Διαβάσαμε το νέο μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου, «Σικελικό Ειδύλλιο» που μόλις κυκλοφόρησε και η ίδια μάς μίλησε για τις παθογένειες του ευρωπαϊκού νότου, την Ελλάδα, τις πολεμικές αντιδράσεις στις απόψεις της και για τους κινδύνους της πολιτικής ορθότητας.
Τα βιβλία της Σώτης Τριανταφύλλου είναι απολαυστικά για δύο λόγους: αφενός είναι μια σπουδαία συγγραφέας, με αίσθηση του χιούμορ -ακόμα κι όταν αφηγείται μια σκληρή ιστορία- και αφετέρου η ματιά της έχει την ευρύτητα που χαρίζει σε έναν άνθρωπο η διαρκής μετακίνηση από τόπο σε τόπο.
Στο νέο της μυθιστόρημα, το «Σικελικό Ειδύλλιο» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, η συγγραφέας με το οπλοστάσιο και την οξύνοια που της έχουν προσφέρει οι σπουδές Ιστορίας και η μελέτη των πολιτισμών, δημιουργεί μια δυνατή τοιχογραφία για τη Σικελία του 1957. Ο βασικός της ήρωας ο Λούκα Ντε Ματέις, ένας αστυνομικός που δολοφονείται από τη μαφία γιατί προσπαθεί να ξεσκεπάσει τη δράση της, στηλιτεύει με τον ωμό ρεαλισμό του όλες τις παθογένειες του ευρωπαϊκού νότου. Δίπλα του ένα 19χρονο κορίτσι, η Κοντσέττα, που έχει υποστεί βιασμό και καταπίεση, αφηγείται τα γεγονότα από μια άλλη σκοπιά. Η μεταπολεμική Σικελία που ακόμα μετράει πληγές από τον φασισμό, τον πόλεμο και τη δράση των μαφιόζων γίνεται ο ιδανικός καμβάς για να μιλήσει η Σώτη για έναν κόσμο που μοιάζει πολύ, ως προς τη νοοτροπία, με τον δικό μας.
Διαβάστε τη συνέντευξη της Σώτης Τριανταφύλλου στο iefimerida.gr
