2017: Ένας νεαρός ηθοποιός αλωνίζει τη σκηνή στην παράσταση «Απελπισίτο» με πρωταγωνιστές τη Σοφία Φιλιππίδου και τον Λάκη Λαζόπουλο. Η κίνησή του, η αύρα που εκπέμπει είναι τόσο «αέρινη» που τον αναζητώ καθ' όλη τη διάρκεια του έργου. Πριν φύγω από το θέατρο θα μάθω το όνομα του: Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος.
Σήμερα: Έξι χρόνια μετά, παρακολουθώντας την παράσταση «Πεταλούδες στο στομάχι», στο θέατρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου, το βλέμμα μου ακολουθεί τον «Τζούλιαν». Πάλι θα με συνεπάρει, χωρίς στην αρχή να καταλάβω πως είναι ο ίδιος ηθοποιός.
Λίγες ημέρες αργότερα τον συναντώ, στο κέντρο της Αθήνας, για να μου ξεδιπλώσει την ιστορία του. Εκείνος, έχει μόλις επιστρέψει από τη γαλλική πόλη Λιλ, καθώς η σειρά «Milky way», του βραβευμένου σκηνοθέτη με Χρυσό Φοίνικα, Βασίλη Κεκάτου, παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ Series Mania. Ο Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος κρατάει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στη μίνι σειρά, η οποία θα προβληθεί την ερχόμενη σεζόν από το Mega. Υποδύεται τον «Τζο» και η χρονιά προβλέπεται συναρπαστική για τον νεαρό ηθοποιό.
Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
Ασχολήθηκα εντελώς τυχαία με την υποκριτική. Ήθελα πάντα να παίζω, αλλά ήμουν πολύ κλειστό παιδί, καθόμουν στο τελευταίο θρανίο μόνος, δεν ήμουν κοινωνικός και δεν είχα πολλές φιλίες. Όταν ήμουν μόνος στο σπίτι έβγαζα όλα όσα είχα μέσα μου: έπαιζα, χόρευα, έκανα ρόλους.
Στα 16 μου, μια φίλη μού πρότεινε να παίξουμε σε μια σχολική γιορτή. Όταν ανέβηκα στη σκηνή και έπαιξα, έπαθα σοκ. Ήταν σαν να πήρα κάποιο δυνατό διεγερτικό. Είχα μουδιάσει χάνοντας πραγματικά την αίσθηση του χρόνου. Μου άρεσε τόσο πολύ όλο αυτό, που συμμετείχαμε και την επόμενη χρονιά. Κάπου εκεί είπα πως εγώ μάλλον θέλω να γίνω ηθοποιός. Άκουγα να μου λένε «είσαι καλός» και με επηρέασε θετικά.
Τελειώνοντας το σχολείο, έδωσα εξετάσεις στη δραματική σχολή του Γιώργου Αρμένη, χωρίς να έχω χρήματα για να πληρώνω τα δίδακτρα μου, μιας και η οικογένεια δεν ήθελε να ασχοληθώ με τον συγκεκριμένο χώρο.
Ήταν δύσκολο να επικοινωνήσεις στην οικογένειά σου την επιθυμία σου να ασχοληθείς με το θέατρο;
Σε εμένα συνέβη με ένα διαφορετικό τρόπο. Ήθελα να τους το φέρω προ τετελεσμένου, για να μην έχουν επιλογή. Στις πανελλαδικές δήλωσα μόνο την ιερατική σχολή, όπου και πέρασα, για να μου πει η οικογένειά μου «από το να γίνεις ιερέας, ασχολήσου καλύτερα με το θέατρο». Παρόλο αυτά, μου είπαν να παρακολουθήσω κανονικά τη σχολή -χωρίς φυσικά να θέλω. Ειλικρινά, επίτηδες δήλωσα μόνο ιερατικών σπουδών, γιατί πίστευα πως δεν θα το ήθελαν οι δικοί μου.
Οπότε γράφτηκες κανονικά στην ιερατική σχολή;
Γράφτηκα για να πάρω το πάσο. Παράλληλα, γράφτηκα και σε δραματική σχολή, με την ελπίδα πως θα βρω μια δουλειά για να μπορέσω να πληρώνω τα δίδακτρα. Δεν βρήκα δουλειά, αγχώθηκα πάρα πολύ, γιατί έπρεπε να πληρώσω την εγγραφή και ζήτησα δανεικά από τη θεία μου, παρακαλώντας την να μην πει τίποτα. Ο καιρός περνούσε δεν έβρισκα δουλειά κι έτσι μίλησα στον κύριο Αρμένη, ο οποίος μου έδωσε υποτροφία. Όταν το ανακοίνωσα στους δικούς μου σοκαρίστηκαν.
Στην πορεία, δεν συνέχισα στη συγκεκριμένη υποκριτική σχολή -δεν ήταν όπως την ήθελα. Έδωσα εξετάσεις στο Ωδείο Αθηνών και μετά από τρία χρόνια πήρα το πτυχίο. Από τότε ξεκίνησα να εργάζομαι.