Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ ήταν καλεσμένος o Γιώργος Καπουτζίδης το βράδυ της Δευτέρας 1 Μαρτίου.
Η συνέντευξή του δεν ήταν απλά μια απάντηση στην ανακοίνωση του Αλέξη Κούγια στην οποία έκανε αναφορά στο πρόσωπό του, αλλά πολλά περισσότερα.
To καθρέπτισμα του πιο φωτεινού προσώπου της κοινωνίας.
Η πρώτη αντίδραση του Γιώργου Καπουτζίδη στις δηλώσεις του Αλέξη Κούγια:
Δεν ξαφνιάστηκα, τα περίμενα αυτά τα πράγματα. Ξέρετε κυρία Παρασκευοπούλου, τα έχουμε συνηθίσει λιγάκι. Οι ομοφυλόφιλοι πολίτες τα έχουμε συνηθίσει αυτά. Τα ζούμε από πολύ μικρή ηλικία. Και επειδή ανέφερε, και ούτως ή άλλως εγώ σε αυτή τη δήλωση αντέδρασα, ότι κάνουμε σημαία την ιδιαιτερότητά μας. Κανένας δεν κάνει σημαία την ιδιαιτερότητά του. Δεν μπήκε ποτέ κανένα παιδάκι στα 9 ή στα 10, στην τάξη του δημοτικού σχολείου με μία σημαία. Μπαίνει χαρούμενο να κάνει το μάθημά του και αυτό το οποίο γίνεται, κάποια άλλα παιδιά το δείχνουν με το δάχτυλο. Και εκεί ξεκινά μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία, όπου πρέπει να αρχίσει να κρύβεται, να φοβάται, να νιώθει ότι απειλείται, καμιά φορά να αλλάζει δρόμο για το πώς θα πάει στο σχολείο, και είμαι ένας άνθρωπος που την έχω περάσει αυτή τη διαδικασία, και πάρα πολλοί άνθρωποι την έχουν περάσει αυτή τη διαδικασία, και να που έχω βγει δυνατός από αυτή και αισθάνομαι καλά. Δεν κρύβομαι, δεν φοβάμαι και είμαι ευτυχισμένος. Ο λόγος που αντέδρασα είναι γιατί αμφισβήτησε τη δική μου ευτυχία. (…) Εγώ δεν θεωρώ ότι υπάρχει μόνο ένας δρόμος για την ευτυχία. Eίμαστε 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι και υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια διαδρομές για όλους μας.
Είμαι ένας άνθρωπος που την ακολούθησε κιόλας αυτή τη διαδρομή, σπούδασα, πέρασα και στη Νομική Θεσσαλονίκης, και πέρασα χωρίς να έχω την ιδιαιτερότητά μου ως σημαία, δεν πήγα στο εξεταστικό κέντρο και είπα «Είμαι γκέι και βάλτε με στη σχολή που θέλω». Έκατσα και διάβασα. Δούλεψα. Δημιούργησα εγώ την ευκαιρία για τον εαυτό μου. Αλλά για κάποιους ανθρώπους, όσο κι αν δουλέψεις, όσο κι αν μελετήσεις, όσο κι αν προσπαθήσεις και παλέψεις στη ζωή σου, θα είσαι πάντα ένας πολίτης β’ κατηγορίας. Άρα δεν είμαι εγώ αυτός που κάνω σημαία την ιδιαιτερότητά μου, είναι άλλοι που την ιδιαιτερότητά μου την θεωρούν βαρίδι. Το θεωρούν ντροπή. Μαύρη σημαία. Είμαι εδώ για να πω ότι δεν είμαι μαύρη σημαία, ντροπή και βαρίδι.
Έχω μιλήσει με δικηγόρο, όποτε είμαι πολύ προετοιμασμένος, κι αν χρειαστεί να πάμε στα δικαστήρια, ας πάμε στα δικαστήρια. Μιλάει για τις φυσιολογικές οικογένειες κτλ. Θέλω να μιλήσω γι’αυτές τις φυσιολογικές οικογένειες τις οποίες θα βάλω σε εισαγωγικά, για να καταλαβαινόμαστε. Όλες αυτές οι φυσιολογικές οικογένειες, που με τίμησαν και με στήριξαν, και ο λόγος που έχω πετύχει στη ζωή μου, είναι αυτές οι οικογένειες.
Αυτές οι οικογένειες και αυτοί οι γονείς -γιατί είμαι κι εγώ παιδί μιας φυσιολογικής οικογένειας- εμπιστεύτηκαν έναν γκέι σεναριογράφο, για να διηγηθεί στα παιδιά τους, με ένα όμορφο και αστείο παραμύθι, μιλάω για το Παρά Πέντε, τα παιδιά συνεχίζουν να το βλέπουν και είναι ένα παραμύθι που μιλάει για την αγάπη, για τις αξίες, για την ηθική, είμαι εδώ γιατί αυτές οι οικογένειες με έχουν βοηθήσει, και με έχουν στηρίξει, και τους ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.
«Είναι η ώρα να σπάσουμε τη σιωπή; Πού θεωρείτε ότι θα καταλήξει η επόμενη μέρα;» ρώτησε η Ανδριάνα Παρασκευοπούλου τον Γιώργο Καπουτζίδη.
