Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 82 ετών, άφησε το μεσημέρι της Κυριακής στις 12:50, το γελαστό κορίτσι του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, η Μάρθα Καραγιάννη, μια γυναίκα με απαστράπτουσα ακτινοβολία, μια αληθινή σταρ, αν και η ίδια δεν ήθελε να την αποκαλούν έτσι. «Δεν είμαι σνομπ, ποτέ δεν ήμουν, δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου, δεν μου πάει, δεν ταιριάζει στο Κερατσίνι και στην ποντιακή καταγωγή μου», θα έλεγε στην εκπομπή «Οι Αταίριαστοι» το 2001.
Στο πλευρό της μέχρι το τελευταίο λεπτό ήταν ο ψυχίατρος Δημήτρης Σούρας, με τον οποίο τη συνέδεε μια φιλία χρόνων. Με εκείνον μιλούσε στο τηλέφωνο την ώρα που αποχαιρέτησε αυτόν τον κόσμο και φυσικά η επιστήθια φίλη της, Ντόρα Δούμα, που υπήρξε ο «φύλακας άγγελός» της, στάθηκε στο πλευρό της ως το τέλος σαν πραγματική αδερφή.
Η Καραγιάννη αν και ποτέ δεν ήταν αυτή η πρωταγωνίστρια στις ταινίες που συμμετείχε, κατάφερνε να ξεχωρίσει, κερδίζοντας τον θαυμασμό του ανδρικού κοινού και τη συμπάθεια των γυναικών. Άλλοτε ως «Κική» από τα Πετράλωνα και άλλοτε τραγουδώντας το «Ο άντρας που θα παντρευτώ» γοήτευε με την αθωότητα, την ανεμελιά και τις ικανότητες της, κατακτώντας μικρούς και μεγάλους.
Πληθωρική προσωπικότητα, από μικρή, γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1939 στην Αθήνα από γονείς ποντιακής καταγωγής και μεγάλωσε στο Κερατσίνι, δείχνοντας από παιδί την κλίση της στο χορό. Ξεκίνησε λοιπόν μαθήματα από την ηλικία των οχτώ χρόνων και άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή (μαζί με την Ελένη Προκοπίου) σε χορογραφίες της Λουκίας Σακελλαρίου,γνωστής ως «Λουκία».