Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα δίνουμε ραντεβού με την Μαρία Χάνου, στο Centrale, στο κέντρο της πόλης για μια ζεστή σοκολάτα με αφορμή τη παράσταση όπου και πρωταγωνιστεί «November».
Ευγενική, με ένα πλατύ χαμόγελο, ξετυλίγει το νήμα της ζωής της. Τα παιδικά χρόνια στο Πήλιο, το πρώτο τηλεοπτικό γύρισμα στις «Μάγισσες της Σμύρνης», η αποχώρηση μετά από πέντε σεζόν στη σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» και η απόφαση της να ζει συνειδητά την κάθε μέρα.
«Μεγάλωσα στην Καλλιθέα, όπου ζω μέχρι σήμερα στο πατρικό μου σπίτι, το οποίο ανακαινίσαμε και πλέον είμαι εγώ μέσα. Δεν σου κρύβω πως είναι λίγο περίεργο, ταυτόχρονα και ωραίο, άσε που κρύβει μια ικανοποίηση. Έχω διαμορφώσει τους χώρους, έχω βάλει τη δική μου αισθητική και το βλέπω με μια άλλη ματιά -έχω τόσες αναμνήσεις!
Οι γονείς μου είναι ηθοποιοί οπότε βρισκόμουν μέσα σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον και είχα μεγάλη αγάπη για τις Τέχνες. Μετά το δημοτικό έδωσα εξετάσεις και πέρασα στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου -ήταν έξι πολύ όμορφα χρόνια, τότε έπαιζα σαξόφωνο, αλλά δυστυχώς δεν το συνέχισα. Μπορεί να το πιάσω ξανά, δεν έχω χάσει την επαφή μου με την μουσική, είτε έμμεσα, είτε άμεσα με έναν τρόπο έρχομαι σε επαφή και παίζω όσο μπορώ.
Ήμουν μέτρια μαθήτρια, ήσυχη ως παιδί, επίμονη πολύ και όταν κάτι το ήθελα το διεκδικούσα έντονα. Πέρα από τα εφηβικά χρόνια που έκανα περισσότερες ακρότητες, εξάλλου είναι η περίοδος που ψάχνεις πιο έντονα τα όρια, τις αντοχές σου, γενικά δεν ήμουν πολύ ζωηρή, δηλαδή να κάνω πράγματα που να ταλαιπωρώ και να δοκιμάζω τους γονείς μου.
