Όταν ακούμε το όνομα του Λάμπρου Κωνσταντάρα, έρχονται αυθόρμητα σκηνές και ατάκες από θρυλικές κωμωδίες.
Λίγοι, όμως, γνωρίζουν ότι ξεκίνησε την καριέρα του ερμηνεύοντας μόνο δραματικούς ρόλους. Ένας από αυτούς ήταν στην ταινία «Η Άγνωστος» (1956) του Ορέστη Λάσκου, πλάι στην μεγάλη πρωταγωνίστρια του ελληνικού θεάτρου, Κυβέλη.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας γεννήθηκε σαν σήμερα το 1913 και η Finos Film τον θυμάται μέσα από μια ξεχωριστή ερμηνεία του.
Δείτε το βίντεο:
Ο άρχοντας του ελληνικού κινηματογράφου
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν λαμπρός ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και θα είναι για πάντα ένα λαμπερό διαμάντι του ελληνικού κινηματογράφου. Λάμπει αδιάκοπα από την πρώτη μόλις ομιλούσα ταινία άρτιας ελληνικής παραγωγής της Φίνος Φιλμ «Το Τραγούδι του Χωρισμού» του 1940 μέχρι και σήμερα, μέσα από τη συνεχή προβολή μιας σειράς αγαπημένων ταινιών, κυρίως κωμωδίες, στις οποίες όχι μόνο έβαλε τη σφραγίδα, αλλά προσέδωσε σε αυτές κλάση και αρχοντιά.
Παιδί πλούσιας οικογένειας χρυσοχόων πήγε αρχικά στη Γαλλία το 1930 για να σπουδάσει χρυσοχοΐα, αλλά σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του και παραδόθηκε στην καλή ζωή. Η ανάγκη για χρήματα, τον έσπρωξε στο σανίδι συμμετέχοντας ως κομπάρσος σε έργο του σπουδαίου θεατρανθρώπου Λουί Ζουβέ. Ο τελευταίος ανακάλυψε το ταλέντο του και τον ώθησε να φοιτήσει στη σχολή του. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στη συνέχεια έκανε κάποιες εμφανίσεις στο γαλλικό θέατρο. Το καλοκαίρι του 1938 επέστρεψε στην Ελλάδα.
Πρωτοεμφανίστηκε στο ελληνικό κοινό στην παράσταση «Τα Παράσημα της Γριούλας» με το θίασο της Κυρίας Κατερίνας. Το 1941 ερμήνευσε εξαιρετικά τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο «Ο παίκτης» του Ντοστογιέφκι με το θίασο Μ. Μυράτ-Γ. Παππά. Έπαιξε όλα τα είδη θεάτρου εκτός από αρχαίο δράμα και κατάφερε με θαυμαστή συνέπεια να ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία. Συνεργάστηκε με αξιόλογους θιάσους, όπως Κοτοπούλη, Ανδρεάδη, Κατράκη ενώ για ένα μικρό χρονικο διάστημα είχε τον δικό του θίασο.
Στον κινηματογράφο, η συνεργασία του με τον Φίνο συνεχίστηκε και το 1943 τον βρίσκει να πρωταγωνιστεί στην πρώτη επίσημη ταινία της Φίνος Φιλμ «Η Φωνή της Καρδιάς». Μέχρι να αφοσιωθεί στην κωμωδία διακρίθηκε σε αρκετές δραματικές ταινίες, όπως οι: «Πρόσωπα Λησμονημένα» (1946), «Μαρίνα» (1947), «Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν» (1951), «Η Άγνωστος» (1956). Τη δεκαετία του ’40 ήταν ζεν πρεμιέ, καθώς εκτός από άφθονο ταλέντο διέθετε ακαταμάχητη γοητεία και σαγήνευε τις γυναίκες της εποχής.