Ο Λευτέρης Λαζάρου είναι τρίτη γενιά Πειραιώτης. Αγαπάει την θάλασσα, τον ήλιο, τα ψάρια –την Ελλάδα το καλοκαίρι. Το Βαρούλκο γεννήθηκε από μια ανάγκη του. Ίσως γιατί θέλει να αφήσει το αποτύπωμά του, όχι μόνο σαν μάγειρας, αλλά σαν άνθρωπος.
«Η ζωή μου είναι όλη μνήμες και βιώματα. Γεννήθηκα στον Πειραιά, στην Ευαγγελίστρια, εκεί που λειτούργησαν, περίπου, τα δύο πρώτα Βαρούλκο. Θυμάμαι ότι τότε στην γειτονιά οι πόρτες ήταν ανοιχτές, τα κλειδιά επάνω. Το βράδυ γινόταν όλο ένας πεζόδρομος. Ζωντανά πράγματα, φιλόξενα, ευαίσθητα, τρυφερά. Αυτές είναι δικές μου μνήμες από τον Πειραιά.
Μεγάλωσα στην θάλασσα, με τον μεγάλο ορίζοντα μπροστά μας. Τίποτα δεν μας περιόριζε. Γι΄αυτό κι εμείς οι Πειραιώτες είμαστε ανοιχτοί άνθρωποι. Είμαι τρίτη γενιά Πειραιώτης, τα παιδιά μου τέταρτη. Αργότερα, εμείς οι Πειραιώτες για να βλέπουμε την θάλασσα πήραμε τα βουνά γιατί έτσι όπως χτίστηκε άναρχα, οι μέσα γειτονιές εγκλωβίστηκαν από τις μπροστινές μέχρι που φτάσαμε στο παραλιακό μέτωπο με τα εξαώροφα και επταώροφα. Χάθηκε ο ορίζοντας. Από το πατρικό μου στην Καστέλλα βλέπαμε την θάλασσα. Έτσι οι μισοί πήγαμε στα νότια προάστια και οι άλλοι μισοί στα βόρεια. Τώρα μένω στην Βούλα».
Οι περισσότεροι μάγειρες δουλεύουν copy paste