Μια εκδήλωση στη μνήμη της Γαρυφαλλιάς Ψάρράκου διοργάνωσε το Τμήμα Φαρμακευτικής της Σχολής Επιστημών Υγείας και η Επιτροπή Ισότητας Φύλων του ΕΚΠΑ.
Η εκδήλωση είχε τίτλο «Γυναικοκτονίες 2021: Στη μνήμη της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου» και είχε ως στόχο να τιμήσει την αδικοχαμένη Γαρυφαλλιά για τη συμβολή της στο τμήμα και τη φαρμακευτική έρευνα, αποδίδοντάς της το μεταπτυχιακό της δίπλωμα.
Η 26χρονη Γαρυφαλλιά από το Βέλο Κορινθίας ήταν μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Τμήματος Φαρμακευτικής και δολοφονήθηκε από τον σύντροφό της στη Φολέγανδρο, τον περασμένο Ιούλιο.
Στην εκδήλωση έδωσε το «παρών» η μητέρα της, η οποία παρέλαβε το μεταπτυχιακό της εκφωνώντας μια συγκλονιστική ομιλία.
«Πολυαγαπημένη μου Γαρυφαλλιά, σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να σε τιμήσουμε. Σήμερα παίρνεις το μεταπτυχιακό σου αγαπημένο μου παιδί. Νιώθω πως ό,τι και να πω είναι λίγο για εσένα, με πλημμυρίζουν τόσα συναισθήματα και σκέψεις, τόσες αναμνήσεις, εικόνες, γέλια, μυρωδιές, αγκαλιές. Πώς να σας τα κάνω όλα αυτά λέξεις; Πώς να τα κάνω λόγια να σας τα πω;», είπε αρχικά η μητέρα της 26χρονης.
«Ήσουν πάντα ταπεινή, χαμηλών τόνων αλλά με ένα πανίσχυρο όπλο: το χαμόγελό σου, την ευγένειά σου, την καλοσύνη σου. Θυμάμαι τον κόπο σου, την προθυμία σου και την αστείρευτη αγάπη γι' αυτό που έκανες. Πάντα ήσουν ένας στρατιώτης για την επιστήμη σου. Κάποιες φορές σε κοιτούσα κρυφά από την πόρτα. Ήσουν σκυμμένη σε ένα γραφείο, χαμένη ανάμεσα στα βιβλία σου. Κοίτα Γαρυφαλλιά μου, τα κατάφερες κορίτσι μου. Είμαι τόσο περήφανη για εσένα. Όλοι είμαστε. Ακόμη κι από εκεί ψηλά που είσαι μάς στέλνεις δώρα κορίτσι μου. Ακόμη και από εδώ που είμαι σου στέλνω την αγάπη μου εκεί στους καθαρούς ουρανούς που βρίσκεσαι. Η αγάπη μου για εσένα είναι τόσο μεγάλη και δυνατή που ξεπερνά τον πόνο μου πραγματικά. Αυτό μου άφησες παιδί μου αγάπη και φως και δυνάμεις στα λόγια μου».
«Έφυγες για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, χωρίς να το έχεις επιλέξει. Τόσο βίαιος ο τρόπος και τόσο φωτεινός ο δρόμος του παραδείσου. Ένα φως είσαι και εσύ ανάμεσα σε αγγέλους. Ένα φως που δεν στάθηκε αρκετό να σε γλιτώσει από το σκοτάδι αυτού του δολοφόνου. Μακάρι αυτός ο άνανδρος να έπαιρνε λίγο από το φως σου και το αγγελικό σου βλέμμα και να έσωζε την ψυχή του κι εσένα. Κι εγώ εδώ κορίτσι μου συνεχίζω το ταξίδι, θα προχωράω για πάντα. Μα πάντα κάτι θα μου λείπει: η παρουσία σου άγγελε μου. Ήταν τόσο άδικο αυτό για εσένα. Τόσο άδικο. Ακόμη δεν έχω καταλάβει πώς έφυγες παιδί μου. Ακόμα. Σου υπόσχομαι Γαρυφαλλιά μου να είμαι δυνατή. Πάντα έτσι με έλεγες δυνατή. Μαζί με τον πατέρα σου σου δίνουμε μία υπόσχεση: να σε τιμούμε πάντα και θα σε κρατάμε φυλαχτό μας στην καρδιά μας».
Στο τέλος της ομιλίας της, η μητέρα της Γαρυφαλλιάς παρέθεσε μερικούς στίχους από το ποίημα «Σχήμα της Απουσίας», της συλλογής Υδρία του Γιάννη Ρίτσου, τους οποίους αφιέρωσε σε άλλους γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους.
«Για όλες τις μανάδες που έχασαν άδικα, όχι μόνο τις κόρες τους, αλλά και τους γιους τους. Είναι η μητέρα του Παύλου, η μητέρα του Γιακουμάκη, η μητέρα του Ζακ και όλων των παιδιών που έφυγαν άδικα.
«Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους,
τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους
την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει
σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί –
Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα
σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή
καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια.
Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στο σπίτι
κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο
και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο
που ο πόνος κάτω απ’ τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ΄ τη στέρηση
μα απ’ την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,
είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι».
Δείτε την συγκινητική ομιλία της στο 55.30.
