Η Έφη Μουρίκη και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης σε μια από τις σπάνιες κοινές τους συνεντεύξεις και φωτογραφίσεις μιλούν στο Bovary.gr για το θέατρο, την σχέση τους και εξηγούν γιατί προτιμούν να ζουν την καθημερινότητα τους από το να χάνουν το χρόνο τους στα social.
Πορεύονται μαζί για 35 χρόνια, από εκείνο το βράδυ της πρώτης γνωριμίας που ασυναίσθητα κατέβηκαν χέρι- χέρι τα σκαλιά του Κρατικού Θεάτρου στη Θεσσαλονίκη. Η Έφη και ο Βλαδίμηρος είναι δύο άνθρωποι που λατρεύουν το θέατρο, αγαπούν να καταπιάνονται με μεγάλους συγγραφείς, και πάνω απ όλα να ζουν την καθημερινότητα τους. Είναι εκεί για τους φίλους, τους δικούς τους ανθρώπους έτοιμοι να σε ακούσουν, να σου δώσουν μια μεγάλη αγκαλιά, σαν να ανοίγουν προστατευτικά τις φτερούγες τους και να σε περικλείουν με άπειρη αγάπη. Έχουν πολύ χιούμορ και δεν χορταίνουν να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή της ζωής.
Φέτος, παίζουν στη παράσταση «Ο θάνατος του εμποράκου» στο Ζίνα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, ενώ ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης συνεχίζει για ενδέκατη σεζόν στη μακροβιότερη κωμική σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» που προβάλλεται στον Alpha.
Για ένα χρονικό διάστημα είχατε κάνει μια παύση στη θεατρική σας συνύπαρξη και τα τελευταία χρόνια σας βλέπουμε πάλι μαζί. Νιώθετε εμπιστοσύνη όταν παίζετε μαζί μιας και γνωρίζει ο ένας τον άλλον τόσο καλά;
Βλαδίμηρος Κυριακίδης: Πάντα είμαστε προ εκπλήξεων! Γιατί μην ξεχνάς πως οι ηθοποιοί ζουν δανεικές ζωές -έχουμε αυτή τη πολυτέλεια, δεν γερνάμε ποτέ μέσα μας. Από την άλλη, όταν ανεβαίνουμε στη σκηνή δεν βλέπω την Έφη -φέτος συγκεκριμένα βλέπω τη Λίντα, την οποία υποδύεται στη παράσταση. Τη πρώτη φορά που έβαλε το φόρεμα είπα «Η Λίντα» -άρα λειτουργώ με τον ρόλο της, όχι με την Έφη.
Έφη Μουρίκη: Μετά από τόσα χρόνια γίνεται αυτόματα ο διαχωρισμός.
Β.Κ.: Η Έφη δεν συγκινείται με τον Βλαδίμηρο επί σκηνής, ούτε εγώ με την Έφη, αλλά με τους ρόλους που υποδυόμαστε επί σκηνής.
Ε.Μ.: Τη πρώτη φορά που είχαμε συνεργαστεί σε τηλεοπτική σειρά, θυμάμαι είχαμε μια σκηνή με φιλί στο πρώτο γύρισμα, κάνουμε τη σκηνή και συνειδητοποιήσαμε ότι μιλήσαμε μετά από λίγο ως Έφη και Βλαδίμηρος -είχαμε μπει στην κατάσταση του ρόλου.
Στο σπίτι «κουβαλάτε» τους ρόλους σας; Ή φροντίζετε ότι αφορά το επαγγελματικό κομμάτι να το αφήνετε απ’ έξω;
Ε.Μ.: Βεβαίως τους «κουβαλάμε». Κάποιες φορές το θέλουμε, αλλά υπάρχουν και οι φορές που αφήσουμε τους ρόλους μας στην άκρη. Ζούμε πολύ τη ζωή μας.
Β.Κ.: Στη προετοιμασία των ρόλων μας σίγουρα συζητάμε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα επειδή βοηθάει πολύ ο ένας τον άλλον. Ναι μεν, από μόνος σου έχεις μια εικόνα το πώς θα εξελιχθεί ο χαρακτήρας σου, αλλά είναι πολύ χρήσιμο το μάτι που σε βλέπει απ΄ έξω να δει αν το αποτέλεσμα είναι άρτιο ή όχι. Αν δει ο ένας κάτι που δεν αρέσει στον άλλον θα το πει για να το βελτιώσει.
Ε.Μ.: Δεν επεμβαίνουμε, λέμε τη γνώμη μας, και ο καθένας μας δουλεύει ξεχωριστά. Κυρίως προτείνουμε με την κεφαλή να είναι ο σκηνοθέτης.