Ο Άγης Εμμανούηλ, εκτός από ηθοποιός είναι και υπερμαραθωνοδρόμος εδώ και χρόνια, και έχει ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία για ένα ιδιαίτερο πρότζεκτ: το «Μετακίνηση7: Αθήνα – Γλασκώβη».
Κύριο σώμα της δράσης είναι ένας υπερμαραθώνιος που θα ξεκινήσει από την Αθήνα, θα διασχίσει την Ευρώπη και θα καταλήξει στη Γλασκώβη την 1η Νοεμβρίου 2021, τη μέρα που θα πραγματοποιηθεί η επόμενη Παγκόσμια διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή, η σημαντικότερη ίσως για το μέλλον της ανθρωπότητας. Εμείς μιλήσαμε μαζί του γι’ αυτή τη θαρραλέα απόφαση, που χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας.
«Η αλήθεια είναι ότι από μικρός είχα οικολογική ευαισθησία. Το 2007 είχα γεμίσει το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου και πήγα να βοηθήσω στις φωτιές στην Αρκαδία. Το 2014 έκανα τα 240χμλ, που τελικά ήταν 250, για τον Αιγιαλό. Κάποια στιγμή είδα το ντοκιμαντέρ του Ατένμπορο κι ενεργοποιήθηκε κάτι μέσα μου. Κι έτσι είπα πως θα πάω εκεί (στην Παγκόσμια διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή)».
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο πρότζεκτ, θα κρατήσει 80 μέρες, πράγμα που θέλει συγκέντρωση κι αφοσίωση. Πρέπει να αλλάξω το σκεπτικό μου, για να καταφέρω να το βγάλω. Λάθη που κάνω εν γνώσει μου να μην τα κάνω. Η διατροφή, η ενυδάτωση, ο ύπνος μου πρέπει να είναι υπό έλεγχο. Είναι σαν ένα μακροβούτι, που θα τελειώσει όταν φτάσω στη Γλασκώβη. Είναι η πρώτη φορά που θα τρέξω τόσες μέρες, όμως ο υπερμαραθώνιος είναι 70% ψυχή και 30% προπόνηση. Σίγουρα παίζει ρόλο η εμπειρία, το βασικό είναι πως μιλάμε για ένα εγκεφαλικό παιχνίδι: ο εγκέφαλος καταστρώνει ένα σχέδιο που πρέπει να το απεπερατώσεις».
«Θα πάρω καράβι για να περάσω στην Ιταλία και ακόμα ένα για τη Μεγάλη Βρετανία. Στην αρχή η διαδρομή έβγαινε στα 3800 χιλιόμετρα που είναι σχεδόν ακατόρθωτα, οπότε είπα να κάνω τα 2400 χιλιόμετρα, που επίσης είναι πολύ δύσκολα. Η υπεραπόσταση είναι μια συγκλονιστική εμπειρία, που για μένα αυτή τη στιγμή, έχει αντικαταστήσει τη θεατρική παράσταση, οπότε πια νομίζω πως έχω εξελιχθεί. Στην υπεραπόσταση η πιο γόνιμη ηλικία, ξεκινάει μετά τα σαράντα. Είναι το μόνο άθλημα που ένας εξηντάχρονος μπορεί να κοντράρει ένα δεκαεννιάχρονο. Πέρσι, να φανταστείς, έτρεξα 4 υπερμαραθωνίους και 2 μαραθωνίους και πλέον είμαι 51».
«Έχω δουλέψει πολύ στην αντοχή και στην αποκατάσταση. Έχω κατακτήσει, αυτό που λέμε, την αντοχή στην κακουχία και στον πόνο. Αυτή τη στιγμή έχω τρέξει αρκετά σκοπίμως, ώστε να ασχοληθώ με τη διοργάνωση. Από τις αρχές Απριλίου έχω αρχίσει λίγο να ξεκουράζομαι. Τώρα είμαι στην αποκατάσταση. Αυτή την περίοδο, κάνω μερικά βιντεάκια με φίλους ηθοποιούς, που με στηρίζουν, όποτε πηγαίνω τρέχοντας σε αυτούς. Προχθές, ας πούμε, πήγα στον Γεράσιμο Σκιαδαρέση στα Σπάτα. Αυτό που χρειάζεται είναι να μην χάσω την επαφή, να μην παίρνω κιλά, να κάνω μικρότερες προπονήσεις, να κάνω ενδυνάμωση. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, έχω κόψει τα γλυκά που τα αγαπώ, γιατί το στομάχι έχει ανάγκη σωστά πράγματα, που δεν δυσκολεύουν την πέψη. Αλλιώς δεν κοιμάσαι καλά. Το τελευταίο πενηντάρι που έτρεξα, το έβγαλα μισή ώρα νωρίτερα. Είχα συνέχεια το μυαλό μου στο χρονόμετρο. Αυτό το πρότζεκτ είναι πολύ δύσκολο, χρειάζεται αρκετά χρήματα για την ομάδα που θα με ακολουθεί, οπότε δεν είναι καν σίγουρο ότι θα γίνει. Όμως εγώ πιστεύω σε αυτό και θα το πάω μέχρι τέλους».
