Πέθανε ο ηθοποιός Κώστας Βουτσάς στα 88 του χρόνια

Ο ηθοποιός είχε εισαχθεί στο Π.Γ.Ν «ΑΤΤΙΚΟΝ», την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020, με συμπτώματα λοίμωξης αναπνευστικού και επιβάρυνσης της καρδιακής και αναπνευστικής του λειτουργίας. Την ίδια ημέρα είχε μεταφερθεί στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου και νοσηλεύτηκε για 19 ημέρες.

Παρά τις τελευταίες θετικές πληροφορίες ότι η κατάσταση της υγείας του καλυτερεύει ο αγαπημένος ηθοποιός «έφυγε» σήμερα στις 04:20 τα ξημερώματα από τη ζωή. Σημειώνεται ότι στη διάρκεια της νοσηλείας του υπεβλήθη σε τραχειοστομία.

Ο Κώστας Βουτσάς, αν και αντιμετώπισε πρόσφατα και πάλι προβλήματα υγείας, δεν έλειψε στιγμή από το σανίδι. Μάλιστα λίγες ημέρες πριν μπει στο νοσοκομείο έπαιζε στην παιδική παράσταση του θεάτρου Μπρόντγουέι, «Σταχτοπούτα».

O Kώστας Βουτσάς γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1931 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη από προσφυγική οικογένεια.

Tο οικογενειακό επίθετο ήταν «Σαββόπουλος», ωστόσο, το «Βουτσάς» επικράτησε από τον παππού του που έφτιαχνε βαρέλια και παλαιότερα αποκαλούνταν «βουτσιά». Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου και αποφοίτησε από αυτή το 1953.

Oι ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε:

«Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» (1953), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Για την αγάπη της βοσκοπούλας» (1959), «Το αγόρι που αγαπώ»,(1960) «Ο σκληρός άνδρας», «Ο Κατήφορος», «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961), «Οι γυναίκες θέλουν ξύλο», «Ο Θόδωρος και το δίκανο», «Νόμος 4000», «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Η Αθήνα τη νύχτα» (1961), «Οι γυναίκες θέλουν ξύλο», «Ο Θόδωρος και το δίκαννο», «Νόμος 4000», «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Η Αθήνα τη νύχτα», «Αστροναύτες» (1962),

«Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Η ψεύτρα», «Ζητείται τίμιος»,«Ένα κορίτσι για δύο»,«Εμείς τα μπατιράκια», (1963), «Ό,τι θέλει ο Λαός», «Κάτι να καίει»,«Οι κληρονόμοι»,«Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Το πρόσωπο της ημέρας», «Τέντυ μπόι αγάπη μου», «Ραντεβού στον αέρα», «Όχι, κύριε Τζόνσον»,«Κορίτσια για φίλημα», «Ένα έξυπνο, έξυπνο μούτρο» (1965)

«Ξυπόλητος πρίγκηψ» (1966) «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Νύχτα γάμου»,«Γαμπρός απ’ το Λονδίνο» (1967), «Το πιο λαμπρό μπουζούκι», «Ο ψεύτης»,«Μια κυρία στα μπουζούκια», «Για ποιον χτυπά η κουδούνα»,«Ο γόης», (1968), «Το θύμα»,«Η παριζιάνα», «Ένας άφραγκος Ωνάσης»,«Ο άνθρωπος της καρπαζιάς», «Το ανθρωπάκι» (1969)

«Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ», «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» (1970), «Αγάπησα μια πολυθρόνα», «Πίσω μου σ’ έχω σατανά», «Εθελοντής στον έρωτα» (1971), «Ο αντιφασίστας», «Επτά χρόνια γάμου», «Αγάπη μου παλιόγρια», (1972), «Ο αισιόδοξος», «Είκοσι γυναίκες κι εγώ», «Τον αράπη κι αν τον πλένεις», «Ένας τρελός, τρελός αεροπειρατής» (1973), «Ο τρομοκράτης», «Ένα τανκ στο κρεββάτι μου» (1975),«Τζακ ο καβαλάρης» (1979), «Ο Κώτσος στην ΕΟΚ»,«Ο Κώτσος και οι εξωγήινοι» (1980), «Ο τελευταίος άντρας», «Ο Κώτσος έξω από το ΝΑΤΟ», (1981), «Αλλαγή και το λουρί της μάνας» (1982), «Σερίφης ο μηχανοφάγος»,«Η δημοκρατία του νέφους» (1983),  «Ο έρωτας του Οδυσσέα», (1984), «Τα τούβλα» (1985),«Οι Πόντιοι», «Είναι γάτα ο Γιατρός», «Αγάπησα έναν Πόντιο», «Ο Ιππότης της λακκούβας» (1986), «Ο δίγαμος», «120 ντεσιμπέλ», «Πολυεθνικός γαμπρός» (1987), «Ανύπαντρος πατέρας» (1988), «Ο υπαλληλάκος πάει στον Παράδεισο», «Γρίπη Αγάπη μου (1989), «Γαμπρός με το ζόρι», «Η κόκκινη Μαργαρίτα» (1990), «Προς την ελευθερία» (1996), «Κάθε Σάββατο» (1999), «Γύρω-γύρω όλοι (2002), «Γυναικείες συνωμοσίες» (2007), «Βank bang» (2008), «Η νήσος», «Ο διαχειριστής» (2009), Ρόδα, τσάντα και κοπάνα 5 (2010), «Νησος 2», «Πόντιοι νέαν γενεάν» (2011), «Λάρισα εμπιστευτικό» (2012), Ακάλυπτος (2013), Πέμπτη & 12 (2014).

Ο Κώστας Βουτσάς είχε 3 κόρες: την Σάντρα (από τον γάμο του με την Έρρικα Μπρόγιερ), την ηθοποιό Θεοδώρα και την Νικολέτα (από τον γάμο του με την Θεανώ Παπασπύρου) και έναν γιο, τον Φοίβο 4 ετών, από τον γάμο του το 2016 με την ηθοποιό Αλίκη Κατσαβού.

«Για να κρατήσω το μυαλό μου σε διαύγεια, λύνω σταυρόλεξα με το αριστερό μου χέρι, κρατώντας το περιοδικό ανάποδα. Επίσης, μου αρέσει να αθροίζω τα νούμερα των πινακίδων στα αυτοκίνητα. Και το κάνω σε χρόνο dt. Κάνω οτιδήποτε θεωρώ πως εκπαιδεύει το μυαλό μου. Η δουλειά, να ξέρεις, είναι υγεία. Όταν κάθεσαι στο σπίτι, σου “μιλάει” η πίεση, η αφραγκία και πολλές ακόμα λέξεις που ξεκινούν από άλφα. Όταν, όμως, βγαίνεις έξω και δουλεύεις, αυτό είναι κάτι που σε γεμίζει ζωή και σου φορτίζει τις μπαταρίες. Δεν κάπνισα ποτέ, δεν βάζω αλάτι στο φαγητό μου και είμαι συνέχεια σε μια δράση. Πολλοί μου λένε πως έχω πάθος με τις γυναίκες. Τους απαντώ πως οι γυναίκες δεν είναι πάθος, αλλά αποστολή!» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο περιοδικό People και τον Μαρίνο Βυθούλκα για το πώς είχε καταφέρει να διατηρήσει την νεανικότητά και το πάθος του για ζωή μέχρι το τέλος.