Στο ευτυχισμένο ζευγάρι προστέθηκε αργότερα η οικογένεια της Ιμάν, συμπεριλαμβανομένων των δύο αδελφών της, της μητέρας της Γιασμίν και του πατέρα της Ρεζά Παχλαβί, μεγαλύτερου γιου του εκλιπόντος Σάχη του Ιράν και τελευταίου διαδόχου του θρόνου του αυτοκρατορικού κράτους του Ιράν.
Μέχρι την Ιρανική Επανάσταση του 1979, ο Ρεζά ονομαζόταν πρίγκιπας διάδοχος του Ιράν. Φοίτησε σε πανεπιστήμιο στην Αμερική, όπου τώρα ζει εξόριστος ως ηγέτης του αυτοαποκαλούμενου Εθνικού Συμβουλίου του Ιράν, μιας ομάδας της αντιπολίτευσης.
Ποια είναι η Ιμάν Παχλαβί
Η Ιμάν, η μεσαία από τις τρεις κόρες του Ρεζά και της Γιασμίν, φέρεται να εργάζεται στα οικονομικά, ενώ ο Sherman απασχολείται σε εταιρεία ηλεκτρονικού εμπορίου, σύμφωνα με το Vanity Fair Spain. Το ζευγάρι ζει στη Νέα Υόρκη, όπου είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί ο γάμος.
Βέβαια, είναι σχεδόν απίθανο ο γάμος να ξεπεράσει το μεγαλείο του τελευταίου Σάχη του Ιράν με τη Φαράχ Ντίμπα, δηλαδή τους παππούδες της. Ο γάμος τους περιελάμβανε μια παραδοσιακή ισλαμική τελετή ακολουθούμενη από ένα συμπόσιο. Αυτός ήταν ο τρίτος γάμος του Σάχη με την 21χρονη τότε Φαράχ. Οπως αναφέρει το Tatler, η νεαρή τότε βασίλισσα σπούδαζε αρχιτεκτονική στο Παρίσι το 1959, όταν παρουσιάστηκε στον Μοχάμεντ Ρέζα Σαχ Παχλαβί του Ιράν σε μια δεξίωση στην πρεσβεία, πριν ανακοινωθεί ο αρραβώνας του ζευγαριού την 1η Δεκεμβρίου και παντρεύτηκαν τρεις εβδομάδες αργότερα.
Μετά τη μεγαλοπρέπεια και τους εορτασμούς, η επιτυχία της ένωσης εξαρτιόταν από την ικανότητα της βασίλισσας να φέρει στον κόσμο αρσενικό διάδοχο. Παρόλο που είχε παντρευτεί δύο φορές στο παρελθόν, οι προηγούμενοι γάμοι του Σάχη του είχαν δώσει μόνο μια κόρη, η οποία δεν μπορούσε να κληρονομήσει τον θρόνο. Η πίεση για τη νεαρή βασίλισσα τότε ήταν έντονη. Ο ίδιος ο Σάχης επιθυμούσε διακαώς να αποκτήσει αρσενικό διάδοχο, όπως και τα μέλη της κυβέρνησής του. Ευτυχώς, το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά, τον πρίγκιπα διάδοχο Reza το 1960, την πριγκίπισσα Farahnaz το 1963, τον πρίγκιπα Alireza το 1966 και την πριγκίπισσα Leila το 1970.
Όπως πολλές άλλες βασιλικές σύζυγοι, η βασίλισσα αρχικά περιορίστηκε σε τελετουργικό ρόλο. Το 1961, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στη Γαλλία, η γαλλόφιλη Φαράχ έγινε φίλη με τον Γάλλο υπουργό Πολιτισμού Αντρέ Μαλρό, με αποτέλεσμα να οργανώσει την ανταλλαγή πολιτιστικών αντικειμένων μεταξύ γαλλικών και ιρανικών γκαλερί και μουσείων τέχνης, μια ζωντανή συναλλαγή που συνεχίστηκε μέχρι που το ζευγάρι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του κατά τη διάρκεια της ιρανικής επανάστασης του 1979. Ο Σάχης απεβίωσε το 1980 και η αυτοκράτειρα Φαράχ ζει εξόριστη μεταξύ Ουάσινγκτον και Παρισιού.