Διαθέτει τα πιο πολυφωτογραφημένα αρχοντικά, ένα μαγευτικό φυσικό τοπίο και μοναδικά καλντερίμια που διασχίζουν όλο το χωριό.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Βυζίτσα αποτελεί ένα ζωντανό μουσείο παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Το χωριό της Μαγνησίας είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους ελληνικούς παραδοσιακούς οικισμούς, γεμάτη με όμορφους πύργους (του Κόντου, του Γερουλάνου, του Βέργου, του Καραγιαννόπουλου και άλλων).
Τα περισσότερα αρχοντικά είναι χτισμένα με ντόπια πέτρα και πλάκες. Ορατές είναι η λιθοδομή και οι ξυλοδεσιές. Διαθέτουν αυλές και μικρότερα παράσπιτα όπως φούρνο, σπίτι για τον επιστάτη και στάβλο. Τα κτίρια έχουν αρκετή απόσταση μεταξύ τους και σπάνια δημιουργούν συγκροτήματα. Τα αρχοντικά της Βυζίτσας είναι συνήθως τριώροφα με τετράγωνη κάτοψη. Οι στέγες αποτελούνται από ξύλινα δοκάρια και η τελική τους στρώση αποτελείται από ντόπιες σχιστόπλακες.
Χαρακτηριστικό των κτιρίων είναι ότι η πρόσοψη άλλων είναι στον νότο και δεν έχουν ανοίγματα στον βορρά. Ο πάνω όροφος χρησιμοποιούταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και γι'αυτό έχει πολλά παράθυρα και δεν έχει τζάκι.
