Η ψυχική υγεία των κατοίκων της Ζιμπάμπουε είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ τα τελευταία χρόνια.
Η αφρικανική χώρα των 14 εκατομμυρίων μαστίζεται από την ανεργία που φτάνει το 80% ενώ ο αριθμός των ψυχιάτρων δεν πλησιάζει ούτε τους 20.
Οι άνθρωποι που δίνουν τον δικό τους αγώνα με την κατάθλιψη οδηγούνται πολλές φορές στην αυτοκτονία. Η ασθένεια αυτή περιγράφεται με μία λέξη: Kufungisisa, που σημαίνει «αυτός που σκέφτεται πολύ».
Ο ψυχίατρος Ντίξον Τσιμπάντα ήταν αυτός που αποφάσισε να πάρει τα πράγματα στα χέρια του με το project «Παγκάκι της Φιλίας».
Όλα ξεκίνησαν όταν μια ασθενής του, η 26χρονη Έρρικα, προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της. Ξεκίνησαν θεραπεία και περίμενε να την ξαναδεί, όμως εκείνη δεν εμφανίστηκε ποτέ. Η μητέρα της τον ενημέρωσε ότι τελικά η Έρρικα αυτοκτόνησε.
Η νεαρή γυναίκα δεν ήταν η μόνη που υπέφερε από κατάθλιψη. Χιλιάδες άλλοι υποφέρουν από kufungisisa και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφθούν έναν ειδικό ή γιατρό. Προσπαθώντας να βρει τρόπο να βοηθήσει, ο ψυχίατρος βρήκε τη λύση στο πρόσωπο των γιαγιάδων της χώρας.
Από το 2006, πάνω από 400 γιαγιάδες παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε 70 κοινότητες της Ζιμπάμπουε. Το πρόγραμμα ονομάστηκε «Παγκάκι της Φιλίας» και έχει στηρίξει ήδη 30.000 ανθρώπους.
Αυτό που κάνουν οι γιαγιάδες είναι απλό: Κάθονται στα παγκάκια και ακούν τον συνομιλητή τους. Στη συνέχεια, προσπαθούν να βρουν τη λύση του προβλήματος χωρίς όμως να κάνουν υποδείξεις.
«Ξέρουν να ακούν, να διηγούνται ιστορίες, να παρηγορούν και έχουν πολύ χρόνο», δήλωσε στο BBC ο Τσιαμπάντα.
