«Υγιείς εργαζόμενες γυναίκες , ηλικίας 20-40 ετών, ζητούνται για στρατιωτική τοποθεσία», έγραφε μια αγγελία για εργασία σε γερμανική εφημερίδα το 1944.
Η ίδια αγγελία υποσχόταν καλό μισθό, δωρεάν φαγητό, διαμονή και ένδυση.
Ωστόσο, αυτό που δεν έλεγε ούτε στα ψιλά γράμματα ήταν το γεγονός ότι τα ρούχα θα ήταν η στολή των SS και η στρατιωτική τοποθεσία το στρατόπεδο συγκέντρωσης γυναικών Ράβενσμπρουκ.
Το στρατόπεδο βρισκόταν 80 χιλιόμετρα βόρεια του Βερολίνου, όπου σήμερα δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά ένα άδειο, βραχώδες τοπίο.
Τα μόνα που στέκουν είναι οχτώ ξύλινα σπίτια, όπου ζούσαν οι γυναίκες δεσμοφύλακες, πολλές με τα παιδιά τους. Έμοιαζαν με βίλες με μπαλκόνια, κάτι σαν τα γερμανικά εξοχικά του Μεσαίωνα, στην 40s Ναζί εκδοχή τους.
Ήταν περιτριγυρισμένα από ένα δάσος και μια πανέμορφη λίμνη, που απολάμβαναν οι δεσμοφύλακες. Ωστόσο, το τοπίο δεν περιελάμβανε μόνο αυτό: Ήταν και οι αλυσοδεμένες φυλακισμένες γυναίκες και οι καμινάδες των θαλάμων αερίων που κάπνιζαν και μύριζαν καμένη σάρκα και θάνατο.