Για τους γνωρίζοντες της, η νέα επικεφαλής της βρετανικής Vogue, Chioma Nnadi είναι αποφασιστικά χαμηλών τόνων. Η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως «ατίθασο». Η φωνή της είναι απαλή.
Μεγάλο μέρος της γκαρνταρόμπας της προέρχεται από φιλανθρωπικά καταστήματα και το eBay και δεν κάνει ποτέ μανικιούρ. «Δεν φτιάχνω τα νύχια μου, δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον χρόνο που θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο», περιγράφει στην Telegraph.
Η Nnadi φαίνεται αβίαστα συγκροτημένη. Δεν βγαίνει από το σπίτι της χωρίς να κάνει την τέλεια αντιπαράθεση μόδας - παλιό και νέο, πανάκριβο και φθηνό, νέα brands και διαχρονικά αθλητικά ρούχα. Όλα αυτά καταλήγουν σε μια πραγματικά πρωτότυπη και πρωτοποριακή εμφάνιση (η αναβίωση των Adidas Sambas; Τα ξαναφόρεσε πρώτη).
Φυσικά η Nnadi έχει δει πολλές επιδείξεις πασαρέλας στην πολύχρονη καριέρα της, τα τελευταία 13 χρόνια της οποίας τα πέρασε στην αμερικανική Vogue όπου απέκτησε τη φήμη της προστατευόμενης της Anna Wintour. Όμως η Nnadi γεννήθηκε στο Λονδίνο, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και ξεκίνησε την καριέρα της στην εφημερίδα Evening Standard του Λονδίνου, οπότε η ανάληψη του ρόλου στη βρετανική Vogue ήταν κάτι σαν «επιστροφή στο σπίτι της». Είναι η πιο ισχυρή θέση στη βρετανική μόδα και η ίδια την κάνει με τον δικό της τρόπο - αν και παραδέχεται ότι η εργασία στα γυαλιστερά γραφεία της Wintour είχε κάποια επίδραση στο εκλεκτικό της στιλ.
«Στην αρχή, θυμάμαι ότι πήγα σε μια πώληση δειγμάτων Manolo Blahnik και σκέφτηκα ότι πρέπει να τα καταφέρω», γελάει, αλλά παραδέχεται ότι δεν άργησε να συνειδητοποιήσει ότι αισθανόταν πιο άνετα με τα αθλητικά παπούτσια της. «Ένιωσα ότι έπρεπε να προσπαθήσω να είμαι λίγο πιο προσεγμένη. Οι άνθρωποι δίνουν προσοχή σε αυτές τις λεπτομέρειες». Η Wintour, ως γνωστόν, σηκώνεται από τα ξημερώματα για να χτενίσει τα μαλλιά της. Η Nnadi επιστρέφει στο Λονδίνο όπως ήταν - αν και μοιράζεται ότι διόρθωσε απρόθυμα το «σπασμένο δόντι» της. Έχει, όπως φαίνεται, διατηρήσει τον ενθουσιασμό της για το βρετανικό πνεύμα έναντι της αμερικανικής λάμψης. «Μου αρέσει που στο Λονδίνο βλέπεις την εκκεντρικότητα και την προσωπικότητα στο δρόμο», συλλογίζεται.
Η γκαρνταρόμπα της είναι σε καλό δρόμο για να γίνει ένα σοβαρό αρχείο μόδας - αρκεί να μπορέσει να τη μαζέψει καθώς πολλά ακόμα ρούχα της βρίσκονται στη Νέα Υόρκη. «Δεν ήμουν έτοιμη να μαζέψω τα πάντα», παραδέχεται.
Συλλέγει vintage κομμάτια από περίπου δώδεκα ονόματα, συμπεριλαμβανομένων των Vivienne Westwood, Jean Paul Gaultier, Gucci, Junya Watanabe και Phoebe Philo κατά τη διάρκεια της εποχής της στη Céline. Την συμπληρώνει συνεχώς, επισκεπτόμενη τα αγαπημένα της vintage καταστήματα κάθε φορά που ταξιδεύει για τον μήνα της μόδας - James Veloria στη Νέα Υόρκη και Thanx God I'm a V.I.P. στο Παρίσι.