Θέλω να πιστεύω σε έναν καλύτερο κόσμο. Εγώ δεν θέλω να δώσω συμβουλές και να πω ότι αυτό πρέπει να κάνουμε γιατί δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πω ότι ο μόνος δρόμος για την ευτυχία είναι αυτός. Θα δούμε ποιος είναι ο μόνος δρόμος. Εμένα η δική μου ευτυχία ήρθε όταν σταμάτησα να φοβάμαι και όταν σταμάτησα να ντρέπομαι. Αν κι άλλοι άνθρωποι μπορέσουν και μιλήσουν γι’αυτό που τους κάνει να φοβούνται ή να ντρέπονται, μπορούν να διορθωθούν πάρα πολλά πράγματα. Δεν θέλω να τον αδικήσω. Δεν μπορώ να ξέρω ποιος είναι ο λόγος που γίνεται αυτή η επίθεση.
Eίναι προσωπικός; Έχει να κάνει με την γκέι κοινότητα; Έχει να κάνει με την αντίληψή του ότι είμαι ένας πολίτης β’ κατηγορίας και δεν θα έπρεπε να βγαίνω να μιλάω; Έχει να κάνει με το ότι μπορεί να θέλει να δημιουργήσει ένα κλίμα εκφοβισμού, να μην βγουν άνθρωποι; Δεν το ξέρω.
Εγώ είμαι εδώ για να τον κάνω αυτόν τον αγώνα. Μπορεί κάποιος να γίνεται ευτυχισμένος, όταν δίνει έναν ωραίο και δίκαιο αγώνα, και κερδίζει.
Ευχαριστώ τους ανθρώπους που μου έστειλαν πολύ όμορφα μηνύματα. Θα ήθελα η Πολιτεία να κάνει κάτι παραπάνω, γιατί αυτή τη στιγμή είμαι ένας πολίτης που έχει όλες τις υποχρεώσεις που έχει ένας πολίτης, αλλά δεν μου παραχωρεί η πολιτεία τα δικαιώματα που θα έπρεπε να έχω. Είμαι αυτή τη στιγμή εκτεθειμένος σε έναν λόγο που είναι τόσο προσβλητικός και τόσο ομοφοβικός, ποια είναι η θέση της Πολιτείας; Πώς φροντίζει να διορθώσει αυτή την κατάσταση; Ευτυχισμένοι νιώθω ότι θα γίνουμε όταν θα έχουμε μια στοχοπροσήλωση, για την δική μας την ευτυχία και όχι να κοιτάμε πώς θα εμποδίσουμε την ευτυχία του άλλου. Όσο για την εκπομπή που ανέφερε στην δήλωσή του, δεν έχω αναλύσει ποτέ 3 ώρες την προσωπική μου ζωή, μέσα σε μια εκπομπή. Θα πω κάποια πράγματα για την προσωπική μου ζωή. Εδώ και 17 χρόνια έχω ζήσει 3 πολύ όμορφες σχέσεις και έχω υπάρχει πολύ ευτυχισμένος μέσα σε αυτές τις σχέσεις.
Με 3 ανθρώπους που με αγαπάνε και τους αγάπησα κι εγώ και εξακολουθούν να με αγαπάνε. Υπήρξα ευτυχισμένος σε αυτές. Τώρα δεν είμαι σε κάποια σχέση. Είμαι μόνος μου. Είμαι «άνεργος ομοφυλόφιλος» όπως θα λεγε και ο ίδιος. Είμαι ευτυχισμένος κι έτσι. Μόνος μου στην ησυχία μου. Στο όμορφό μου νησί. Είναι πολύ προσωπικό πράγμα η ευτυχία. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βγαίνει και να λέει με ποιο τρόπο θα γίνεις ευτυχισμένος. Ευτυχισμένος θα γίνεις αν έχεις καλή καρδιά. Εγώ αυτό πιστεύω.
Είναι μια πολύ σημαντική μέρα για μένα, γιατί σήμερα ο μπαμπάς μου, γίνεται 90 χρονών. Θέλω να του στείλω όλη μου την αγάπη, και είμαι πολύ συγκινημένος γιατί ο μπαμπάς μου, -είμαι πολύ υπερήφανος γι’αυτόν-, είναι κι αυτός πολύ υπερήφανος για μένα, και είναι πολύ σημαντικό αυτό και κάναμε πολύ δύσκολη διαδρομή για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Πάντοτε στην αρχή ένας γονιός θα σε κοιτάξει ίσως με φόβο, ίσως με αμφισβήτηση, με στενοχώρια. Τώρα έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω την περηφάνια στα μάτια του. Και αυτό με έκανε ευτυχισμένο. Ο λόγος που ήρθα εδώ, δεν είναι επιτεθώ σε κάποιον. Αν θέλει να πάμε στα δικαστήρια, φυσικά και να πάω, δεν το συζητώ αλίμονο. Ο λόγος που ήρθα εδώ είναι όχι για το ότι είμαι πρότυπο εγώ, ο πατέρας μου όμως είναι. Και μακάρι, όταν τελειώσει αυτή η συνέντευξη κάποιος πατέρας να κοιτάξει τον γκέι γιο του ή την γκέι κόρη του με περηφάνια, όπως με κοιτάει και μένα ο μπαμπάς μου. Αυτό θα είναι το κέρδος από αυτή τη συζήτηση.
