«Μια γυναίκα δολοφονείται κάθε μήνα» -ο τίτλος σχετικού άρθρου του Guardian ρίχνει τους διεθνείς προβολείς στο προσφάτως ορατό και οξυμένο αλλά διαχρονικό φαινόμενο των γυναικοκτονιών στην Ελλάδα.
Οι δημοσιογράφοι Ruth Michaelson και Μαρία Σιδηροπούλου εκθέτουν στο αγγλόφωνο κοινό τα σημεία-κλειδιά ενός φρικτού εντεκάμηνου με 13 γυναικοκτονίες (όταν γράφεται το άρθρο έχουν συντελεστεί οι 11), συνοψίζοντας το επίμονο σύνθημα των γυναικείων οργανώσεων και κινημάτων «ακόμα μία γυναικοκτονία».
Το άρθρο ξεκινά με μια εκτεταμένη αναφορά στην υπόθεση της 31χρονης Ανίσα στην Δάφνη, την οποία μαχαίρωσε μέχρι θανάτου ο σύζυγός της. Ρίχνει μάλιστα ιδιαίτερο βάρος στην καταγγελία της γειτόνισσας του ζευγαριού, που επισημαίνει ότι η αστυνομία, σε παλαιότερη κλήση της, σταμάτησε με το αυτοκίνητο στο δρόμο αλλά δεν παρενέβη ποτέ. «Όταν τη σφάξει θα ενημερώσω πρώτα κανένα κανάλι για να σας φωνάξουν», είχε γράψει. Τρεις εβδομάδες μετά, η Ανίσα ήταν νεκρή.
Τη δολοφονία της Ανίσα ακολούθησαν άλλες εφτά, όλες από συντρόφους ή πρώην συντρόφους των θυμάτων. Μάλιστα, 3 εκ των 11 θυμάτων είχαν προσπαθήσει να καταγγείλουν τη βίαιη συμπεριφορά (πλέον γνωρίζουμε ότι και η 48χρονη Νεκταρία στην Ιεράπετρα είχε κάνει το ίδιο). Ωστόσο, καμία ποινή δεν επιβλήθηκε.
Το ρεπορτάζ δίνει ιδιαίτερο βάρος στον ρόλο της αστυνομίας και των αρχών, που δεν φαίνεται να έχουν αναπτύξει τα απαιτούμενα αντανακλαστικά για την αντιμετώπιση του φαινομένου, και στον υπάρχοντα ποινικό κώδικα, ο οποίος προβλέπει ελαφρυντικά για τους δράστες όπως ο πρότερος έντιμος βίος και η ένδειξη μεταμέλειας, ενθαρρύνοντας τελικά την αντιμετώπιση της γυναικοκτονίας ως «έγκλημα πάθους» ή «κακιά στιγμή» και επιφέροντας ποινές-χάδι στους δράστες.
«Κανείς ως τώρα στην καριέρα μου δεν έχει αναλάβει την πλήρη ευθύνη για τον φόνο, κανείς δεν έχει ομολογήσει ότι το είχε προσχεδιάσει ακριβώς όπως συνέβη. Επιχειρούν να το δικαιολογήσουν λέγοντας ότι ήταν έγκλημα πάθους ή κάτι άλλο ώστε να μειωθεί η ποινή τους. Αν ο δράστης συνεργαστεί με την αστυνομία μετά, θεωρείται ένδειξη καλής συμπεριφοράς», λέει η Ιωάννα Παναγοπούλου, δικηγόρος που εκπροσωπεί οικογένειες θυμάτων γυναικοκτονίας.
Ειδική αναφορά γίνεται επίσης στις τηλεοπτικές δηλώσεις του συνδικαλιστή της Ελληνικής Αστυνομίας Σταύρου Μπαλάσκα, με αφορμή τη γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά, οι οποίες έμοιαζαν μάλλον με συμβουλές προς επίδοξους γυναικοκτόνους. «Εάν έπαιρνε τηλέφωνο την αστυνομία δεν θα πήγαινε ούτε 4 χρόνια φυλακή. Γιατί θα πήγαινε εν βρασμώ ψυχής σε ενδοοικογενειακό καβγά χωρίς να το θέλει εκείνη τη στιγμή και υπάρχει πρώην έντιμος βίος. Θα πήγαινε 5-6 χρόνια φυλακή. Είναι ένα νέο παιδί η ζωή του καταστράφηκε», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων.
