Το κορίτσι με την αλογοουρά: Η 19χρονη μούσα του Πικάσο που μάγεψε τον κόσμο μέσα από 60 έργα
Πριν από σχεδόν εβδομήντα χρόνια, μια νεαρή γυναίκα με ξανθά μαλλιά πιασμένα σε αλογοουρά στάθηκε μπροστά από τον Πάμπλο Πικάσο και έγινε η αθόρυβη έμπνευσή του.
Σήμερα, η Λίντια Κόρμπετ, γεννημένη το 1934 στο Παρίσι ως Σύλβια (Σιλβέτ) Ντέιβιντ, ζει στο Νότιο Μπρεντ της Αγγλίας, έχοντας πλέον γράψει το δικό της κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης.
Η Λίντια ήταν κόρη ενός Γάλλου εμπόρου έργων τέχνης και μιας Αγγλίδας καλλιτέχνιδας. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Προβηγκία και σ’ ένα μικρό νησί στα ανοιχτά της Κυανής Ακτής. Ωστόσο, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε την ανέμελη, αντισυμβατική ζωή της οικογένειας.
Η γνωριμία με τον Πάμπλο Πικάσο
Η γνωριμία της με τον Πικάσο συνέβη όταν ήταν μόλις 19 ετών, το 1954, στο Vallauris κοντά στο στούντιο Madoura του καλλιτέχνη. Τότε συνόδευε τον σύντροφό της, Τόμπι Τζέλινεκ, έναν νεαρό σχεδιαστή επίπλων, για να παραδώσουν δυο καρέκλες στον Πικάσο.
Η σιωπηλή και συνεσταλμένη Σιλβέτ, με τα μακριά ξανθά μαλλιά της πιασμένα σε χαρακτηριστική αλογοουρά, μαγνήτισε τον διάσημο ζωγράφο. Δεν μίλησε σχεδόν καθόλου εκείνη τη μέρα, αλλά η εικόνα της έμεινε στη μνήμη του Πικάσο.
Λίγο αργότερα, τους επισκέφθηκε φέρνοντας μαζί του ένα πορτρέτο της που τελικά ήταν η αρχή μιας ξεχωριστής φιλίας. Η Σιλβέτ συμφώνησε να του ποζάρει και για τους επόμενους τρεις μήνες, έγινε το επίκεντρο περίπου 60 έργων του: πίνακες, σχέδια, γλυπτά και κεραμικά.
Όταν τα έργα εκτέθηκαν έγινε διάσημη από τη μια μέρα στην άλλη. Το σπίτι της κατακλύστηκε από φωτογράφους και θαυμαστές, ενώ άντρες της έστελναν προτάσεις γάμου. Ο Ζακ Τατί της πρότεινε να παίξει σε ταινία του, ενώ η Μπριζίτ Μπαρντό αντέγραψε το στιλ και το χτένισμά της.
Το «κορίτσι με την αλογοουρά»
Η εμβληματική της αλογοουρά ήταν έμπνευση του πατέρα της. Της πρότεινε να μιμηθεί το χτένισμα της Αντιγόνης από μια θεατρική παράσταση που είχαν δει μαζί. Έτσι γεννήθηκε το στιλ που την έκανε αναγνωρίσιμη και που, όπως λέει η ίδια, ήταν αυτό που «παρακίνησε τόσο πολύ τον Πικάσο».
Ως ανταμοιβή για τη συνεργασία τους, της χάρισε ένα από τα πορτρέτα της -ένα ασπρόμαυρο προφίλ που της θύμιζε φωτογραφία. Αργότερα αναγκάστηκε να το πουλήσει, όταν ο σύντροφός της νοσηλεύτηκε με φυματίωση.
Ο Πικάσο της χάρισε επίσης ένα σπάνιο τεύχος του περιοδικού τέχνης Verve του 1954, το οποίο περιλάμβανε 180 σχέδιά του από εκείνη την εποχή, μαζί με φωτογραφίες των Villers και Edward Quinn. Το ίδιο τεύχος, μαζί με ένα κεραμικό του Πικάσο που την απεικονίζει και δύο δικά της έργα, περιλαμβάνεται σήμερα στην ηλεκτρονική δημοπρασία «Picasso Ceramics» των Christie’s.
Η δική της πορεία στη ζωγραφική
Σήμερα, η Λίντια Κόρμπετ παραμένει ενεργή καλλιτέχνιδα. Στο σπίτι της στο Νότιο Μπρεντ, έχει μετατρέψει το παλιό της γκαράζ σε στούντιο ζωγραφικής. Παρά την εξασθενημένη της όραση, συνεχίζει να δημιουργεί χρησιμοποιώντας μαύρο ινδικό μελάνι, ένα μέσο που της επιτρέπει να σχεδιάζει καθαρές, γραφικές γραμμές, όπως εκείνες που τόσο θαύμαζε στο έργο του Πικάσο.
Το στούντιό της είναι γεμάτο ζωή από καμβάδες ακουμπισμένοι στους τοίχους, έργα στοιβαγμένα και πίνακες. Η ίδια βλέπει τη σχέση της με τον Πικάσο ως καθοριστική δηλώνοντας παλαιότερα σε συνέντευξή της: «Ήμουν πολύ τυχερή που κάθισα κοντά του. Μου έδωσε τη ζωή μου και θα είμαι για πάντα ευγνώμων».
