«Έμαθα από μικρός ότι η μόδα είναι ένα παιχνίδι ονείρων και αυτοπεποίθησης, με ημερομηνία λήξης και γρήγορους ρυθμούς, αγοράζεται και πωλείται, ενώ το στυλ είναι έμφυτο. Ή το έχεις ή όχι»: ο σχεδιαστής μόδας, Δημήτρης Ζαφειρίου είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση δημιουργού. Η μόδα για εκείνον είναι μια εικαστική παρέμβαση στη ζωή και η ζωή είναι ένας καθρέπτης της μόδας και της τέχνης. Πέρα από σχεδιαστής μόδας είναι και εκπαιδευτικός: διπλή η αποστολή του στον κόσμο και μίλησε γι’αυτήν στο Bovary.gr. Τα κοσμήματα του φιλοξενούνται στο Μουσείο Μπενάκη ενώ ο πολυχώρος του στο κέντρο της Αθήνας είναι ένας παράδεισος δημιουργίας.
«Μεγάλωσα σε ένα ένα υπέροχο ρουστίκ σπίτι σε ένα δάσος κοντά στην Θεσσαλονίκη, με κήπους και πανέμορφα παγώνια. Μεγάλωσα ανάμεσα στα παγώνια, που αγαπούσε ο πατέρας μου και οι αυλές μας ήταν γεμάτες από αυτά τα υπέροχα πλάσματα, που στην Κωνσταντινούπολη έχουν ως φύλακες. Αυτά τα παγώνια ακόμα και σήμερα αποτελούν πηγή έμπνευσης μου στις συλλογές ρούχων και κοσμημάτων μου. Ένα περιβάλλον στο οποίο οι γονείς μου με έμαθαν την μεγαλύτερη τέχνη από όλες, την τέχνη της αγάπης! Πολλά βιβλία, περιοδικά, μουσική, αγάπη και φύση. Κάποια σαββατιάτικα πρωινά ως παιδί στο εργοστάσιο παπουτσιών του χαρισματικού και ταλαντούχου πατέρα μου, θυμάμαι να χαζεύω στο εκθετήριο νέα δείγματα χωρίς να καταλαβαίνω πολλά, και οι μαγικές εικόνες της μητέρας μου λουσμένης σε χαμόγελο και κομψότητα, μιας κοκέτας ανάμεσα στα βιβλία, στα περιοδικά και στους καφέδες της. Εκείνη με έμαθε ότι η εμφάνιση και τα λούσα δεν σημαίνουν τίποτα χωρίς παιδεία και κουλτούρα. Μια γυναίκα με πνεύμα και μια τεράστια καρδιά, λαμπερή με τα υπέροχα κοσμήματα της και το έμφυτο στιλ της. Αυτή η γυναίκα που είναι η μόδα χωρίς να την έχει ακολουθήσει ποτέ. Ξέρετε... η φινέτσα και η προσωπικότητα είναι η μόνη ομορφιά που μένει ανεξίτηλη και αυτή για εμένα είναι η μόδα.
