Κατά την Μεγάλη Εβδομάδα, προβάλλονται στην τηλεόραση πολλές ταινίες και σειρές που σχετίζονται με το Πάσχα και τα Πάθη του Χριστού.
Εμβληματικές σειρές όπως «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» και Οσκαρικές ταινίες όπως ο «Μπεν Χουρ» καθηλώνουν πολλούς τηλεθεατές στους δέκτες τους ακόμη και χρόνια μετά την πρώτη προβολή τους.
Όλοι μας έχουμε παρακολουθήσει ουκ ολίγες μεταφορές των Θείων Παθών στην οθόνη, άλλες που έμειναν στην ιστορία για τις ερμηνείες των ηθοποιών και άλλες για τις αντιδράσεις που προκάλεσαν.
Ταινίες αμφιλεγόμενες που προκάλεσαν αντιδράσεις τόσο από την εκκλησία, όσο και από τους πιστούς, ενώ προκάλεσαν σε πολλές περιπτώσεις τον αφορισμό των συντελεστών.
Ο Τελευταίος Πειρασμός / The Last Temptation of Christ (1988)
Η ταινία του του Μάρτιν Σκορτσέζε του 1988 που ήταν βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη (ο οποίος και διώχθηκε από την Εκκλησία με αφορμή το βιβλίο του), είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, θρησκευτικής βίας και μισαλλοδοξίας. Πρωταγωνιστές ήταν ο Γουίλιαμ Νταφόε στον ρόλο του Ιησού και ο Ντέιβιντ Μπάουι στον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.
Η ταινία θεωρήθηκε αιρετική και βλάσφημη προς τον χριστιανισμό, καθώς στην ταινία ο Χριστός παρουσιάζεται με ανθρώπινα πάθη και όχι ως ο «Θεάνθρωπος» που θυσιάστηκε χωρίς δισταγμούς. Οι φανατικοί χριστιανοί το χαρακτήρισαν «πρόστυχο», «αντιχριστιανικό», «αμαρτωλό» και «έργο του διαβόλου». Οι λάτρεις του σινεμά και της λογοτεχνίας το χαρακτήρισαν «σπάνιο διαμάντι». Δέχτηκε επικρίσεις και αρνητικά σχόλια, ενώ όταν προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.
Τα Πάθη του Χριστού / The Passion of the Christ (2004)
Η ταινία «Τα Πάθη του Χριστού» σε σκηνοθεσία Μελ Γκίμπσον με τον Τζέιμς Καβίζελ στον ρόλο του Ιησού και τη Μόνικα Μπελούτσι στον ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής, ξεσήκωσε αντιδράσεις λόγω της βιαιότητας και της σκληρότητας στις σκηνές του. Ο σκηνοθέτης επικεντρώθηκε στα σωματικά βασανιστήρια του Ιησού και στην ρεαλιστική απεικόνιση της ωμότητάς τους, με αποτέλεσμα οι κύκλοι της Εκκλησίας αλλά και πιστοί να την θεωρήσουν υπερβολική και να την κατηγορήσουν για επιτηδευμένη βία.
Η ταινία κατηγορήθηκε ακόμη για αντισημιτισμό ενώ η παπική εκκλησία ζήτησε ειδική προβολή, πριν επιτρέψει τη δημόσια προβολή της. Ο σκηνοθέτης δεν έπαψε να ισχυρίζεται ότι η ταινία «δείχνει και στοχεύει στην αλήθεια και μόνο στην αλήθεια…». Η ταινία παραμένει έως και σήμερα η μοναδική ακατάλληλη ταινία για ανηλίκους. Η ταινία έμοιαζε με πίνακα του Καραβάτζιο κατά παραγγελία του σκηνοθέτη της ενώ χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως θρησκευτικό έπος.
Life of Brian /Ένας προφήτης μα τι προφήτης (1979)
Υπήρξε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία των Monty Python που κατηγορήθηκε φαίνεται ότι πρόσβαλε τα θρησκευτικά «πιστεύω» των πιστών αν και δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για παρωδία της ζωής του Ιησού, αλλά για μια σάτιρα της θρησκοληψίας. Γι’ αυτό το λόγο η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε σε πολλές αμερικανικές πολιτείες αλλά και σε άλλες χώρες όπως στην Ιρλανδία, τη Νορβηγία.
Η πλοκή της ταινίας εστιάζει στον Μπράιαν, έναν Εβραίο που υποτίθεται ότι έζησε παράλληλα με τον Χριστό και είχε την ίδια τύχη με τον Ναζωραίο. Η ταινία έγινε αντικείμενο συζήτησης αλλά και χάρισε το αγαπημένο τραγούδι «Always Look on the bright side of life».
Ιησούς Χριστός, Υπέρλαμπρο Άστρο / Jesus Christ Superstar (1973)
Το «Jesus Christ Superstar» του Νόρμαν Τζούισον βασίζεται στο βιβλίο του Τιμ Ράις και τη θεατρική παράσταση του Άντριου Λόιντ Βέμπερ ενώ αποτέλεσε την πρώτη ροκ όπερα που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Πρόκειται για μιούζικαλ που προκάλεσε με τη σειρά του αρνητικά σχόλια. Η μουσική, τα κοστούμια, η σκηνογραφία, η μη ύπαρξη θρησκευτικού συναισθήματος αλλά ο μαύρος Ιούδας, ήταν αυτά που έκαναν την ταινία να θεωρηθεί βλάσφημη από την Εκκλησία. Στην Ελλάδα η προβολή της εμποδίστηκε από ιερείς και παραθρησκευτικές οργανώσεις.
