Έφυγε από τη ζωή στα 82 του χρόνια, το βράδυ της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου ο Γιάννης Τσεκλένης. Οραματιστής, πρωτοπόρος, ο σχεδιαστής ήταν ένας από τους λίγους Έλληνες που κατάφερε να βγάλει τη μόδα της χώρας εκτός συνόρων.
Το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα «Β. Παπαντωνίου» όπου είχε δωρίσει το σύνολο των συλλογών του αναφέρει:
Με μεγάλη μας θλίψη σας ανακοινώνουμε ότι ένας μεγάλος Έλληνας, ένας άνθρωπος της μόδας, ο δικός μας άνθρωπος, ο διάσημος σχεδιαστής Γιάννης Τσεκλένης έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020 σε ηλικία 82 ετών.
Ο Γιάννης Τσεκλένης ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε την ελληνική μόδα έξω από τα σύνορα της χώρας. Δημιουργίες του πωλήθηκαν παγκοσμίως από κορυφαία καταστήματα, σε περισσότερες από 30 χώρες στο διάστημα 1965 με 1991.
Τα σχέδια για τα υφάσματα των ρούχων του τα αντλούσε από τον ελληνικό και τον παγκόσμιο πολιτισμό.
Ο Γιάννης Τσεκλένης είχε δωρίσει το σύνολο των συλλογών του στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα «Β. Παπαντωνίου» και έργα του έλαβαν μέρος σε πολλές αναδρομικές εκθέσεις, όπως «Γιάννης Τσεκλένης - Ένας Έλληνας σχεδιαστής μόδας», στο
Θέατρο Θησείο στην Αθήνα, «6 ‘Παγκόσμιοι’ Έλληνες σχεδιαστές» στο Ζάππειο, στο Λονδίνο και τη Λευκωσία και την πρόσφατη «Tseklenis. Τα χρόνια της μόδας» στο Ναύπλιο.
Ο Γιάννης Τσεκλένης ετοίμαζε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο τέλος του χρόνου, η οποία και θα γίνει προς τιμήν του από τους φορείς που την είχαν αναλάβει.
Για το έργο του είχε λάβει πολλές τιμητικές διακρίσεις ανάμεσα στις οποίες τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, το Χρυσό Μετάλλιο της Μόδας από το Ελληνικό Ινστιτούτο Μόδας, την Κόρη των Κυκλάδων από το Ελληνικό Κέντρο Μόδας και το βραβείο Δίολκος της Ελληνικής Ακαδημίας Marketing.
Ήταν παντρεμένος με την Έφη Μελά και είχε ένα γιο τον Κωνσταντίνο, γνωστό εννοιολογικό καλλιτέχνη και κινηματογραφιστή.
Τον Μάιο του 2019 είχε μιλήσει το Bovary.gr
«Δούλεψα φέρνοντας αίγλη από το εξωτερικό στην Ελλάδα. Πρώτα ήταν οι βιτρίνες στο Λονδίνο, 120 μαγαζιά, καταχωρήσεις, διαφημίσεις, editorial και μετά εδώ. Αργησα πολύ να κάνω βιομηχανική μονάδα στην Ελλάδα, ενώ είχα στο εξωτερικό.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
Οταν άκουσα την λέξη μελάνωμα δεν κατάλαβα ότι ήταν ο θάνατος φτιαγμένος μέσα σε μια φακίδα. Ηταν το ΄75. Πήγα στον γιατρό, τον μακαρίτη τον Ζαμπάκο, δερματολόγο-ογκολόγο και μου είπε να το βγάλουμε το ταχύτερο. Μέσα στις επόμενες ημέρες πήγα στο Μemorial, στον κορυφαίο γιατρό για το μελάνωμα και μου το αφαίρεσε αμέσως. Ο καρκίνος ήταν πάνω από το τρίτο στάδιο. Εκανα μια μεγάλη αφαίρεση και στη συνέχεια ανοσοθεραπεία σε πειραματικό στάδιο. Ημουν το 46ο πειραματόζωο. Ισως αυτό να με έσωσε. Οταν μετά από ενάμιση χρόνο βρέθηκε τοπική υποτροπή στο γάγγλιο που είχε πειραχτεί, μάλλον την είχε αντιμετωπίσει η ανοσοθεραπεία… Αλλά ο γιατρός δεν μπορούσε να πάρει το ρίσκο και να μην μου αφαιρέσει όλο το σύστημα. Ενάμιση χρόνο μετά πήγα κι έκανα αυτή την τεράστια επέμβαση, ώμο, ωμοπλάτη, κλείδα, τα πάντα…»
