Γιατί έγινε σάλος με την υποψηφιότητα της Άντρεα Ράιζμπορο στα Όσκαρ

Ο λόγος βασικά είναι πως η Ράιζμπορο παίζει σε μια ταινία χαμηλού προφίλ, η οποία δεν έχει ξοδέψει τα εκατομμύρια δολάρια, που απαιτούνται προκειμένου ένα έργο να βρεθεί στην οσκαρική λίστα. Τι σημαίνει αυτό; Όχι τα Όσκαρ, δεν είναι τόσο ανιδιοτελή, όσο φαίνονται. Για να προκριθει λοιπόν μια ταινία πρέπει να κινητοποιηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός: δημοσιογραφικές προβολές, οι οποίες κοστίζουν περί τα 20.000 δολάρια η καθεμία, συνεντεύξεις, πάρτι, δείπνα και γενικώς μια διαφημιστική καμπάνια, που απασχολεί πλήθος εργαζομένων έναντι φυσικά αδρών αμοιβών. Μάλιστα, οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τις «οσκαρικές προωθήσεις» χρεώνουν υπέρογκα ποσά και κυριολεκτικά λύνουν και δένουν στο Χόλιγουντ.

Έτσι λοιπόν δεν ήταν λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν πώς η ταινία του Μάικ Μόρρις, όσο καλή και να είναι, κατάφερε να σπάσει το κατεστημένο, αφού σύμφωνα με πληροφορίες, η Momentum Pictures, η εταιρεία διανομής, δεν είχε καν προϋπολογισμό για την προώθησή της. Η Ράιζμπορο όμως, που ξεχωρίζει χρόνια τώρα για την καλλιτεχνική της ταυτότητα, αλλά την αντισυστημική της στάση, αποφάσισε να αναλάβει δράση και να τα βάλει με όλους. Οργάνωσε λοιπόν με δικά της έξοδα δικές της προβολές, καλώντας καταξιωμένους συναδέρφους της να τη στηρίξουν. Εκείνοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα αμέσως.

Τρανταχτά ονόματα, που είναι και μέλη της Ακαδημίας, όπως οι Σάρα Πόλσον, Πατρίτσια Κλάρκσον, Ντέμπρα Γουίνγκερ, Εντ Χάρις, Έλεν Χαντ, Έιμι Ράιαν και Μίνι Ντραίβερ, άρχισαν να εκθειάζουν ερμηνεία της, κάνοντας lobbing υπέρ της. Στο ίδιο κλίμα, η Γκουίνεθ Πάλτροου, η Ντέμι Μουρ, η Κόρτνεϊ Κόξ και ο Έντουαρντ Νόρτον άρχισαν να διοργανώνουν προβολές της ταινίας, ποστάροντας παράλληλα στα μέσα μαζικής δικτύωση διθυραμβικά σχόλια, ενώ η Κέιτ Γουίνσλετ και Έιμι Άνταμς διοργάνωσαν από μόνες τους Q&A για να προωθήσουν την καλή τους φίλη. Tο κερασάκι στην τούρτα ήταν η Κέιτ Μπλάνσετ, υποψήφια και η ίδια και αδιαφιλονίκητο φαβορί για το «Tar», που έσπευσε σε μια από τις δεκάδες βραβεύσεις της να πάρει το μέρος της, κάνοντας ειδική αναφορά στο όνομά της.

Τελικά, η Ακαδημία, δεχόμενη πιέσεις, αποφάσισε να πράξει τα «δέοντα», καταλήγοντας ευτυχώς να μην αποσύρει την υποψηφιότητα της Ράιζσμπορο. Στην ανακοίνωσή της σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «είναι ο σκοπός της Ακαδημίας να σιγουρέψει ότι ο διαγωνισμός των βραβείων πραγματοποιείται με έναν δίκαιο και ηθικό τρόπο και δεσμευόμαστε να το βεβαιώσουμε σε μία συμπεριληπτική διαδικασία βραβείων. Θα διεξάγουμε μία έρευνα σχετικά με τις διαδικασίες προώθησης γύρω από τους φετινούς υποψηφίους, για να επιβεβαιώσουμε πως κανένας κανόνας δεν παραβιάστηκε και να ενημερωθούμε, αν χρειάζονται αλλαγές στους κανόνες σε μία εποχή όπου κυριαρχούν τα social media και η ψηφιακή επικοινωνία. Έχουμε εμπιστοσύνη στην ακεραιότητα των διαδικασιών υποψηφιοτήτων και ψηφοφορίας και υποστηρίζουμε τις αυθεντικές απλές προωθήσεις για καταπληκτικές ερμηνείες».

