Τα κίνητρα μιας εγκληματικής πράξης μπορεί να ποικίλουν, όμως σύμφωνα με τον Ντοστογιέφσκι η τιμωρία είναι αναπόφευκτη συνέπεια του εγκλήματος.
Δεκάδες ιστορίες αφηγούνται πως οι άνθρωποι πήραν τον νόμο στα χέρια τους, έγιναν τιμωροί και εγκλημάτησαν για χάρη κάποιου αγαπημένου τους προσώπου. Αυτή είναι η ιστορία του Γκάρι Πλασέ, που σκότωσε τον βιαστή του γιού του, το 1984 στη Λουϊζιάνα και αθωώθηκε.
Ο Τζόντι Πλασέ γεννήθηκε το 1972 και ήταν 10 χρονών όταν οι γονείς του τον έγραψαν στην σχολή καράτε Hapkido, που διατηρούσε ο πρώην πεζοναύτης Τζεφ Ντουσέτ. Ο Τζόντι λάτρευε τον δάσκαλό του και έβλεπε σε αυτόν έναν αγαπημένο φίλο. Τον πρώτο καιρό όλα κυλούσαν ομαλά, μάλιστα ο Τζεφ είχε άριστες σχέσεις με την οικογένεια του μαθητή του.
Ο Τζεφ άρχισε να πηγαίνει τον Τζόντι για μαθήματα οδήγησης σε έρημες περιοχές και κατά τη διάρκεια αυτών των μαθημάτων άρχισε η παρενόχλησή του. Πρώτα του χάιδευε τα γόνατα και πολύ σύντομα έγινε ακόμη πιο παραβιαστικός, μέχρι που τον κακοποίησε. Όσο αυτό γινόταν, ο Τζόντι δεν μίλησε ποτέ στους γονείς του, ούτε άλλαξε η συμπεριφορά του, φοβούμενος μήπως χάσει τον φίλο του ή μήπως ανησυχήσει τους γονείς του.
Παράλληλα, η κατάσταση στο σπίτι ήταν τεταμένη, οι γονείς του Τζόντι είχαν αρχίσει να έχουν προβλήματα στον γάμο τους, χωρίς αυτό να επηρεάζει τη σχέση τους με τα παιδιά. Ο Γκάρι, αν και έφυγε για κάποιο διάστημα από το σπίτι, δεν σταμάτησε να περνάει χρόνο με τον γιό του. Τότε ήταν που ο Τζεφ άρχισε να προσεγγίζει την μητέρα του Τζόντι. Έχοντας, πλέον στενή σχέση με τη μητέρα, ο Τζεφ της είπε ότι θα πάει ένα ταξίδι με τον μαθητή του στην Καλιφόρνια. Αυτό το ταξίδι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια πρόφαση. Ο Τζεφ πήγε τον Τζόντι σε ένα μοτέλ, όπου τον βίαζε επανειλημμένα.