Ακούγοντας την Ευγενία Χανδρή να μιλά είναι σαν να παρακολουθείς ταινία ή να διαβάζεις βιβλίο. Ακόμα κι ένα μόνο περιστατικό στη ζωή της να σου διηγηθεί, την ακούς με τέτοια προσοχή, που είναι σαν να «ζωγραφίζεις» τις σκηνές στο μυαλό σου. Ίσως είναι η γλαφυρότητα της περιγραφής ίσως και το γεγονός ότι έχει συναναστραφεί μερικές από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες στον πλανήτη.
Προερχόμενη από μια σπουδαία οικογένεια στην ελληνική φιλοξενία, η Ευγενία Χανδρή ξεκίνησε από πολύ νέα να δραστηριοποιείται στον χώρο των ξενοδοχείων, χωρίς να ξεχνά ποτέ τη μεγάλη της αγάπη, το γράψιμο. Εκτός, όμως από αυτά, έχει μια αδυναμία στη μοναδικότητα της ελληνικής δημιουργικότητας, γεγονός που την οδήγησε να δημιουργήσει το «A Magic Cabinet», μια πλατφόρμα που φιλοξενεί ξεχωριστά εγχώρια brands από κάθε χώρο.
Η ίδια μας καλωσόρισε στο σπίτι της στο Λυκαβηττό και με θέα την Ακρόπολη ξεκίνησε να μας μιλά για τη ζωή της -μια ζωή στην οποία συναντά κανείς τον Λουτσιάνο Παβαρότι, τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Φράνκο Τζεφιρέλι.
«Το όνομα «A Magic Cabinet» είναι εμπνευσμένο από ένα έπιπλο, μια ντουλάπα που βρισκόταν στο δωμάτιο των γονιών μου, στο σπίτι μας στη Χίο. Τώρα, βέβαια, βρίσκεται στη Σύρο, στο δωμάτιο στο οποίο πιστεύουμε ότι γεννήθηκε η μαμά μου. Είναι ένα έπιπλο από το 1760 περίπου, βενετσιάνικο.
Όταν ήμουν μικρή, είχε πάρα πολλή ζέστη στη Χίο και δεν είχαμε κλιματισμό, οπότε, κάθε φορά που άνοιγε η μαμά μου τη «μαγική ντουλάπα», όπου τοποθετούσε τα καλλυντικά της -η Ελλάδα δεν παρήγαγε καλλυντικά τότε και ήταν όλα εισαγωγής- αυτά μύριζαν καταπληκτικά, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας!
Εκεί μέσα έβρισκες κάθε λογής πράγματα. Προπαντός τα φανταστικά καλλυντικά και τα αρωματικά σαπουνάκια που έλεγα πριν, αλλά και καρτελάκια από τη Φλωρεντία για να γράφω γράμματα, μολυβάκια, μαζεμένα κοχύλια, μια δαχτυλήθρα, ένα κουτί πρώτων βοηθειών παμπάλαιο, παλιές φωτογραφίες. Μία ντουλάπα, όπως έχουμε όλοι στην εξοχή, με πράγματα που για κάποιο συναισθηματικό λόγο δεν πετάμε ποτέ.
Για μένα, ήταν πραγματικά ένα «μαγικό ντουλάπι», δεν ήξερα τι θα βγει από εκεί κάθε φορά που άνοιγε. Και αυτήν την αίσθηση της μαγείας, του δώρου και της έκπληξης ήθελα να τη μεταφέρω στους άλλους. Έτσι γεννήθηκε το «A Magic Cabinet» και ελπίζω να έχω καταφέρω το στόχο μου… Φανταστείτε κάτι αντίστοιχο με το βιβλίο του C. S. Lewis «Το λιοντάρι, η μάγισσα και η ντουλάπα», αυτό που έγινε και ταινία. Μία ντουλάπα ξεχασμένη, όπου στο βάθος της υπήρχε ένας άλλος κόσμος. Σου χαρίζει όλο αυτό μια μαγική αίσθηση, που όλοι θέλουμε να ζήσουμε.
Όλοι μας νομίζω αγαπάμε αυτή την αίσθηση, του να ανακαλύπτουμε κάτι μαγικό…
Θυμάμαι όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα έμενα σε ένα πολύ αδιάφορο διαμέρισμα κοντά στο Hilton στην οδό Σισίνη. Είχε μια ωραία ταράτσα, αλλά ως εκεί. Θυμάμαι ότι στα όνειρά μου έβλεπα συνέχεια ότι εμφανιζόταν στο σπίτι ένα νέο, μαγικό υπνοδωμάτιο, που δεν υπήρχε στην πραγματικότητα… Ήταν τόσο έντονο το όνειρο που ξυπνούσα και το έψαχνα! Όλοι μας νομίζω αγαπάμε αυτή την αίσθηση, του να ανακαλύπτουμε κάτι μαγικό…».