«Πρέπει κάθε μέρα να βγαίνουν σαράντα χιλιόμετρα, οπότε θα ξεκινάω αρκετά νωρίς, περίπου στις έξι το πρωί. Είμαι σίγουρος πως μια εβδομάδα μετά από τα μέσα Αυγούστου, που θα ξεκινήσει η μετακίνησή μου και θα πατήσω Βενετία- οπότε αυτόματα η δράση θα γίνει διεθνής- θα μου λείψουν αυτές οι συναντήσεις με φίλους. Σίγουρα όμως θα προκύψουν κάποιες άλλες, που δε μπορώ να φανταστώ αυτή τη στιγμή. Η ζέστη είναι ένα πρόβλημα, αλλά όταν έχεις συνηθίσει, το ξεπερνάς. Νομίζω το πιο δύσκολο κομμάτι θα αρχίσει όταν θα μπω στη Γαλλία, οπότε θα χρειάζονται περίπου 1200 χιλιόμετρα για να φτάσω Ρότερνταμ. Σε εκείνο το κομμάτι θα συσσωρεύεται η κούραση».
«Το επόμενο και τελευταίο κομμάτι, αυτό στη Βρετανία, επειδή μάλλον θα τρέχω με βροχή, αέρηδες και κρύο, αντικειμενικά θα είναι το πιο δύσκολο. Αλλά λόγω του ότι θα έχω μπει στην τελική ευθεία, γεγονός που θα φορτίσει θετικά τον εγκέφαλο και την ψυχή μου, νομίζω ότι θα το βγάλω».
«H πρώτη προπόνηση είναι γεμάτη έμπνευση, έχει οίστρο, έχεις συνέχεια ιδέες. Όσο περνάει η εβδομάδα, αρχίζει η μαυρίλα. Kάποια στιγμή, δεν αντέχεις σωματικά και ψυχικά, είναι όμως πολύ ισχυρή η ανάγκη. Έχω εγκαταλείψει αγώνες, γιατί δεν είχα ίχνος δύναμης. Νομίζω όμως ότι το μεγάλο μου πλεονέκτημα είναι η αντοχή στον πόνο, εκεί ποντάρω... Όταν έκανα τα πενηνταριά, ήμουν σίγουρος ότι θα τερματίσω στη Γλασκώβη. Αυτό μου δίνει δύναμη ότι θα τα καταφέρω. Θα εναλλάσσω τρέξιμο και περπάτημα για να βγάλω όλη την πορεία...»
«Αυτό το τρέξιμο έχει έναν συμβολισμό: το βήμα αναπτύχθηκε από τον Homo Sapiens, γι’ αυτό το δρομικό κίνημα έχει τεράστια έκρηξη σε όλο τον κόσμο. Το τρέξιμο είναι υγεία, μακροζωία και ευτυχία, γιατί μέσα από αυτό ξεχνάς τα προβλήματά σου. Όταν τρέχεις, είσαι ευτυχισμένος. Το πιο σημαντικό είναι η μετατόπιση της σκέψης: έχουμε παντρευτεί κακές συνήθειες και θεωρούμε ότι είναι αδύνατον να τις αλλάξουμε. Έχω αποφασίσει να αποδείξω ότι μπορεί να γίνει αυτή η μεγάλη αλλαγή. Προσωπικά, θέλω να γίνω και φυτοφάγος. Είδα κι ένα ντοκιμαντέρ που πολλοί Ολυμπιονίκες είναι vegan κι αυτό με ενέπνευσε. Αν σκεφτείς πώς νιώθει ένα ζώο όταν το σφάζουν, μπορεί να αλλάξεις τρόπο σκέψης. Θα σου πω κάτι που δεν είναι δικό μου: «Η ουτοπία όσο την πλησιάζεις απομακρύνεται, αλλά στο τέλος καταλαβαίνεις πως έχεις προχωρήσει»».
