«Η ζωή είναι ανυπόφορη για μένα... συγχωρέστε με»: αυτά ήταν τα λόγια της Νταλιντά στο τελευταίο της σημείωμα. Λίγο αργότερα, η γυναίκα που σημάδεψε το γαλλικό τραγούδι πήρε υπερβολική δόση βαρβιτουρικών κι έδωσε τέλος στη ζωή της.
Η Νταλιντά γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γιολάντα Κριστίνα Τζιλιότι. Οι γονείς της, Ιταλοί εμιγκρέδες, είχαν καταγωγή από την Καλαβρία: ο πατέρας της ήταν το πρώτο βιολί στην Όπερα του Καΐρου και μητέρα της μοδίστρα. Η Γιολάντα μεγαλώνει με τους δυο αδερφούς της, ο ένας απ' τους οποίους χρόνια αργότερα θα γινόταν και μάνατζέρ της, σε μια περιοχή, όπου Καθολικοί, Ορθόδοξοι και Μουσουλμάνοι συμβιώνουν ειρηνικά.
Στα δύο της χρόνια, μια φλεγμονή στο μάτι, την αφήνει για σαράντα μέρες βυθισμένη στο σκοτάδι. Η μόνη διέξοδός της είναι η μουσική. Το κορίτσι με τους επιδέσμους στα μάτια, ζει μόνο μέσα από τους ήχους. Οι γιατροί κάνουν ό,τι μπορούν και η νεαρή Γιολαντα καταλήγει με ένα ζευγάρι γυαλιών με χοντρό σκελετό, που σιχαίνεται. Γίνεται περίγελος του σχολείου. Τα παιδιά είναι σκληρά μαζί της, την κοροϊδεύουν κι εκείνη κλείνεται στον δικό της κόσμο για να αντιμετωπίσει τις πληγές της. Μέχρι που αποφασίζει να μην ξαναφορέσει αυτά τα άσχημα γυαλιά, παρόλο που δεν μπορεί να δει καθαρά. Τα μισόκλειστα μάτια της μοιράζουν υποσχέσεις και η Γιολάντα, που πια έχει μεταμορφωθεί σε μια όμορφη γυναίκα, βρίσκει την προσοχή που πάντα ήθελε.
Μετά από την αποφοίτησή της από το ιταλικό καθολικό σχολείο, αρχίζει να δουλεύει ως μοντέλο σε διάφορους οίκους μόδας, μέχρι που παίρνει μέρος σε έναν διαγωνισμό ομορφιάς. Έτσι το 1954 κατακτάει τον τίτλο της «Μις Αιγύπτου», που της δίνει το διαβατήριο για τον κινηματογράφο. Συμμετέχει λοιπόν στο αιγυπτιακό μελόδραμα «A glass and a cigarette» του Νιαζί Μουσταφ. Τότε, ο Σερίφ Κάμελ, διευθυντής του περίφημου Gezira Club, του παλαιότερου και πολυτελέστερου κλαμπ της Αιγύπτου, της προτείνει να υιοθετήσει το ψευδώνυμο «Νταλιλά».