Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας πρόληψης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού και το όνομα της Louise Butcher δεν θα μπορούσε να λείπει από τη νοητή μας λίστα με τις γυναίκες που αποτελούν φωτεινό παράδειγμα για όλους μας.
Η Louise Butcher είναι 50 ετών, δρομέας και μητέρα δύο παιδιών που ευαισθητοποιεί τον κόσμο γύρω από το ζήτημα του καρκίνου του μαστού, μιλάει ανοιχτά για αυτό το θέμα, με τον δικό της τρόπο, χωρίς ταμπού και φόβο.
Η Louise, η οποία κατοικεί στο Ντέβον της Αγγλία, διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού τον Απρίλιο του 2022. Ανακάλυψε ένα εξόγκωμα στο στήθος της κατά τη διάρκεια του αυτοελέγχου με τη διάγνωση να επιβεβαιώνεται από το υπερηχογράφημα. Υποβλήθηκε σε διπλή μαστεκτομή και τώρα είναι γνωστή ως η «τόπλες δρομέας» της πόλης της. Αρνήθηκε να αφήσει τη διάγνωση ή την ακτινοθεραπεία να την εμποδίσουν να συνεχίσει τα όνειρά της.
Η 50χρονη κάνει συχνά τζόκινγκ στη γειτονιά της, γύρω από το Braunton του Ντέβον, χωρίς να φορά t - shirt ή αθλητικό τοπ και όπως τονίζει η ίδια για εκείνη είναι εντελώς φυσιολογικό και απελευθερωτικό. «Αισθάνομαι περίεργα όταν φοράω ένα τοπ για να τρέξω! Όταν βγαίνω έξω δεν αισθάνομαι πια περίεργα».
«Είναι πραγματικά ενδυναμωτικό και τρέχω στη γειτονιά μου κάθε μέρα», είπε στη Daily Star και συνέχισε: «ανοίγει το κεφάλαιο της ευαισθητοποίησης σχετικά με τον καρκίνο του μαστού και βοηθά στην ομαλοποίησή του λίγο».
«Έτρεχα μία ή δύο φορές την εβδομάδα πριν από τη διάγνωση, αλλά έξι μήνες πριν διαγνωστώ άρχισα να προπονούμαι για τον μαραθώνιο και από τότε δεν έχω σταματήσει -έχω κάνει τρεις μαραθώνιους τους τελευταίους 12 μήνες.»
Αξίζει να πούμε πως η Louise έτρεξε φέτος στον Μαραθώνιο του Λονδίνου (έναν χρόνο μετά τη διάγνωσή της και τη μαστεκτομή) με προσωπικό ρεκόρ 4:46, σύμφωνα με το Tyla.com.
Έτρεξε επίσης τόπλες στον Μαραθώνιο του Μπάρνστεϊπλ την 1η Οκτωβρίου με χρόνο 5:24:55 και όπως τόνισε η ίδια ένιωσε ένα τεράστιο κύμα υποστήριξης από τον κόσμο, ένα τεράστιο ξέσπασμα αγάπης.
Όσο για το ζήτημα της αποκατάστασης μετά τη μαστεκτομή και το βαθύτερο νοήμα που κρύβεται πίσω από το τόπλες τρέξιμό της δήλωσε: «Πολλές γυναίκες που κάνουν θεραπείες αποκατάστασης το κάνουν καθώς αισθάνονται ότι θέλουν να ταιριάζουν στην κοινωνία και μερικές από αυτές το μετανιώνουν και καταλήγουν να απογοητεύονται ούτως ή άλλως. Έτσι, ανοίγει το επιχείρημα και την αντίληψη για το πώς βλέπει η κοινωνία το στήθος».