Το ερώτημα όμως παραμένει: γιατί τόσο μεγάλοι σταρ έσπευσαν να υποστηρίξουν μια καλή ηθοποιό; Η συναδερφική αλληλεγγύη και η ευγενής άμιλλα κατέλαβαν ξαφνικά τον πλανήτη  Χόλιγουντ; Ή μήπως αυτή η συντονισμένη, είναι η αλήθεια, κίνηση μαρτυρά μια «επανάσταση»; Και μιλάμε για συντονισμένη προσπάθεια, αφού μια ανάρτηση της Φράνσις Φίσερ, η οποία επί μέρες πόσταρε υπέρ της Αγγλίδας ηθοποιού, υποτίθεται –ή μάλλον έτσι ερμηνεύτηκε από τους κακόβουλους- ότι έδινε οδηγίες για το πώς μπορούν να τη βγάλουν υποψήφια, νικώντας το «θηρίο».

Αυτό που μάλλον ισχύει –αν και η ιστορία μένει να αποδείξει τα γραφόμενα- είναι πως οι ηθοποιοί με αφορμή την περίπτωση της αναμφίβολα καλής Ράιζμπορο, άδραξαν την ευκαιρία να προβάλλουν αντίσταση σε ένα αδηφάγο σύστημα, που αντιμετωπίζει τη δουλειά τους με οικονομικούς όρους μόνο και τους χρησιμοποιεί ως αντικείμενα, βάζοντας τους από το να κάνουν πλάκες στον Τζίμι Κίμελ μέχρι να διαφημίζουν κάθε λογής εταιρείες, προκειμένου να κερδίσουν μια διακεκριμένη θέση στην Απονομή.

Πάντως, η περίπτωση της Ράιζμπορο που χρόνια τώρα παλεύει και ακολουθεί τη δική της ρότα, μοιάζει με αυτή του Δαβίδ, που τα βάζει με τον Γολιάθ, γι 'αυτό είναι σημαντική. Γιατί έγινε η αρχή μιας νέας εποχής. Και η Αγγλίδα ηθοποιός, που έχει αποδείξει πολλάκις το ερμηνευτικό εύρος της και έχει διακριθεί ακόμα και σε μεγάλες παραγωγές, είναι το ιδανικό πρόσωπο για να αμφισβητήσει έναν απαρχαιωμένο -και άδικο, γιατί να μην το πούμε;- θεσμό.

Η ίδια σε μια συνέντευξή της πριν μήνες στον «Guardian», έλεγε πως αφού έπαιξε στο «Birdman» του Ινιάριτου του ‘14, έκανε μια παύση από τα πάντα. «Χρειαζόμουν να διώξω από πάνω μου το στουντιακό σύστημα εκείνη την περίοδο. Νομίζω πως θα μιλάς για τον Τσέχοφ, αλλά βρίσκεις τον εαυτό σου να μιλάει για πράγμα που δεν σε ενδιαφέρουν, σε μια προσπάθεια να πουλήσεις ένα προϊόν. Νιώθεις σαν γρανάζι σε μια μηχανή», δήλωνε τότε χαρακτηριστικά.

Τώρα στο ανεξάρτητο φιλμ του Μόρις, που στηρίζεται απολύτως πάνω της, υποδύεται μια αλκοολική μητέρα, η οποία κερδίζει το λαχείο, αλλά χάνει σταδιακά τα πάντα και πιάνει πάτο, μέχρι που βρίσκει βοήθεια από έναν υπεύθυνο μοτέλ, ο οποίος της προσφέρει δουλειά. Και εδώ η Ράιζμπορο χωρίς τους όρους και τις συνθήκες μιας μεγάλης παραγωγής, που είναι γνωστό πόσο βοηθητικές μπορεί να είναι για έναν ηθοποιό, κάνει τον δικό της άθλο, παραδίδοντας μια σημαντική ερμηνεία. Ναι, μπορεί η σπουδαία Μπλάνσετ να είναι ανίκητη και ασύγκριτη, αφού ως Λίντια Ταρ κυριολεκτικά παραδίδει ένα υποκριτικό masterclass, αλλά η Ράιζμπορο θα κερδίσει κι αυτή μια θέση την Ιστορία, επειδή υπήρξε η πρώτη που όρθωσε ανάστημα.

Και τα κατάφερε, αφού η υποψηφιότητά της δεν αποσύρθηκε, παρόλο που όταν ακούστηκε το όνομά της, έπεσε σιγή στην αίθουσα. Προφανώς, η Ακαδημία φοβήθηκε την κατακραυγή -δεν έχει και λίγα σκάνδαλα άλλωστε να αντιμετωπίσει τελευταία- και έτσι η Αγγλίδα με τις χαμαιλεοντικές ικανότητες θα φορέσει φέτος τη λαμπερή της τουαλέτα και θα βρεθεί στην Απονομή δίπλα στις Κέιτ Μπλάνσετ («Tar»), Άνα ντε Άρμας («Blonde»), Μισέλ Ουίλιαμς («The Fabelmans») και Μισέλ Γιο («Τα πάντα όλα»). Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, το σίγουρο είναι πως η Ράιζμπορο έχει ήδη κερδίσει...