Όταν ανακοινώθηκε η απόφαση του Τζο Μπάιντεν να επιλέξει την Καμάλα Χάρις ως υποψήφια αντιπρόεδρο των ΗΠΑ όλοι μίλησαν για μια ιστορική στιγμή για τη χώρα. Η ίδια είναι η πρώτη Ινδοαμερικανή που καταφέρνει μια τέτοια διάκριση. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη μαύρη γυναίκα, αφού πάνω από μισό αιώνα πριν, υπήρξε η Σαρλότα Μπας, η Αφροαμερικανή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια.
Η Σαρλότα Μπας ήταν η πρώτη μαύρη υποψήφια για τη θέση της αντιπροέδρου των ΗΠΑ. με το κόμμα των Προοδευτικών το 1952. Η ίδια, μιλώντας σε μια συγκέντρωση που είχε οργανώσει στο Σικάγο τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς είπε συγκινημένη στο πλήθος «Αυτή είναι μια ιστορική στιγμή για την πολιτική ζωή της Αμερικής. Ιστορική στιγμή για μένα, για τους ανθρώπους μου, για όλες τις γυναίκες. Για πρώτη φορά στην ιστορία αυτού του έθνους, ένα κόμμα διάλεξε μια μαύρη γυναίκα για τη δεύτερη σπουδαιότερη πολιτική θέση στη χώρα».
Η ίδια ήξερε ότι οι πιθανότητες να κερδίσει ήταν ελάχιστες, γι’ αυτό και το σλόγκαν της προεκλογικής της εκστρατείας ήταν «Είτε κερδίσουμε είτε χάσουμε, κερδίζουμε επειδή θέσαμε τα ζητήματα». Τελικά, έχασε από τον Ρεπουμπλικανό (και μετέπειτα 34ο Πρόεδρο των Η.Π.Α.) Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, αλλά η παρουσία της και η φωνή της ενέπνευσε και άνοιξε τον δρόμο για τους Αμερικανούς πολιτικούς που ανήκουν σε μειονότητες. «Η Μπας άνοιξε τον δρόμο για τις “Καμάλα” του σήμερα, μέσα από την ταυτότητά της και την πολιτική ιδεολογία της» δηλώνει η καθηγήτρια ιστορία στο University of Pittsburgh, Keisha N. Blain, όπως διαβάζουμε στο CNN.
Η υποψηφιότητα για τη θέση του Αντιπροέδρου δεν ήταν το μοναδικό πράγμα για το οποίο έμεινε στην ιστορία η Σαρλότα Μπας. Γεννήθηκε στη Νότια Καρολίνα το 1874. Στις αρχές του 20ού αιώνα μετακόμισε στην Καλιφόρνια, όπου ξεκίνησε να δουλεύει, πουλώντας φύλλα της εφημερίδας The Eagle. Με τα χρόνια, ανέλαβε όλο και περισσότερες ευθύνες, μέχρι που έγινε το δεξί χέρι της εκδότριάς της, Joseph Neimore, η οποία της ζήτησε να αναλάβει τη θέση της, μετά τον θάνατό της.
Η Σαρλότα Μπας θεωρείται μια από τις πρώτες Αφροαμερικανίδες ιδιοκτήτριες εφημερίδας, την οποία χρησιμοποιούσε για να ρίχνει φως σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, όπως η αστυνομική βία και τις δράσεις της ρατσιστικής οργάνωσης των Κου-Κλουξ-Κλαν, ήταν θερμή υποστηρίκτρια του φεμινιστικού κινήματος και των δικαιωμάτων των μεταναστών, ενώ λόγω των προοδευτικών αντιλήψεών της, δεχόταν ακόμα και απειλές για τη ζωή της.
