους τόσο γκρίζους που έδιναν την αίσθηση υπογείου, ο χώρος έμοιαζε καταδικασμένος.
Οι παλιές συσκευές δεν μπορούσαν καν να σωθούν. Παρ’ όλα αυτά, η νέα ιδιοκτήτρια, Chelsea Harris, λάτρης της διακόσμησης και του DIY, είδε πέρα από τη φθορά: είδε το δυναμικό. Η μεγαλύτερη έμπνευσή της; Οι κουζίνες με αγγλικό country χαρακτήρα και θερμές, ζωντανές χρωματικές παλέτες. Όπως λέει η ίδια στο αμερικανικό The Kitchn, «ήθελα να επαναφέρω κλασικές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν κάλλιστα να υπήρχαν στην αρχική μορφή του σπιτιού, στη δεκαετία του '20».
Πώς έγινε η ριζική ανακαίνιση μιας κουζίνας του 1970
Η ανακαίνιση ξεκίνησε ριζικά, κρατώντας μόνο τα βασικά κουτιά των ντουλαπιών από την προηγούμενη ανακαίνιση, του 1970, που ήταν ακόμα στιβαρά. Νέα ντουλάπια δεν υπήρχαν στον προϋπολογισμό, κι έτσι άρχισε η δύσκολη φάση της αποξήλωσης.
«Ήταν χαοτικό και λίγο τρομακτικό. Υπήρξαν στιγμές που στεκόμουν στο κέντρο του χάους και αναρωτιόμουν αν είχα κάνει το σωστό», παραδέχεται. Κι όμως, υπήρχε και κάτι βαθιά λυτρωτικό στη διαδικασία: «Το να χτυπάς με βαριοπούλα ένα έπιπλο που μισείς είναι ό,τι πιο ανακουφιστικό -το προτείνω ανεπιφύλακτα».
Αφού καθαρίστηκε ο χώρος, αποκαλύφθηκε το κρυμμένο του δυναμικό. Αποφάσισαν να γυαλίσουν ξανά όλα τα ξύλινα πατώματα του σπιτιού -όχι μόνο της κουζίνας. «Ήταν ένα από αυτά τα έργα που αποδεικνύονται πιο ακατάστατα απ’ όσο φαντάζεσαι», σημειώνει. Ευτυχώς δεν έμεναν ακόμα εκεί, οπότε το σύννεφο σκόνης δεν τους επηρέασε.
Η αποκάλυψη του φυσικού ξύλου άλλαξε εντελώς την αίσθηση του χώρου, κάνοντάς τον πιο ζεστό και φωτεινό. «Το κόστος ήταν πολύ πιο χαμηλό απ’ όσο περίμενα. Αν έχεις όρεξη και ένα τριβείο, είναι από τις πιο αποδοτικές εργασίες που μπορείς να κάνεις».
Η επόμενη πρόκληση ήταν οι πάγκοι και ο νεροχύτης -και για πρώτη φορά, αποφάσισαν να τα εγκαταστήσουν μόνοι τους. «Δεν υπήρχαν πάγκοι δίπλα στην κουζίνα, οπότε πρόσθεσα λεπτά ντουλάπια και επιφάνεια για να έχω χώρο προετοιμασίας». Η εγκατάσταση του νεροχύτη ήταν γεμάτη αγωνία -μόνο μία ευκαιρία υπήρχε για να κοπεί σωστά η τρύπα. «Περάσαμε τέσσερις ώρες μιλώντας με τον πατέρα μου και ξαναμετρώντας, πριν πάρουμε την τελική απόφαση. Ευτυχώς πέτυχε τέλεια -και μόνο που το κάναμε μόνοι μας, τον αγαπώ ακόμα περισσότερο».
Από εκεί και πέρα, άρχισαν να προστίθενται μικρές, ζεστές λεπτομέρειες. Δίπλα στο ψυγείο τοποθετήθηκε ένα ψηλό ντουλάπι που φιλοξενεί επάνω τα πιάτα και κάτω μια μικρή γωνιά για καφέ. Το αγαπημένο της στοιχείο είναι τα διακοσμητικά ανοίγματα που έκοψε στις πόρτες του ντουλαπιού -διαμάντια σκαλισμένα στο ξύλο, όπως συνηθιζόταν στις κουζίνες Arts & Crafts. «Είναι λειτουργικά γιατί αφήνουν τον ατμό να φεύγει, και ταιριάζουν απόλυτα με την εποχή του σπιτιού».
Με απλά ξύλινα στηρίγματα και υλικά από προηγούμενα πρότζεκτ, κατασκευάστηκαν ραφάκια, ενώ για τους τοίχους επιλέχθηκε επένδυση με beadboard, δίνοντας χαρακτήρα και καλύπτοντας πρόχειρα κομμάτια κόντρα πλακέ που είχαν βάλει οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες.
Το απόλυτο επίκεντρο του χώρου, όμως, είναι ο απορροφητήρας. Αν και παρήγγειλαν το λάθος μοντέλο και δεν μπορούσαν να το επιστρέψουν, η λύση ήρθε με τη βοήθεια του πατέρα της. Έφτιαξε ένα πλαίσιο και στη συνέχεια προστέθηκαν τελειώματα, κάνοντάς τον να μοιάζει απόλυτα ενσωματωμένος. «Από τότε έχει γίνει το οπτικό κέντρο της κουζίνας -και μια υπενθύμιση ότι τα λάθη μπορούν να καταλήξουν σωστά».
Η τελευταία πινελιά που έδεσε τα πάντα ήταν το βάψιμο των τοίχων σε ένα θερμό, butter yellow. «Αυτό το χρώμα κάνει την κουζίνα να δείχνει χαρούμενη, ακόμα και τις πιο μουντές μέρες στο Πόρτλαντ», λέει η ιδιοκτήτρια. Σε συνδυασμό με τα ξύλινα στοιχεία, τα επιλεγμένα φωτιστικά, αλλά και τη συλλογή με αγαπημένα vintage κομμάτια, η κουζίνα αποκτά προσωπικότητα -φωτεινή, quirky και αυθεντική. «Τώρα, κάθε φορά που μπαίνω μέσα, νιώθω χαρά. Δύσκολα πιστεύεις ότι είναι ο ίδιος χώρος που υπήρχε πριν δύο χρόνια».
