Ηλίας Λογοθέτης: Όταν ο ηθοποιός με τα γαλάζια μάτια είχε μιλήσει για τον θάνατο -«Δεν γίνεται να τελειώνουμε, δεν μπορεί»

Αντίστοιχα και η σύζυγός του, ηθοποιός, Μαρία Ζαχαρή, με αναρτήσεις στο Facebook, σε μαύρο, πένθιμο φόντο έγραψε «Μετεβλήθη εντός μου και ο ρυθμός του κόσμου».

Πνεύμα ανήσυχο και σπινθηροβόλο, με μια καθηλωτική ενέργεια, που σάρωνε τη σκηνή και κέρδιζε το κοινό, ο Ηλίας Λογοθέτης παράλληλα ήταν από τους καλλιτέχνες, που συμμετείχε στα κοινά καιτολμούσε να τοποθετηθεί δημόσια για κοινωνικά και πολιτιστικά ζητήματα.

Ο Ηλίας Λογοθέτης γεννήθηκε στη Λευκάδα στις 15 Απριλίου 1939, την οποία και υπεργαπούσε. Όπως αποκάλυψε σε παλαιότερη τηλεοπτική του συνέντευξη, ήταν μόλις δύο ετών όταν προσεβλήθη από τύφο. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε τόσο, που η οικογένειά του τον θεώρησε νεκρό και ετοίμασε την κηδεία του. Εκείνος όμως ξύπνησε μέσα στο φέρετρο καιζήτησε νερό. Αμέσως μετά ακολούθησε πανηγύρι από τους δικούς του ανθρώπους.

Ο Ηλίας Λογοθέτης δεν σκεφτόταν να ακολουθήσει την υποκριτική, καθώς ελκυόταν περισσότερο από την όπερα- είχε άλλωστε εκπληκτική φωνή. Παρόλα αυτά έδωσε εξετάσεις και πέρασε στο Πάντειο, στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών, απ' όπου και πήρε το πτυχίο του.

Επειδή όμως υπήρχε μέσα του το καλλιτεχνικό ζιζάνι, αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Από εκεί αποφοίτησε το 1967 και ξεκίνησε την καριέρα του στο σανίδι. "Δεν είχα σκοπό στη ζωή μου να ασχοληθώ με το θέατρο.΄Εγινε εντελώς ξαφνικά, όταν ένας φίλος μου με πήρε από το χέρι και με έφερε στην Αθήνα. Με πήγε συνοδεία στο υπόγειο του θεάτρου Τέχνης, έδωσα εξετάσεις χωρίς να ξέρω τίποτα, πήρα υποτροφία και έτσι ξεκίνησε αυτή η οδυνηρή περιπέτεια που λέγεται θέατρο. Κανείς από το σπίτι μου δεν αντέδρασε", έχει πει ο ίδιος για την αρχή της καριέρας σε συνέντευξή του στον Αχιλλέα Γαβράνη.

Ο Hλίας Λογοθέτης πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970, στο έργο «Βαβυλωνία», αποσπώντας το Βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τις ταινίες «Βαβυλωνία» (στο ρόλο του Αστυνόμου), πράγμα που επαναλήφθηκε και το 1988 για «Τα παιδιά της χελιδόνας» του Κ. Βρεττάκου.

Έγινε γνωστός κυρίως σε κωμικούς ρόλους από συμμετοχές στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Έχει συνεργαστεί με τους θιάσους Γιάννη Φέρτη-Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή-Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Άγγελου Αντωνόπουλου-Μιράντας Κουνελάκη, με το «Αμφιθέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου κ.ά.

Συμμετείχε σε πολλά θεατρικά έργα στην τηλεόραση στο γνωστό «Θέατρο της Δευτέρας» στην ΕΡΤ1 και είχε λάβει μέρος, επίσης, σε μουσικές παραστάσεις, όπως το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ.

Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη», ενώ επί δέκα χρόνια σημείωσε μεγάλη επιτυχία με την παράσταση «Το αμάρτημα της Μητρός μου» του Γ. Βυζυηνού, όπου έπαιζε μαζί με την Μαρία Ζαχαρή. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν στη σειρά "Έτερος Εγώ: Νέμεσις" σε σκηνοθεσία Σωτήρη Τσαφούλια, όπου έκλεψε την παράσταση σε μια σκηνή στο νοσοκομείο.

Ως άνθρωπος με έντονη πολιτική θέση και άποψη, ο Ηλίας λογοθέτης ήταν ένας  από τους ιδρυτές του Κίνηματος Φτωχών Ελλάδος.

Για τον θάνατο, είχε εξομολογηθεί στον Ηλία Αναστασιάδη: "Πιστεύω ότι είναι μια μετάβαση σε ένα άλλο μαγνητικό πεδίο. Δεν γίνεται να τελειώνουμε, δεν μπορεί. Πιστεύω πολύ στην ύλη, ‘η αθάνατη ύλη η μαγεμένη’ ,που λέει ο Attila Jozsef. Δεν ξέρω τι γίνεται μετά, όταν διασκορπίζονται τα μόρια της στάχτης σου στο σύμπαν. Η αθανασία του ανθρώπου βρίσκεται εξάλλου και στη μνήμη".  

Η μνήμη του Ηλία Λογοθέτη θα μείνει χαραγμένη σίγουρα πολλών γενιών...