«Το 2008 έβγαλα τον πρώτο μου δίσκο με τίτλο "Avatar" κι έγινε διπλά πλατινένιος. Ούτε ξέρω πως συνέβη αυτό και ήρθε η πρώτη μου περιοδεία. Την επόμενη χρονιά έπαιξα στο Θέατρο Βράχων με 7000 θεατές. Είχα πολύ άγχος, αλλά το χάρηκα γιατί αυτό ήταν που ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Να έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο. Μια ημέρα μετά έδινα εξετάσεις στο πανεπιστήμιο -ήταν όλο σουρεαλιστικό. Βέβαια περνώντας ο καιρός άρχιζα να κουράζομαι και να έχω θέματα με τη φωνή μου, οπότε έπρεπε να επιλέξω.
Στο πέμπτο έτος της σχολής, στο βαθμό της πτυχιακής, δεν μπορούσα να ακολουθήσω γιατί δεν είχα την απαραίτητη συγκέντρωση και η δουλειά μου εξελισσόταν.
Ο δεύτερος δίσκος μου, που είχε μέσα και το τραγούδι "Yes, I do", έγινε πλατινένιος κι εγώ έκανα μεγάλες συναυλίες, μεταξύ άλλων στο Λυκαβηττό και το 2013 στη Στέγη. Εκείνη την περίοδο ένιωσα έντονα την επιθυμία να πάω στο εξωτερικό. Με τη στήριξη της οικογένειας μου και χωρίς να έχω κανέναν γνωστό στην Αμερική πήρα ένα αεροπλάνο και πήγα στη Νέα Υόρκη.
Όταν είχε έρθει να με επισκεφτεί ο κολλητός μου, ο Δημήτρης, που είναι dj, αντί να τρέχουμε σε μουσεία πήγαμε σε studios ηχογραφήσεων που θαυμάζαμε. Πέσαμε πάνω σε μια εθνική γιορτή στην Αμερική και τα περισσότερα ήταν κλειστά. Βρήκαμε ένα όπου έχουν ηχογραφήσει οι Lady Gaga, Amy Winehouse, Adele, Sharon Jones και τους είπα ότι είμαι Ελληνίδα και ήθελα να δω το studio. Δεν το κάνουν εύκολα, ήμουν τυχερή που έπεσα σε καλά άτομα. Εξήγησα πως ασχολούμαι με τη μουσική και μου πρότειναν να ηχογραφήσουμε. Ο Δημήτρης κόντευε να λιποθυμήσει από τη χαρά του, μου έλεγε "πες ναι". Δεν ήξερα αν μπορώ να το πληρώσω γιατί πολλές φορές πληρώνονται με ποσοστά και με καθησύχασαν πως θα τα βρούμε».
«Στη Νέα Υόρκη έκανα κάποια μικρά lives, σκέψου ερχόμουν από την Ελλάδα όπου έπαιζα σε 8.000 κόσμο και εκεί έπαιζα σε δημοσιογράφους. Για μένα ήταν πολύ συγκινητικό. Σκεφτόμουν που έφτασα -να τραγουδάω στην Αμερική ένα κομμάτι που είχα γράψει μια Κυριακή μεσημέρι φορώντας τις πυτζάμες στο σπίτι μου. Το ένα έφερνε το άλλο.
Στη συνέχεια πήγα σε ένα ραντεβού με μια εταιρεία στο Λος Άντζελες, εκεί γνώρισα τον άντρα μου μέσα από κοινούς γνωστούς. Παράλληλα ηχογράφησα ένα δίσκο στη Νέα Υόρκη και έκανε μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία. Μάλιστα, με την αμερικάνικη μπάντα μου έκανα μια φανταστική περιοδεία σε 10-15 πόλεις της Γαλλίας. Έχω παίξει σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, αλλά στη Γαλλία εμφανίστηκα και σε μεγάλα κανάλια. Επίσης, στην Αμερική έκανα δύο μεγάλες περιοδείες. Το 2017 με είχαν καλέσει από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για να είμαι headliner στο Nostos κι έτσι επιστρέψαμε για να ετοιμάσω την συναυλία. Λίγο καιρό αργότερα έμεινα έγκυος.
Ο άνδρας μου, ο Σταύρος, είναι Αμερικανοκύπριος και δεν θέλαμε να ζήσουμε στην Αθήνα. Αποφασίσαμε να μείνουμε στις Σπέτσες. Είμαστε ξένοι στο νησί, κάτι αντίστοιχο με την επιλογή που είχαν κάνει οι γονείς μου. Ποιος ξέρει, μπορεί να έχω επηρεαστεί. Η βάση του άντρα μου είναι στην Αμερική και επιθυμούσαμε ο τόπος κατοικίας μας στην Ελλάδα να είναι σε νησί. Για να ξέρουμε πως το καλοκαίρι που θα ερχόμαστε θα βρίσκουμε το σπιτάκι μας και τους φίλους μας.
Με ρωτάς πώς έγινε η επιλογή για τις Σπέτσες. Εγώ πήγαινα από μικρή στο νησί. Η καταγωγή μου είναι από την Αρκαδία και μία βδομάδα το καλοκαίρι κάναμε εκεί τις οικογενειακές μας διακοπές, οπότε έχω φωτογραφίες στις Σπέτσες από την ηλικία της κόρης μου. Αντίστοιχα ο Σταύρος, σε ηλικία 10 ετών, έκανε διακοπές στο νησί με την οικογένειά του. Όταν ήρθαμε στην Αθήνα αγόρασε ένα νέο ψαροτούφεκο με ρώτησε που να πάμε να το δοκιμάσει και πρότεινα τις Σπέτσες. Με αφορμή το ψαροτούφεκο κολλήσαμε με τις Σπέτσες.
Κάνοντας μια βόλτα με τη μηχανή στο νησί αναρωτηθήκαμε πώς θα ήταν η ζωή μας εδώ. Μετακομίσαμε σε λίγους μήνες. Την περίοδο που θα επιστρέφαμε στην Αμερική για να ετοιμάσω τον νέο μου δίσκο ξεκίνησε ο κορωνοϊός και το lockdown. Τελικά κάναμε πολύ σωστά που παραμείναμε και περάσαμε τα δύο χρόνια της καραντίνας στο νησί».