«Σαν παιδί ήμουν δραστήρια, αλλά σε πνευματικό επίπεδο. Είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας με τα αδέρφια μου, τα αγόρια, οπότε, δεν κάναμε τόση πολλή παρέα. Δεν παίξαμε ποτέ μαζί. Έκανα πολλά πράγματα μόνη μου… Έφτιαχνα ιστορίες, μυθιστορήματα και τα έλεγα φωναχτά στον εαυτό μου, δεν τα έγραφα… Σαν τον Όμηρο!
Για κάθε αντικείμενο μέσα στο σπίτι έφτιαχνα και μια ξεχωριστή ιστορία. Και εδώ, αν δεις, έχω χιλιάδες μικρά αντικείμενα, με τα οποία ασχολούμαι συνεχώς και τους αλλάζω συχνά θέση. Γιατί αυτά για μένα κάνουν ένα σπίτι. Δεν είναι η διακόσμηση, αλλά τα αγαπημένα μικροπράγματα που θα βρεις μέσα σε αυτό.
Ευτυχώς, ο σύζυγός μου είναι ένας άνθρωπο που τρελαίνεται για αυτά. Του αρέσει πολύ το «clutter», έτσι το λέμε στην Αγγλία. Έχει μανία με τα μικροαντικείμενα και ξέρει και την ιστορία τους. Το «A Magic Cabinet» έχει πάρα πολύ να κάνει με αυτού του είδους τα σημαντικά μικρά πράγματα.
Όταν έστηνα το «A Magic Cabinet», διάλεγα τους συνεργάτες και τα προϊόντα μας κάνοντας ταξίδια. Μην ξεχνάς ότι το 2017 και το 2018 (σ.σ. το 2019 λανσαρίστηκε το A Magic Cabinet) δεν ήταν όπως τώρα, τότε ταξιδεύαμε άνετα!
Σε όποιο νησί πήγαινα έβρισκα έναν ξεχωριστό τεχνίτη, όταν περπατούσα ή έκανα jogging. Έτσι βρήκα, για παράδειγμα, το εργαστήριο μαρμαρογλυπτικής του Νίκου Βερύκκοκου -μέσα στο Κάστρο της Νάξου! Τον ανακάλυψα τυχαία, σε ένα ατελιέ κρυμμένο και σκοτεινό, σαν να ήταν στη Διαγώνιο Αλέα του Χάρι Πότερ.
Σκοπός του πρότζεκτ είναι να τονίσω πόσο ωραία πράγματα όλων των ειδών έχουμε στην Ελλάδα. Φυσικά πλούσιο είναι το κομμάτι της γαστρονομίας -με τοπικά λάδια, μαρμελάδες, αλάτια, μπαχαρικά και πολλά άλλα. Έχουμε μοναδικής ποιότητας τοπικά προϊόντα. Στην αρχή, λοιπόν, ανακάλυπτα εγώ τους παραγωγούς. Μετά από έναν χρόνο, όταν άρχισε το «A Magic Cabinet» να ακούγεται πιο έντονα, ξεκίνησαν οι παραγωγοί να μας στέλνουν από μόνοι τους τα προϊόντα τους να τα δοκιμάσουμε. Δεν είναι το ίδιο γοητευτικό αυτό, αλλά με χαροποιεί, γιατί είναι μια μορφή επιβράβευσης.
Επίσης πλούσια κατηγορία είναι και το decor. Η Μαρέβα Μητσοτάκη, για παράδειγμα, μου είχε συστήσει τις On•Entropy, δύο Ελληνίδες σχεδιάστριες που δραστηριοποιούνται και στην Αγγλία. Ή στο «A Magic Cabinet» θα βρείτε και δημιουργίες του Studio Forever από την Κρήτη, που φτιάχνει πολύ ωραία μαρμάρινα σουβέρ.
Το κομμάτι της ομορφιάς επίσης είναι κάτι που θέλουμε να εξελίξουμε, ώστε να προωθήσουμε τα εγχώρια brands. Είναι ένα σχετικά καινούργιο κομμάτι για την Ελλάδα. Να φανταστείς, όταν είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα το 1986-87 για να ζήσω μόνιμα, στη βαλίτσα μου άφηνα πάντα μία γωνιά ελεύθερη, για να φέρω όλες τις κρέμες μου από τη Νέα Υόρκη ή από το Λονδίνο, που ήταν αμερικάνικες ή γαλλικές. Δεν υπήρχαν ελληνικά προϊόντα ομορφιάς τότε, αλλά τώρα ο χώρος έχει αλλάξει πάρα πολύ».
