Σκάνδαλα, φήμες, εκατοντάδες άρθρα, κυνηγητό, παπαράτσι και ένα άδοξο τέλος. Στις 9 Δεκεμβρίου του 1992 ανακοινώνεται επίσημα ο χωρισμός της Νταϊάνα και του πρίγκιπα Καρόλου, ύστερα από 11 χρόνια έγγαμου βίου.
Επιβεβαιώνοντας τις φήμες που ήθελαν τον γάμο τους να μην μπορεί να επιβιώσει ύστερα από τόσα σκάνδαλα και φημολογούμενες εξωσυζυγικές σχέσεις, στις 9 Δεκεμβρίου του 1992 ο πρίγκιπας Κάρολος και η επί 11 χρόνια σύζυγός του Νταϊάνα ανακοινώνουν τον χωρισμό τους, με το διαζύγιό τους να επισημοποιείται τέσσερα χρόνια αργότερα.
Για πολλούς, αυτή ήταν η στιγμή της Νταϊάνα να λάμψει. Μακριά από την πίεση του παλατιού, ελεύθερη από έναν γάμο, μέσα στον οποίο δεν ήταν ποτέ ευτυχισμένη και της χάρισε μόνο τα δύο παιδιά της, τους πρίγκιπες Ουίλιαμ και Χάρι, τους οποίους υπερλάτρευε. Δυστυχώς, όμως, το 1997, όταν μόλις ξεκινούσε να ζει ως ελεύθερη γυναίκα, βρήκε τραγικό θάνατο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ο κόσμος πάγωσε.
Και μπορεί μεν ο τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Τζον Μέιτζορ, να ανακοίνωσε τον επίσημο χωρισμό τους, ο ίδιος όμως δεν απέκλειε το ενδεχόμενο η Νταϊάνα να γίνει βασίλισσα, καθώς το Παλάτι δεν έκανε λόγο για διαζύγιο.
Σε ένα ιδιαίτερα μακροσκελές άρθρο στο αμερικανικό Vanity Fair τον Φεβρουάριο του 1993, ο δημοσιογράφος Anthony Holden σκιαγράφησε το νέο προφίλ της «Πριγκίπισσας του Λαού», τονίζοντας ότι, ύστερα από τον χωρισμό της, η ζωντάνια επανήλθε στα μάτια της και φαίνεται γεμάτη όρεξη να πάρει η ίδια τον έλεγχο της ζωής της.
«Θα μπορούσε ποτέ η Νταϊάνα να γίνει βασίλισσα; Αυτή είναι μια από τις πολλές αναπάντητες ερωτήσεις που προκύπτουν από τον επίσημο χωρισμό τους. Η γενική υπόθεση είναι ότι, ένα ήσυχο, κοινή συναινέσει διαζύγιο θα ακολουθήσει σε δύο με τρία χρόνια, αφήνοντας τον πρίγκιπα Κάρολο και την πριγκίπισσα Νταϊάνα ελεύθερους να παντρευτούν. Για την Νταϊάνα, η οποία βρίσκεται ακόμα στη δεκαετία των 30, η προοπτική μιας πιο ευτυχισμένης ζωής και περισσότερων παιδιών, είναι σίγουρα πολύ δελεαστική. Θα μπορούσε να παραμείνει ένα σπουδαίο είδωλο, αλλά δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει η βασίλισσα του Καρόλου».
Δυστυχώς, όμως, όπως η ιστορία έδειξε, το διαζύγιο ναι μεν οριστικοποιήθηκε μερικά χρόνια αργότερα, η ευτυχισμένη ζωή της Νταϊάνα όμως είχε πολύ σύντομη διάρκεια.
Το 1994, ο δημοσιογράφος Jonathan Dembley ανέλαβε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ γύρω από το πρόσωπο του Καρόλου -κίνηση που πολλοί χαρακτήρισαν ως προσπάθεια του Παλατιού να αποκαταστήσει την εικόνα του Πρίγκιπα στην κοινή γνώμη, ύστερα από το περίφημο σκάνδαλο, όπου οι ηχογραφημένες συνομιλίες του με την τότε ερωμένη του, Καμίλα, είδαν το φως της δημοσιότητας. Ωστόσο, οι προσπάθειες αυτές κατέληξαν άκαρπες, αφού, ο ίδιος παραδέχτηκε ότι υπήρξε άπιστος στη σύζυγό του, Νταϊάνα.
Όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν προσπάθησε να είναι πιστός στον γάμο του με την Νταϊάνα Σπενσερ, ο ίδιος απάντησε «Ναι, φυσικά». Ο Jonathan Demblery τότε επέμεινε. «Και όντως ήσασταν;». Ο ίδιος τότε ύστερα από παύση απάντησε ότι υπήρξε πιστός, μέχρι το σημείο που ήταν μάταιο και για τους δύο να συνεχίσουν να το προσπαθούν.
Το 1995, όταν ακόμα το διαζύγιο δεν είχε επισημοποιηθεί, η Νταϊάνα έδωσε μια από τις πιο αποκαλυπτικές συνεντεύξεις στη ζωή της, η οποία έμεινε στην ιστορία, στο BBC και τον δημοσιογράφο Martin Bashir «Θα ήθελα να είμαι μια βασίλισσα στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά δε βλέπω τον εαυτό μου να γίνεται ποτέ βασίλισσα αυτής της χώρας. Δε νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι θέλουν να γίνω βασίλισσα. Και με τη φράση “πολλοί άνθρωποι” εννοώ τον θεσμό μέσα στον οποίο παντρεύτηκα, γιατί εκείνοι αποφάσισαν ότι δεν είμαι από τους ανθρώπους που μπορούν να πετύχουν στη ζωή τους».
Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Νταϊάνα «έσπαγε» τη σιωπή της, αφού η βιογραφία «Diana: Her True Story--in Her Own Words» του Andrew Morton βασίζεται σε κασέτες που είχε ηχογραφήσει η ίδια.
Στην ίδια συνέντευξη, η Νταϊάνα δήλωσε «Ήμασταν τρεις σε αυτόν τον γάμο», αναφερόμενη στην Καμίλα, λέγοντας μάλιστα ότι, όταν έμαθε για την εξωσυζυγική σχέση του συζύγου της, ένιωθε ότι έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της.
Η Νταϊάνα υπήρξε μια γυναίκα που έστεκε βράχος σε ανθρώπους που χρειάζονταν βοήθεια. Όπως για παράδειγμα στους φορείς του AIDS, με τους οποίους δε δίσταζε να ανταλλάξει χειραψίες στα τέλη της δεκαετίας του 1980, σε μια εποχή που κυκλοφορούσαν πλήθος λανθασμένων απόψεων για τη μετάδοσή του ιού. Η ίδια ήταν πρέσβειρα σε πάνω από 100 φιλανθρωπικές οργανώσεις και ήταν φίλες με τη Μητέρα Τερέζα. Οπότε, η επιλογή του «στρατοπέδου» στον χωρισμό της με τον Κάρολο ήταν εξαιρετικά εύκολη υπόθεση.