Το vintage στιλ της έχει τις ρίζες του, ωστόσο, στο Portobello Road του Notting Hill. Η Nnadi πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο κέντρο του Λονδίνου της δεκαετίας του 1990, μεγαλωμένη μαζί με δύο αδέλφια από τον Νιγηριανό πατέρα της Nwamadi Nnadi και την Ελβετογερμανίδα μητέρα της Dolores Nnadi. Οι γονείς της ήταν κυβερνητικός υπάλληλος και νοσοκόμα αντίστοιχα - δεν είχε οικογενειακές διασυνδέσεις στη βιομηχανία της μόδας και δεν είχε τρόπο να αγοράσει τις επώνυμες ετικέτες σχεδιαστών που έβλεπε στα περιοδικά.
«Νομίζω ότι τα πρώτα επώνυμα ρούχα που αγόρασα ποτέ ήταν ένα γιλέκο D&G και μια ζώνη Moschino», λέει. «Αυτό ήταν μεγάλη υπόθεση για μένα και έβαλα αυτά τα κομμάτια να δουλέψουν, σχεδιάζοντάς τα σε κάθε ρούχο. Δεν μπορούσα να αγοράσω επώνυμα ρούχα, οπότε το vintage έγινε για μένα ένας τρόπος να συνθέτω εμφανίσεις που έκαναν νεύμα στα πράγματα που έβλεπα στα περιοδικά ή στους αγαπημένους μου μουσικούς».
Περιγράφει ότι το γεγονός ότι είδε την Björk «στην άγρια φύση» αποτέλεσε «καθοριστική» επιρροή στην απόφασή της να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία μόδας αντί για την ιατρική. «Η Björk ζούσε στο Soho και την έβλεπα αρκετά τακτικά», εξηγεί. «Φορούσε πάντα αυτές τις υπέροχες εμφανίσεις με καταπληκτικά μαλλιά και διαφορετικά αθλητικά παπούτσια. Είχα εμμονή - την πρώτη φορά που πήγα στη συναυλία της έκλαψα. Οπότε το να τη βλέπω έξω, να μετατρέπει τα αθλητικά ρούχα σε streetwear… ήταν παράδεισος για μένα να έχω αυτές τις εμφανίσεις».
Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στα Αγγλικά στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, η Nnadi είπε ότι συνειδητοποίησε ότι το Λονδίνο δεν ήταν «το κέντρο του κόσμου. Μου άρεσε πολύ η μουσική και το Μάντσεστερ ήταν το κατάλληλο μέρος. Μου άρεσε πολύ η rave σκηνή εκεί, το στυλ ήταν τόσο cool». Μετά την Evening Standard, η Nnadi μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να εργαστεί στα indie περιοδικά Trace και The Fader. Συναντήθηκε για πρώτη φορά με την Wintour το 2010 για να πάρει τη θέση του fashion editor στην αμερικανική Vogue. Την κάλεσαν σε σύντομο χρονικό διάστημα και φόρεσε τζιν - «αμφιλεγόμενο» - με σακάκι.
Η Wintour ήταν εκείνη που πρότεινε στη Nnadi να υποβάλει αίτηση για την κορυφαία θέση στη βρετανική Vogue. Όπως θυμάστε και από το The Devil Wears Prada, είναι μια θέση για την οποία «εκατομμύρια κορίτσια θα μαλλιοτραβιόντουσαν», αλλά η Nnadi λέει ότι δεν είχε κανένα σχέδιο για να την πάρει. Αυτή τη φορά δεν φόρεσε τζιν για τη συνέντευξη. «Δεν ήταν σαν να έπρεπε να [συστηθώ] επειδή οι συνάδελφοί μου έχουν δει όλη τη γκάμα του στιλ μου», λέει. «Ήξεραν τι να περιμένουν».
