Σε ηλικία 89 ετών η ποιήτρια Κική Δημουλά έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω της ένα σπουδαίο έργο.
Η ποιήτρια Κική Δημουλά, η οποία εισήχθη εσπευσμένα στην Εντατική το απόγευμα του Σαββάτου 15 Φεβρουαρίου, έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών.
Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα κι εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος επί είκοσι πέντε χρόνια, το διάστημα 1949-1974. Το ντεμπούτο της στη συγγραφή έκανε το 1952 με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα» που μετά από λίγο απέσυρε η ίδια από την κυκλοφορία. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, το 1954, και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά. Έχει εκδώσει 14 ποιητικές συλλογές ("Έρεβος", 1956, "Ερήμην", 1958, "Επί τα ίχνη", 1963, "Το λίγο του κόσμου", 1971, "Το τελευταίο σώμα μου", 1981 , "Χαίρε ποτέ", 1988, "Η εφηβεία της λήθης", 1994, "Ενός λεπτού μαζί", 1998, "Ήχος απομακρύνσεων", 2001, "Χλόη θερμοκηπίου", 2005, "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως", 2007, "Συνάντηση", 2007, "Πέρασα", 2010, "Τα εύρετρα", 2010). Μέρος του έργου της έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και σουηδικά.
Η Κική Δημουλά, σε συνέντευξή της στη Bovary είχε δηλώσει «Η καθημερινότητα είναι καθημερινότητα. Τίποτα δεν την αλλάζει. Ούτε η ποίηση. Έζησα με έναν ποιητή αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Η ποίηση δεν είναι συνεχής. Επομένως η καθημερινότητα είναι η νικήτρια σε όλα. Μεγάλωσα τα παιδιά μου, ντάντεψα τα εγγόνια μου. Έκανα ενός κοινού ανθρώπου τη ζωή, γιατί έτσι ένοιωθα άλλωστε. Δεν άλλαξε κάτι ότι έγραφα κάποια ποιήματα. Οση φήμη κι αν απέκτησα έμεινα η μαμά, η γιαγιά, ο εαυτός μου».
Έχοντας μια ιδιαίτερη σχέση με τον χρόνο, τη φθορά και τις αναμνήσεις, η σπουδαία ποιήτρια Κική Δημουλά επανερχόταν συχνά σε αυτό το μοτίβο «Εχω μεγάλη σχέση με το θέμα μνήμη, επομένως αυτό επανέρχεται. Χρόνος, φθορά, απώλεια. Είναι ό,τι με βασανίζει και μου προκαλεί αγωνίες» είχε υπογραμμίσει.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Κικής Δημουλά
