Ο Πέτρος Κλαμπάνης κάθεται σε καρέκλα δίπλα σε κοντραμπάσο
Συνέντευξη με τον Πέτρο Κλαμπάνη
ΠΕΤΡΟΣ ΚΛΑΜΠΑΝΗΣ

Πέτρος Κλαμπάνης: Ο διεθνής Ελληνας μπασίστας που διαπρέπει στον παγκόσμιο χάρτη της τζαζ


Αμερική, Γαλλία, Ελβετία, Πολωνία είναι μερικές μόνο από τις χώρες που διαβάζει κανείς στις προγραμματισμένες εμφανίσεις τους Πέτρου Κλαμπάνη, του διεθνούς φήμης Έλληνα μουσικού, ο οποίος κατάφερε να διαπρέψει σ’ έναν από τους πιο απαιτητικούς και εκλεκτικούς τομείς τους παγκόσμιου πενταγράμμου, εκείνον της τζαζ.

Με καταγωγή από τη Ζάκυνθο, ο Πέτρος Κλαμπάνης άφησε το Πολυτεχνείο των Αθηνών και αποφάσισε ότι αυτό που ονειρευόταν και ήθελε πραγματικά να κάνει στη ζωή του ήταν να ασχοληθεί με τη μουσική. Το 2005 άρχισε τις σπουδές κοντραμπάσου στο Κονσερβατόριο του Άμστερνταμ και συνέχισε τις σπουδές του στη Νέα Υόρκη, όπου συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα του χώρου και εμφανίστηκε σε εμβληματικούς χώρους, όπως το Carnegie Hall, τα Lincoln Center και Kennedy Center στην Washington.

Το δεύτερο άλμπουμ του «Minor Dispute» επιλέχθηκε ανάμεσα στα καλύτερα jazz albums του 2015 στο Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο των ΗΠΑ, ενώ το τρίτο άλμπουμ του «Chroma» βραβεύθηκε ως το καλύτερο live album της χρονιάς από τα Βραβεία Independent Music Awards.

Ο Πέτρος Κλαμπάνης πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ του, το οποίο είναι εμπνευσμένο από το πώς είναι να ζει κάποιος ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες, αλλά και να «βρίσκεται συνεχώς ψηλά στον αέρα, πετώντας από πόλη σε πόλη». Έχει τίτλο "Irrationalities" και παραπέμπει στη νουβέλα “Invisible Cities” (1972) του Italo Calvino και συγκεκριμένα σ’ένα απόσπασμα για πόλεις “φτιαγμένες από επιθυμίες και φόβους, ακόμη και εάν το νήμα που τις συνδέει μεταξύ τους, είναι μυστικό”.

Το τυχερό νούμερο 4

«Ο νέος δίσκος είναι πιο "minimal" από όλα τα προηγούμενα projects. Το σχήμα είναι πιάνο, μπάσο και ντραμς/κρουστά που παραπέμπει, εν πρώτοις τουλάχιστον, σε πιο παραδοσιακό jazz ήχο. Αυτό ήταν και μια από τις μουσικές μας προκλήσεις. Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν νέο, πρωτότυπο μουσικό κόσμο, χρησιμοποιώντας γνώριμα υλικά; Στο "Irrationalities" περιέχονται 5 συνθέσεις μου (η μία από αυτές εξελίσσεται ως τρία tracks) και 2 διασκευές. Θεωρώ πως κατορθώσαμε να παράξουμε κάτι πολύ ιδιαίτερο με την ομάδα μου» μου λέει ο Πέτρος Κλαμπάνης για τον νέο του δίσκο, ο μπασίστας που για πολλούς είναι ένας από τους Έλληνας που επανασύστησε στην τζατζ στην εγχώρια σκηνή. Συνεργάστηκε με δύο εξαιρετικούς Ευρωπαίους μουσικούς: τον πιανίστα Kristjan Randalu από την Εσθονία και τον κρουστό και ντράμερ Bodek Janke από την Πολωνία.

Όταν έμαθα τον τίτλο του νέου άλμπουμ του Πέτρου Κλαμπάνη χαμογέλασα αυτόματα: «Irrationalities», στα ελληνικά «Παραλογισμοί». Κάπως έτσι φανταζόμουν την απόλυτη και πολυδιάστατη έμπνευση ενός τζαζίστα, να ισορροπεί κάπου ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Ο Πέτρος μου το επιβεβαίωσε. «H έμπνευση είναι σίγουρα κάτι που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί και να εξηγηθεί ορθολογικά. Έχει να κάνει με στοιχεία όπως γνώση, πίστη, μελέτη, αγάπη. Γιατί οι καλλιτέχνες δημιουργούμε κάτι νέο; Το έχει τόσο πολύ ανάγκη η ανθρωπότητα; Ή ο δημιουργός; Ή και οι δύο; Κάθε νέα δημιουργία περιέχει αρκετή τρέλα και αβεβαιότητα. Είναι ένα ρίσκο, ιδιαίτερα όταν η παραγωγή γίνεται από τον καλλιτέχνη. Ένα πολύ γοητευτικό ρίσκο».

