Η Σόνια Λίζα Κέντερμαν με καταγωγή από την Ελλάδα και τη Γερμανία στην πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, τον «Ράφτη», εμπνέεται από την κρίση και τις μεγάλες αλλαγές που επέφερε.
Μια ταινία σαν παραμύθι, που μιλάει για την ικανότητα να επιβιώνει κανείς, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν πολύ δύσκολα. Γι’ αυτήν, άλλωστε, άφησε πίσω της το Λονδίνο, όπου και σπούδασε, και επέστρεψε στην Αθήνα, προκειμένου να μπει στον μαγικό κόσμο των ραφτάδικων, που κινδυνεύει να χαθεί.
Ο «Ράφτης» έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο 24ο Tallinn Black Nights Film Festival στην Εσθονία, ενώ η πανελληνία πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στο 61ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε το Βραβείο FIPRESCI, το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής Νεότητας και το Πρώτο βραβείο ΕΡΤ.
Η σκηνοθέτις μιλά στο Bovary.gr για τον «Ράφτη», τις γυναίκες στον χώρο της σκηνοθεσίας και το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου.
Πώς εμπνευστήκατε την ιστορία του Ράφτη;
Θέλαμε να γράψουμε μια ιστορία με εφαλτήριο την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που βίωνε -και για πολλούς λόγους βιώνει ακόμα- η Ελλάδα. Τα προηγούμενα χρόνια ζούσα στο Λονδίνο και επέστρεψα στα μέσα της κρίσης. Ήταν σοκαριστικό το πώς η κρίση επηρέασε τα επαγγέλματα, που ούτως ή άλλως έχουν αρχίσει να εκλείπουν. Έτσι, επέλεξα το επάγγελμα του ράφτη. Μια τέχνη πολύ γοητευτική, που απαιτεί τεράστια εξάσκηση και επιμονή στις λεπτομέρειες. Όσο ανακαλύπταμε τον κόσμο της ραπτικής, τόσο διαμορφώναμε και τον χαρακτήρα της ταινίας. Είναι ένας καλλιτέχνης με βελόνα και κλωστή, ένας ονειροπόλος ήρωας που πατάει μόνο με το ένα πόδι στη γη. Λίγο αλαφροΐσκιωτος, με ευγένεια και τρόπους μιας άλλης εποχής, με παιδική περιέργεια και αποσυρμένος από τον έξω κόσμο, που όμως θα βρει τη δύναμη και το κουράγιο να πάρει το μέλλον του στα χέρια του.
Τι εκπροσωπεί για εσάς ο Ράφτης;
Τη μεταμόρφωση. Την εσωτερική δύναμη που βρίσκει κάποιος να αλλάξει τις συνθήκες της ζωής του, ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ο ήρωας ζει αυτοεξόριστος στο πατάρι του ραφτάδικου στο κέντρο της Αθήνας. Ο πατέρας του, που έχει τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης, μπαίνει στο νοσοκομείο και η τράπεζα απειλεί να κατάσχει το ραφτάδικο λόγω χρεών, που έχουν συσσωρευτεί με τα χρόνια. Είναι χαρακτήρας ντροπαλός και μαζεμένος, αλλά οι συνθήκες τον ωθούν να κάνει την υπέρβαση. Γίνεται μαχητής. Μεταμορφώνεται σε πλανόδιο ράφτη και απελευθερώνεται από τα δεσμά της παλιάς του ζωής. Βρίσκει μία διέξοδο. Μία ευκαιρία να ανακαλύψει τον εαυτό του και να επανεφεύρει την τέχνη του. Η ταινία διηγείται μία ελπιδοφόρα και αισιόδοξη ιστορία για την αλλαγή και την ικανότητα να προχωράμε, να εξελισσόμαστε.