Η τηλεοπτική σειρά «Μαύρα Μεσάνυχτα» χαρακτηρίστηκε ως μια από τις πιο πετυχημένες μαύρες κωμωδίες της ιδιωτικής τηλεόρασης.
Η σειρά του Mega έκανε πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2008 και το τελευταίο επεισόδιο προβλήθηκε στις 15 Ιουνίου του 2009. Το σενάριο έγραψαν από κοινού ο Βασίλης Ρίσβας και η σύζυγός του, Δήμητρα Σακαλή και την σκηνοθεσία είχε επιμεληθεί ο Πάνος Κοκκινόπουλος.
Μπορεί τα «Μαύρα Μεσάνυχτα» να έκαναν τεράστια επιτυχία, ωστόσο ο Πάνος Κοκκινόπουλος είχε δηλώσει στο παρελθόν ότι «στο δεύτερο χρόνο του ερχόταν να αυτοκτονήσει από τη ρουτίνα», καθώς τα αυτοτελή επεισόδια, όπως αυτά που γύριζε συνήθως μέχρι τότε, του έδιναν την δυνατότητα κάθε φορά να διηγείται μια διαφορετική ιστορία, με διαφορετικούς ηθοποιούς, ακόμα και με διαφορετική σκηνοθετική προσέγγιση.
Ο Πάνος Κοκκινόπουλος αναπόλησε τα χρόνια που σκηνοθετούσε την δημοφιλή σειρά και δημοσίευσε στο προφίλ του στο Instagram φωτογραφίες από τα γυρίσματα με πρωταγωνίστριες την Μπέσυ Μάλφα και την Παναγιώτα Βλαντή. Μάλιστα σε μία από τις φωτογραφίες, βλέπουμε τις δύο ηθοποιούς να δίνουν ένα τρυφερό φιλί στο στόμα.
Ίσως ο πιο αγαπημένος ρόλος από τη σειρά «Μαύρα Μεσάνυχτα» είναι αυτός της Σιλβή, την οποία υποδύθηκε μοναδικά η Παναγιώτα Βλαντή. Ωστόσο, η ίδια παραλίγο να μην παίξει ποτέ αυτόν τον ρόλο καθώς, όπως είχε αποκαλύψει πριν από καιρό ο σκηνοθέτης Πάνος Κοκκινόπουλος, το Mega είχε αντιρρήσεις για την επιλογή της, διότι η Βλαντή «παραήταν γλυκιά» και «δεν θα τα κατάφερνε». Τόσο ο Πάνος Κοκκινόπουλος, όσο και οι σεναριογράφοι Βασίλης Ρίσβας και Δήμητρα Σακαλή, δεν της είχαν πει τίποτα τότε, καθώς πίστευαν απολύτως σε εκείνη και τις ικανότητές της.
Ο Πάνος Κοκκινόπουλος έχει μιλήσει στη BOVARY για την σειρά: «Θυμάμαι όταν έκανα τα Μαύρα Μεσάνυχτα, σκεφτόμουν ότι κάθε μέρα είχα γύρισμα με τους ίδιους ανθρώπους. Με τον Βασίλη Ρίσβα και τη Δήμητρα Σακαλή που έγραψαν το σενάριο, μας γεννήθηκε η ιδέα για τη σειρά. Ούτε εγώ, ούτε εκείνοι ξέραμε από μπουζούκια. Και γι΄ αυτό σκεφτήκαμε έναν ήρωα που δεν έχει ιδέα από αυτόν τον κόσμο, έναν ήρωα που σιγά-σιγά τον ανακαλύπτει και τελικά γίνεται νονός. Κι αυτό μου άρεσε στην πορεία. Ετσι μάθαμε κι εμείς τα μπουζούκια της εποχής. Γίναμε όλοι ο ήρωας, ο Θράσος....».
