»Κατέβηκα
στην Αθήνα και περπατούσα, αυτό έκανα
τότε, τίποτ΄άλλο. Και γνώρισα και τον
άντρα μου, τον ίδιο μήνα που ήρθα, και
τον ερωτεύτηκα αμέσως. Τον ήξερα γιατί
όταν ο Νίκος έκανε τον “Γυάλινο Κόσμο”
στο Εμπρός, εγώ έκανα την χορογραφία
–με είχε στείλει ο Ρήγος.
»Γνωριστήκαμε
το 2005 σε μια παράσταση της Εφης Θεοδώρου
-έτυχε και μας έβαλαν να καθίσουμε
δίπλα-δίπλα. Μας είχε καλέσει ο Γιάννος
Περλέγκας. Κι εκεί κάτι έγινε. Αυτό που
ένοιωσα ήταν πολύ ισχυρό, όπως κι η
επιθυμία να ξαναβρεθούμε. Κι έτσι
ξεκίνησε. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως
θα εξελιχθεί γιατί εγώ πίστευα ότι θα
μείνω πάντα μόνη μου και πάντα θα
βαριέμαι. Και ξαφνικά όλα ήταν αλλιώς.
Είχα ταραχτεί αληθινά όταν συνάντησα
τον Νίκο. Ναι, μπορεί να έγιναν όλα για
να γνωριστούμε. Και τώρα πια, που έχουν
περάσει δέκα οκτώ χρόνια, πιστεύω ότι
με τον Νίκο έπρεπε να συναντηθούμε και
μάλιστα την σωστή στιγμή.
»Τότε
έκανα την παράσταση με τον Χατζάκη, με
είδε η Κονιόρδου και μου΄πε ότι είμαι
εξαιρετική και ότι μπορεί να μου κάνει
–δωρεάν, μαθήματα θεάτρου. Το εκτίμησα
αυτό, την αγάπησα πολύ. Αποφάσισα να μην
πάω σε σχολή. Μετά μου έδωσε δουλειά στο
θέατρο η Εφη Θεοδώρου και το΄να έφερε
τ΄άλλο. Ο χορός έγινε μόνο διδασκαλία.
»Το
θέατρο το αγάπησα πολύ, μ΄έσωσε. Ο Νίκος
μ΄έκανε να καταλάβω τι σημαίνει αληθινός
κόπος για τον ηθοποιό –πάλευε ολόκληρος
για να καταλάβει μια φράση. Θαύμαζα τον
ίδιο και τον τρόπο που υπήρχε στο θέατρο.
Εγώ πήγαινα με το ένστικτό μου.
»Μείναμε
σχεδόν αμέσως μαζί με τον Νίκο. Μετά
ήρθε ο Πέτρος, ο γιος μας. Οχι δεν
παντρευτήκαμε. Ο τρόπος που σκέφτεται
ο Νίκος δεν μοιάζει με κανενός άλλου.
Πιστεύει ότι όλα θα τελειώσουν γρήγορα,
ότι δεν υπάρχει μέλλον, ότι όλα είναι
τώρα. Δεν οργανώνει κάτι για αύριο οπότε
δεν θέλει και να οργανώσει μια μονιμόμητα
τύπου γάμου. Εγώ είμαι πιο ρομαντική.
Τώρα πια έχουμε διανύσει πολλά χιλιόμετρα
μαζί.
»Είμαστε
τελείως διαφορετικοί, τα θέλω μας είναι
διαφορετικά αλλά είμαι σίγουρη πια ότι
υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν έχουμε
ανακαλύψει ο ένας στον άλλον κι αυτό με
κάνει να νοιώθω αθάνατη μ΄αυτή την
σχέση. Δεν είμαστε συμβιβασμένοι –υπήρξαν
βέβαια στιγμές που τρομάξαμε μεταξύ
μας. Ακόμα τα πράγματα είναι έντονα,
υπάρχουν απαιτήσεις του ενός απ΄τον
άλλον. Ο Νίκος έχει έναν τρόπο να σε
οδηγεί μέσα από μια αντίφαση σ΄ένα
καινούργιο τοπίο. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος
τρομερά ζωντανός, έντονος και απαιτητικός
σε σχέση με το τι επιθυμώ –κάτι που ο
Νίκος δεν έχει, αλλά το κοιτάει έκθαμβος.
Κι όλα αυτά μπορεί να μας βγάλουν σε
κάτι ακόμα πιο φωτεινό. Είναι παράξενη
αυτή η ιστορία –δεν κουραζόμαστε ποτέ.
»Εχουμε μια πολύ όμορφη οικογένεια. Ο Νίκος με τον Πέτρο είναι συναρπαστικός –είναι σχεδόν ανυπόφορο να βλέπεις πόσο αποτελεσματικός είναι μαζί του και πόσο υπέροχα του δείχνει τα πράγματα. Εγώ απ΄την άλλη είμαι πολύ τρυφερή. Γίνονται συνέχεια διεργασίες μέσα στο κεφάλι μου και στου Νίκου. Στο σπίτι μας η σχέση των δύο μας έχει πολλή μεγάλη σημασία –μαζί με τον Πέτρο. Είναι οι δυο μας και ο Πέτρος. Είναι ευτυχία όλο αυτό, επειδή είναι πολύ ζωντανό, δεν σβήνει...