Πάντα ήθελε να είναι ένα έργο τέχνης από μόνη της. Το είχε δηλώσει και φρόντισε να το κάνει πράξη με κάθε τρόπο.
Δευτερότοκη κόρη ενός μεγιστάνα της κλωστοϋφαντουργίας, η Luisa Amman γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1881 και είχε μια μάλλον συμβατική παιδική ηλικία, μεγαλώνοντας στη σκιά της κατά ενός έτους μεγαλύτερης και αδελφής της. Στην εφηβεία οι δυο αδερφές έχασαν τους γονείς και κληρονόμησαν μια τεράστια περιουσία. Η πανύψηλη κι αδύνατη Luisa, που φορούσε πάντα άφθονο μαύρο μολύβι γύρω από τα πράσινα μάτια της -λέγεται ότι για να λάμπουν τους έριχνε και σταγόνες από μπελαντόνα, ένα δηλητηριώδες φυτό- ψεύτικες βλεφαρίδες, κατακόκκινο κραγιόν στα χείλη της, και είχε μαλλιά στο χρώμα της φωτιάς, ήταν γοητευτική, πανέμορφη, πάρα πολύ πλούσια και ταυτόχρονα αντισυμβατική, ακροβατώντας ανάμεσα στην πολυτέλεια και την παρακμή, την υψηλή αισθητική και το κιτς, γεγονός που την έκανε να ξεχωρίζει.
Κι όμως το 1900, έκανε το λάθος και παντρεύτηκε τον μαρκήσιο Camillo Casati Stampa di Soncino. Μετά από έναν χρόνο έφερε στον κόσμο τη μοναχοκόρη τους, Cristina. Το ζευγάρι ζούσε την τυπική πλην όμως ιδιαίτερα βαρετή ζωή των αριστοκρατών της εποχής μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στη Ρώμη, στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Η μονοτονία και η πλήξη βασάνιζαν την Luisa μέχρι που γνώρισε τον ποιητή και συγγραφέα Gabriele D’Annunzio. Η σχέση τους ξεκίνησε από ένα μεγάλο πάθος, και της άλλαξε τη ζωή, εθίζοντάς την στην υπερβολή και απελευθερώνοντας τη δημιουργικότητά της. Αργότερα οι δυο τους έγιναν πολύ καλοί φίλοι, μιας και μοιράζονταν το ίδιο πάθος για τις τέχνες, τη λογοτεχνία και τον αποκρυφισμό.