Ο πρίγκιπας Χάρι στην αυτοβιογραφία του «Spare» μοιράζεται και τη στιγμή που έμαθε ότι η μητέρα του, πριγκίπισσα Νταϊάνα, έχασε τη ζωή της στο τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα που στοίχειωσε τη ζωή των Βρετανών, το 1997.
Όπως αναφέρει ο ίδιος -και διαβάζουμε στο US Weekly- τα νέα μετέφερε ο πατέρας του πρώτα στον Γουίλιαμ και ύστερα στον Χάρι.
«Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού μου. Ακούμπησε το γόνατό μου. “Αγαπητό μου αγόρι, η μαμά είχε ένα ατύχημα” μου είπε. Θυμάμαι να σκέφτομαι. Ατύχημα… Οκ, αλλά είναι καλά, έτσι; Θυμάμαι έντονα να το σκέφτομαι αυτό και περίμενα υπομονετικά μέχρι να μου το επιβεβαιώσει ο πατέρας μου. Και θυμάμαι ότι εκείνος δεν το έκανε.
»Ο πατέρας μου δε με αγκάλιασε. Δεν ήταν πολύ καλός στο να δείχνει τα συναισθήματά του υπό κανονικές συνθήκες, πώς θα μπορούσε κανείς να περιμένει να τα δείξει εν μέσω κρίσης; Ωστόσο, ακούμπησε το χέρι του στο γόνατό μου και μου είπε “Όλα θα πάνε καλά”. Αυτό ήταν ήδη πολύ για εκείνον. Πατρικός, ευγενικός και αισιόδοξος. Και τόσο ψεύτικο».
Ο Χάρι θυμάται ότι βαθιά μέσα του πίστευε ότι οι γιατροί θα μπορούσαν να γιατρέψουν τα τραύματα της μητέρας του και ότι θα την ξαναέβλεπε το πολύ ως το βράδυ. Ωστόσο, όταν συνειδητοποίησε ότι δεν θα την έβλεπε ποτέ ξανά ζωντανή, ένιωσε σαν να γύρισε ένας διακόπτης μέσα του. “Ξεκίνησα να παρακαλάω τον πατέρα μου ή τον Θεό -ή και τους δύο: ‘Όχι, όχι, όχι’”».
Τη χρονιά που η μητέρα του έχασε τη ζωή της, ο Χάρι ήταν 12 ετών. Σε άλλο σημείο του βιβλίου, ο Χάρι αναφέρει ότι ο ίδιος και ο πρίγκιπας Γουίλιαμ είχαν ζητήσει από τον πατέρα τους να μην παντρευτεί την Καμίλα Πάρκερ-Μπόουλς. Ωστόσο, όπως γράφει, τόσο ο ίδιος, όσο και ο Γουίλιαμ, κατέληξαν να εύχονται στον πατέρα τους έναν ευτυχισμένο γάμο και είχαν κάποια συμπάθεια για τη σχέση τους.
