Ακόμα και αν κάποιος δεν ασχολείται με την μουσική ή τον κινηματογράφο αποκλείεται να μην ξέρει και να μην έχει ακούσει τα έργα του σπουδαίου Ιταλού συνθέτη Ένιο Μορικόνε, που έφυγε χτες από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών.
Συνθέτης, ενορχηστρωτής, μαέστρος και πρώην τρομπετίστας, έχει γράψει τη μουσική για περισσότερες από 500 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, πειραματιζόμενος σε διαφορετικά είδη σύνθεσης. Συνδυάζοντας την κλασική μουσική, που την θεωρούσε «υπέρτατη» και ήχους της σύγχρονης ζωής, ο Μορικόνε δημιουργούσε μοναδικές συνθέσεις, συνέδεσε το όνομά του με την Ιστορία της έβδομης τέχνης, έγινε συνώνυμο των σπαγγέτι γουέστερν, αν και ο ίδιος δεν ήθελε ούτε κατά διάνοια να χρησιμοποιεί αυτό τον όρο -προτιμούσε το «Italian Westerns» και πλέον αποτελεί ένα θρύλο της Τέχνης.
Ο ίδιος ήταν φειδωλός έως και πολύ δύσκολος στις συνεντεύξεις του. Οι δημοσιογράφοι που τον προσέγγιζαν έπαιρναν μάλιστα μια λίστα από απαγορεύσεις πριν τον συναντήσουν: έπρεπε να τον αποκαλούν μόνο «Μaestro». Το «signore Morricone» του φαινόταν πολύ επίσημο, το «Ennio» πολύ προσωπικό. Έπρεπε να αποφεύγουν να τον ρωτήσουν για ακόμα μια φορά για τον «Καλό, τον κακό και τον Άσχημο» την ταινία του Σέρτζιο Λεόνε που άλλαξε για πάντα αυτό που ονομάζεται «κινηματογραφική μουσική» και φυσικά απαγορευόταν ρητά να του ζητήσουν παίξει πιάνο, γιατί όπως έλεγε δεν ήταν performer αλλά συνθέτης.
Ο Ένιο Μορικόνε, παρόλο που κανείς θα περίμενε ότι το βασικό του όργανο θα ήταν το πιάνο, ξεκίνησε την καριέρα του ως τρομπετίστας. Έμαθε μάλιστα μουσική από τον πατέρα του, έγραψε την πρώτη του σύνθεση στα έξι του και στα 14 έγινε δεκτός στην περίφημη «The Accademia Nazionale di Santa Cecilia» στη Ρώμη, όπου και μεγάλωσε. Δάσκαλός του τον οποίο συνεχώς μνημόνευε ήταν ο Umberto Semproni. Όταν ζήτησε από τους καθηγητές του να μεταγραφεί στο τμήμα σύνθεσης, προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, γιατί εκείνη την εποχή ήταν σχεδόν αδιανόητο για έναν τρομπετίστα να θέλει να γίνει συνθέτης. Παρόλα αυτά τα κατάφερε, τελειώνοντας μάλιστα τις σπουδές του σε έξι μήνες.
Στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως συνθέτης σε τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες, όμως δεν υπέγραφε με το δικό του όνομα, χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Dan ή Leo, γιατί οι παραγωγοί ήθελαν να προσδώσουν αμερικάνικο αέρα στις ταινίες τους και το όνομα Ένιο Μορικόνε παραήταν ιταλικό για τα γούστα τους.