«Έχει γίνει μονόδρομος αυτό που κάνω τώρα, όλα έχουν συντονιστεί σε αυτή την ιδέα, οπότε η καθημερινότητά μου έχει προσαρμοστεί. Με ενδιαφέρει ακόμα να αλλάξω τον κόσμο, παιδικά και ρομαντικά και δεν κάνω πίσω σε αυτό. Πιστεύω ότι αυτό θα μου ανταποδώσει. Το πρώτο μου ερέθισμα είναι ότι θέλω να κάνω κάτι για τη φύση, θεωρώ ότι αυτό είναι υποχρέωσή μας. Με ενδιαφέρει και η δόξα- από μικρός άλλωστε ήθελα να ξεχωρίζω- αλλά δεν είναι αυτό που με οδηγεί. Αυτό που κάνω βέβαια χρειάζεται χρήματα, μια προπόνηση μπορεί να κοστίζει 30-50 ευρώ εδώ στην Ελλάδα, αλλά το όλο πρότζεκτ κοστίζει ακριβά. Χρειάζεσαι φυσιοθεραπευτή, ανθρώπους που σε βοηθούν. Πιστεύω ότι θα βρεθούν τα χρήματα και θα γίνει. «Το πρώτο βήμα είναι το μόνο βήμα», που έλεγε και μια καθηγήτριά μου στο θέατρο, η Νέλλη Καρά. Όταν λοιπόν κλειδώνει μέσα μου μια απόφαση, πιστεύω ότι κάτι θα γίνει και θα τα καταφέρω».
«Όταν φτάσω στη Γλασκώβη, θα με περιμένει τουλάχιστον η Χριστίνα Νικολακοπούλου. Είναι μια φίλη από το facebook, που ζει στη Σκωτία. Επικοινώνησε μαζί μου όταν έμαθε τι κάνω, με έφερε σε επαφή με έναν Σκωτσέζο πρώην βουλευτή, τον Hugh O’ Donnel, ο οποίος κάνει σε απόλυτο βαθμό αυτό που θα έκανε ένας σοβαρός άνθρωπος που αναλαμβάνει μια υποχρέωση. Οι θεσμικές κινήσεις του έχουν φτάσει μέχρι πρωθυπουργικό γραφείο. Αν είναι αυτό, εκεί κι όλοι όσοι μου έχουν σταθεί, μου αρκεί. Κατά τα άλλα, ελπίζω να συμβάλλω έστω και ελάχιστα σε μια αλλαγή προς κάτι καλύτερο. Ξέρεις, ένα παιδί που γεννιέται σήμερα, μπορεί να ζήσει την απόλυτη καταστροφή του πλανήτη. Ο άνθρωπος όμως έχει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης κι η επιτυχία του πρότζεκτ θα είναι η νίκη της θετικής πλευράς».
«Το πιο σημαντικό για μένα είναι η εμπειρία. Η εμπειρία του να βιώσεις αυτό το πράγμα είναι ασύγκριτη. Ήδη από τη μέρα που έτρεξα τα πενηντάρια, δεν το πίστευα ότι το σώμα έχει αυτές τις δυνατότητες. Ίσως μετά από τη Γλασκόβη, να πω ότι τώρα ήρθε η ώρα να κάνω μια παράσταση που έχω στο μυαλό μου. Βέβαια υπάρχουν ακόμα αγώνες που θέλω να τρέξω. Γιατί, ένας μαραθώνιος είναι σαν τη ζωή, θα έλεγα. Θέλει μέτρο και φρόνηση».
Όσο πλησιάζει ο καιρός, επιφορτίζομαι με την ευθύνη, οπότε γίνομαι κάπως ασυνείδητα ασκητής. Αυτή τη στιγμή όλα μου τα κύτταρα είναι συντονισμένα σε αυτό τον στόχο, πως θα καταφέρουμε να είμαστε στον τερματισμό την 1η Νοεμβρίου που αρχίζει και η διάσκεψη».
Ο Άγης θα ξεκινήσει από την Πνύκα στις 15 Αυγούστου με την ελάχιστη δυνατή παραγωγή ανθρακικού αποτυπώματος, για να δώσει το παρόν 70 μέρες αργότερα στην ιστορική συνάντηση της Γλασκώβης. Στόχος του είναι η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση και τελικά η ενεργοποίηση των πολιτών για το κατεπείγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Γνωστοί ηθοποιοί και φίλοι του Άγη, όπως ο Γιώργος Καραμίχος, ο Λεωνίδας Κακούρης, η Κατερίνα Διδασκαλου, η Μυρτώ Αλικάκη, ο Αλέκος Συσσοβίτης, ο Γιάννης Στάνκογλου και άλλοι στηρίζουν την προσπάθειά του με βιντεάκια στο youtube.
Μπορείτε να βοήσετε τον Άγη, δωρίζοντας ένα ευρώ, σε αυτή τη διεύθυνση εδώ.
