Μια (απόλυτα δικαιολογημένη) θύελλα αντιδράσεων έχει ξεκινήσει στη γειτονική Ιταλία, ύστερα από τις δηλώσεις της δημοσιογράφου Μπάρμπαρα Παλομπάρι σχετικά με τις γυναικοκτονίες.
Πιο συγκεκριμένα, σε εκπομπή της ιταλικής τηλεόρασης, η δημοσιογράφος αναφέρθηκε στα 7 πιο πρόσφατα περιστατικά γυναικοκτονίας. Κάποια στιγμή, λοιπόν, μιλώντας για τους γυναικοκτόνους, είπε «Υπάρχουν φορές που κάποιος πρέπει να αναρωτηθεί αν αυτοί οι άντρες ήταν εντελώς εκτός εαυτού ή υπήρξε μια επιθετική συμπεριφορά και από την άλλη μεριά. Είναι μια ερώτηση, που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας, γιατί σε ένα δικαστήριο πρέπει να εξετάζονται όλες οι υποθέσεις».
Στη συνέχεια προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, λέγοντας ότι παρεξηγήθηκαν αυτά που είπε.
Η Πατρίτσια Καντάου υπέφερε επί πέντε χρόνια (2012-2017) ζώντας με τον κακοποιητικό σύζυγό της, ο οποίος κακοποιούσε εκείνη και τα παιδιά της. Δημοσιεύοντας μια φωτογραφία του προσώπου της ύστερα από ξυλοκόπημα από τον σύζυγό της, η ίδια συγκλόνισε την κοινή γνώμη, ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν πήγαινε γυρεύοντας».
«Αξιότιμη κυρία Παλομπάρι,
Αυτή στη φωτογραφία είμαι εγώ και θέλω αμέσως να διευκρινίσω ότι, όχι, δεν πήγαινα γυρεύοντας, δεν υπήρξα ποτέ «επιθετική» Θέλω να το υπογραμμίσω αυτό και για μένα, αλλά και εκ μέρους όλων των γυναικών που υπήρξαν θύματα έμφυλης βίας. Αυτό που κάνει αυτά τα περιστατικά ακόμα χειρότερα είναι ότι οι βίαιοι θύτες εκμεταλλεύονται τις γυναίκες που είναι ήδη μισοπεθαμένες, ύστερα από χρόνια κακοποίησης, κόπωσης και εκφοβισμών, γιατί είναι απλά παράσιτα που ξέρουν να εκμεταλλεύονται τέτοιες καταστάσεις.
Οπότε, όχι. Δεν είχα κάνει τίποτα, ούτε εκείνη τη φορά ούτε τις υπόλοιπες: ωστόσο, αυτό δεν με γλίτωσε από το νιώθω φυλακισμένη μέσα στο ίδιο μου το σπίτι -να τρώω και να κοιμάμαι κρυφά μαζί με τα παιδιά μου, κλειδωμένοι στο δωμάτιο.
Τρώγαμε κρυφά γιατί σύμφωνα με τον κακοποιητή, με τα λεφτά του σπιτιού δεν μπορούσαμε να φάμε. Φυσικά, αυτό δεν ίσχυε για τον ίδιο.
Δεν έκανα τίποτα. Μέχρι και την ακίνητη περιουσία μου του παραχώρησα και όλα μου τα λεφτά, ώστε να επιβιώσω. Και για να είμαι ξεκάθαρη, το έκανα με το πιστόλι στον κρόταφο, με την απειλή ότι, αν δεν το έκανα, θα σκότωνε εμένα και τα παιδιά -που είναι και των δυο μας, οπότε και δικά του.
Ωστόσο, δεν έφτασε αυτό για ελευθερωθώ.
Δεν έκανα τίποτα. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον κακοποιητή να κακοποιεί εμένα και τα παιδιά μου, ακόμα και με την απειλή όπλου.
Παλομπέλι, έχετε νιώσει ποτέ την κάνη ενός όπλου στο κεφάλι ή το στόμα σας;
Όχι, έτσι; Να νιώθετε τυχερή και να μην κάνετε μαθήματα ηθικής με τόση αλαζονεία.
Σας θεωρώ μέρος του προβλήματος. Η κουλτούρα σας είναι αιτία για όσα μου συνέβησαν και όσα συνεχίζουν να μου συμβαίνουν, τη θεωρώ υπεύθυνη για τη σιωπή και την omertà, με τις οποίες είμαστε αναγκασμένες να ζήσουμε, τα λόγια σας συμβάλλουν στην ανυπόφορη βία.
Σας θεωρώ υπεύθυνη και σε αυτό το σημείο πρέπει μόνο να ζητήσετε συγνώμη.
Σε όλες.
Σε όλες αυτές που σηκώνονται το πρωί και δεν ξέρουν αν το βράδυ θα είναι ζωντανές, για να διηγηθούν όσα σας διηγούμαι εγώ αυτή τη στιγμή.
Με εκτίμηση».