Ποια είναι όμως η μεγαλύτερη δύναμη της μουσικής για έναν μουσικό και με ποια «όπλα» τον εφοδιάζουν οι νότες; Σύμφωνα με τον Πέτρο Κλαμπάνη, το μεγαλύτερο ατού της είναι ότι η μουσική του επιτρέπει να εκφράσει συναισθήματα, ιδέες και οτιδήποτε δεν μπορεί να εκφράσει με τις λέξεις ή με οποιοδήποτε άλλον τρόπο. Παρόλο που η καθημερινότητα μας ωθεί σε συγκεκριμένα μονοπάτια σκέψης, με την μουσική ο ίδιος επιστρέφει σε έναν μυστηριακό σχεδόν κόσμο, που έχει να κάνει με θεμελιώδεις απορίες και αλήθειες.

Μύθοι και αλήθειες για την τζάζ

Η τζαζ θεωρείται ένα είδος «ψαγμένης», ελιτίστικης μουσικής, κατάλληλη για καλά εκπαιδευμένα «μουσικά αυτιά». Πώς μπορεί όμως ένας... πρωτάρης προσπαθεί να μυηθεί σταδιακά στον κόσμο της και να την εκτιμήσει. «Οποιοσδήποτε μπορεί να απολαύσει την μουσική αυτή. Κάθε είδους μουσικής χρειάζεται λίγο χρόνο, μέχρι να την αντιληφθεί κάποιος. Δεν νιώθω πολύ άνετα όταν χρησιμοποιείται ο όρος jazz για την μουσική μου, γιατί κάτω από την ίδια ταμπέλα υπάρχει ένας τεράστιος μουσικός κόσμος, που αν με ρωτάτε είναι σχεδόν ανομοιογενής. Θεωρώ πως το στοιχείο που κρατάει αυτό το οικοδόμημα σταθερό, είναι η αγάπη και ο σεβασμός των ακροατών και των ίδιων των μουσικών που το εκπροσωπούν» λέει ο ίδιος και προσθέτει...

Ο Πέτρος Κλαμπάνης με τους Kristjan Randalu και Bodek Janke

«Αν η mainstream μουσική είναι "ζάχαρη" τότε η Jazz είναι ένα πολύ ακριβό κρασί». Εκεί λοιπόν πιάνομαι και τον ρωτώ αν υπάρχει όντως η λεγόμενη «κακή» ή mainstream μουσική. Μου απαντά χωρίς δισταγμό «Ναι, σαφώς. Είναι μουσική που “έρχεται” από ένα μη μουσικό και ειλικρινές μέρος».

Εδώ λοιπόν του θέτω χωρίς ντροπή ένα... υπαρξιακό δίλημμα -ως φαν της «πριγκίπισσας της ποπ» (και γνήσιο παιδί των 90s), ο οποίος όμως μπορεί να εκτιμήσει ένα απολαυστικό τζαζ κομμάτι «Αν έπρεπε να διαλέξεις: θα προτιμούσες να ακούσεις έναν ολόκληρο δίσκο της Britney Spears ή να μην παίξεις το μπάσο σου για μια εβδομάδα;».

Αν και ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι γνώριζα την απάντηση, ο ίδιος με εξέπληξε «Μου αρέσουν κάποια κομμάτια της Britney! Υπάρχουν φάσεις στις οποίες κάνω “μουσική” αποτοξίνωση. Δεν ακουμπώ το μπάσο για 10 μέρες για παράδειγμα. Είναι ωραία τα διαλείματα μερικές φορές».

Από τη Ζάκυνθο στον κόσμο

«Δεν θα είχα την ίδια πορεία σε καμιά περίπτωση αν έμενα στην Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντική η απόφαση, έστω για κάποια στιγμή της ζωής ενός καλλιτέχνη, πως το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή της/του είναι η τέχνη. Αυτό μας κάνει να ρισκάρουμε, να απογοητευθούμε και να εμβαθύνουμε ίσως την γνώση μας» λέει ο Πέτρος Κλαμπάνης, ο οποίος βρέθηκε από το αγαπημένο του νησί, τη Ζάκυνθο, ν’ ακολουθεί τα όνειρά του στο εξωτερικό και να μένει πλέον στη Νέα Υόρκη.

Από το νησί του νοσταλγεί την ξεγνοιασιά της παιδικής ηλικίας -«η οποία δε θα επιστρέψει ποτέ», συμπληρώνει- ενώ, αν και πολλές φορές έφτασε σε σημείο να θέλει να επιστρέψει πίσω στη γαλήνη και την ηρεμίας της Ζακύνθου, τα καλοκαίρια που περνά εκεί, του φτάνουν για να φορτίζει τις μπαταρίες του και να επιστρέφει «έτοιμος για τη μάχη».

Info: Το "Irrationalities" είναι διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και δισκοπωλεία!





SHARE