Η Πέγκυ Σταθακοπούλου ξεχώρισε νωρίς. Ταλέντο, ομορφιά, φινέτσα. Γεννήθηκε στην Κυψέλη. Ζει στην Κηφισιά, με την κόρη της. Μέσα στον Ιούνιο κλείνει τα εξήντα και το λέει. Ίσως γιατί τα πάει καλά με τον εαυτό της.
«Αυτό που κρατάω από τα παιδικά μου χρόνια είναι ένα πέπλο τεράστιας αγάπης, τρυφερότητας και καλής επικοινωνίας με τους γονείς μου. Δύο άνθρωποι κατά βάση συντηρητικοί που όμως έβρισκαν έναν τρόπο ώστε να υπάρχει αλήθεια μεταξύ τους και μεταξύ μας. Με αυτή την έννοια μεγάλωσα με περιορισμούς, όρια, αρκετά “πρέπει” αλλά και με μια αίσθηση ελευθερίας που μπορεί να σου δώσει η αγάπη και η κουβέντα. Ειδικά με τον πατέρα μου -ήταν διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα, κάναμε πνευματικές συζητήσεις. Επικοινωνούσαμε έστω κι αν διαφωνούσαμε, ως τα 18 μου τουλάχιστον. Έχω έναν μικρότερο αδελφό.
Ημουν κλειστό παιδί, δεν έκανα τρέλες, δεν έπαιζα πολύ, ήμουν πιο απόμακρη, αλλά όχι μη επικοινωνιακή. Γεννήθηκα στην Κυψέλη –μετά πήγαμε στον Χολαργό. Μια αστική οικογένεια. Σχολείο πήγα στην Ελληνική Παιδεία. Στην Δραματική Σχολή του Εθνικού έκανα φίλους γιατί η σχολή σου επιβάλλει λίγο να ανοιχτείς και να επικοινωνήσεις. Τα ωραιότερα χρόνια δεν ήταν στο σχολείο αλλά στην Δραματική».
«Το θέατρο άρχισε να ξυπνάει μέσα μου γύρω στην εφηβεία. Δεν το πολυσυζητούσα αλλά το ονειρευόμουν, μόνη μου. Όταν μπήκα στην Νομική, κατάλαβα ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που φανταζόμουν (πήρα πτυχίο, έστω καθυστερημένα), και αποφάσισα παράλληλα να σπουδάσω θέατρο. Δεν το είπα σε κανέναν. Προετοιμάστηκα μόνη μου, έδωσα, πέρασα και μετά το ανακοίνωσα στους γονείς μου. Χάρηκαν, θεωρώντας ότι αυτό είναι μια επιπλέον μόρφωση. Δεν φαντάζονταν ότι θα το ακολουθήσω και επαγγελματικά.