Η Nnadi περιγράφει αρκετούς γύρους συνεντεύξεων με υψηλό ρίσκο, μεταξύ άλλων με την Wintour και μια ιδιαίτερα αξιομνημόνευτη συνάντηση με τον προκάτοχό της στη βρετανική Vogue Edward Enninful, που την έκανε πραγματικά να ιδρώσει. «Θυμάμαι ότι είχα μια συνέντευξη με τον Edward όταν βρισκόταν στη Νέα Υόρκη», λέει. «Γι' αυτό φορούσα μια ροζ-νεον ζακέτα Molly Goddard και ένα πουκάμισο Miu Miu Argyle, καθώς και μια μακριά φούστα Zara. Ήταν μια πολύ ζεστή μέρα, και ήμουν νευρική, παρόλο που με ήξερε ήδη πάρα πολύ καλά. Συναντηθήκαμε στο Cipriani, ήπιαμε τσάι. Αυτός ήταν μια χαρά, αλλά ναι, εγώ ίδρωνα».
Η Nnadi θα επιστρέψει στη Νέα Υόρκη την επόμενη εβδομάδα για το Met Gala - το φετινό θέμα των κοστουμιών στο κόκκινο χαλί είναι «Sleeping Beauties": Reawakening Fashion» και η αντίστοιχη έκθεση θα τοποθετήσει ελισαβετιανούς κορσέδες δίπλα σε μοντέρνα ρούχα υψηλής ραπτικής. Τα προηγούμενα χρόνια είχε παραγγείλει ρούχα κατά παραγγελία στα νέα ταλέντα Claire Sullivan και James Garland, μια τακτική που επιβεβαιώνει ότι θα επαναλάβει.
«Το να ντύνεσαι για το Met είναι μεγάλη υπόθεση», λέει, «μου πήρε μερικά χρόνια για να τολμήσω ακόμη και το κόκκινο χαλί. Πάντα νιώθω ότι ως συντάκτρια, βρίσκομαι εκεί για να δουλέψω - δεν είμαι διασημότητα. Αλλά όταν έχεις κάνει ένα ρούχο κατά παραγγελία από έναν νέο σχεδιαστή, πρέπει να του δώσεις τη δημοσιότητα - είναι το πιο πολυσυζητημένο κόκκινο χαλί για τον κόσμο της μόδας».
Οι 5 προσωπικοί κανόνες στυλ της Chioma:
«Παίξτε με το χρώμα»
«Δεν έχει σημασία τι μάρκες φοράτε, αν συνδυάσετε ενδιαφέροντα χρώματα θα κάνετε πάντα μια statement εμφάνιση. Ο μόνος μου κανόνας είναι ότι σπάνια φοράω μόνο μαύρα».
Ειδοποιήσεις για vintage
«Για να βρω τα κομμάτια που θέλω, μερικά από τα οποία μπορεί να εμφανίζονται αρκετά σπάνια, θα βάλω ειδοποιήσεις σε ιστότοπους όπως το The RealReal, το Vestiaire Collective και το eBay».
Να έχετε ένα εφεδρικό φόρεμα
«Μου αρέσει να έχω ένα φόρεμα έτοιμο σε περίπτωση που χρειαστεί να πάω κάπου - μισώ το συναίσθημα να μην έχω τίποτα να φορέσω. Πάντα προκύπτει κάποιο γεγονός, δεν πάει ποτέ χαμένο».
Ξανασκεφτείτε τα ουδέτερα χρώματα
«Έχω ένα ζευγάρι ασημένια παπούτσια Manolo Blahnik που τα φοράω ξανά και ξανά. Τα ασημένια παπούτσια είναι για μένα ισοδύναμα με τα μαύρα».
Τα σκουλαρίκια μπορούν να κάνουν τη διαφορά
«Δεν είμαι κορίτσι των κοσμημάτων καθεαυτό, αλλά πού και πού μου αρέσει να χρησιμοποιώ σκουλαρίκια για να αλλάξω εντελώς μια εμφάνιση. Τα δικά μου Simone Rocha προσθέτουν ένα διαφορετικό χρώμα σε ένα ντύσιμο».
