Πέθανε η Κλαούντια Καρντινάλε -Η θρυλική σταρ που σημάδεψε το σινεμά μιας ολόκληρης εποχής
Μια από τις πιο εμβληματικές παρουσίες της «χρυσής εποχής» του ιταλικού και ευρωπαϊκού κινηματογράφου, η Κλαούντια Καρντινάλε, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών.
Η διάσημη ηθοποιός άφησε την τελευταία της πνοή στο Νεμούρ, κοντά στο Παρίσι, όπως έκανε γνωστό ο ατζέντης της, Λοράν Σαβρί.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Κλοντ Ζοζεφίν Ροζ Καρντινάλε και γεννήθηκε το 1938 στην Τύνιδα. Από τα τέλη της δεκαετίας του '50 και ιδιαίτερα τη δεκαετία του '60, η Καρντινάλε αναδείχθηκε σε σύμβολο θηλυκότητας και ταλέντου, με συνεργασίες δίπλα στους μεγαλύτερους σκηνοθέτες και ηθοποιούς της εποχής.
Από τα καλλιστεία στο σινεμά
Η πορεία της προς τον κινηματογράφο ξεκίνησε αναπάντεχα. Το 1957 κέρδισε τον τίτλο «Το πιο όμορφο κορίτσι της Τυνησίας», με έπαθλο ένα ταξίδι στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Εκεί την εντόπισαν άνθρωποι του σινεμά και ξεκίνησε μια καριέρα που θα ξεπερνούσε κάθε προσδοκία.
Φοίτησε στο περίφημο Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου της Ρώμης και το 1958 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία Goha, με τον Ομάρ Σαρίφ. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε και στην ιταλική κωμωδία Ο Κλέψας του Κλέψαντος του Μάριο Μονιτσέλι.
Η μούσα των Ευρωπαίων σκηνοθετών
Η δεκαετία του ’60 ανήκει δικαιωματικά στην Καρντινάλε. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες του Βισκόντι (Ο Ρόκο και τ’ Αδέλφια του, Ο Γατόπαρδος), του Φελίνι (8½), του Πιέτρο Τζέρμι και του Σέρτζιο Λεόνε (Κάποτε στη Δύση), κατακτώντας κοινό και κριτικούς.
Με τη χαρακτηριστική της φωνή, το σαγηνευτικό της βλέμμα και τη φυσική της λάμψη, δεν ήταν απλώς μια όμορφη γυναίκα, αλλά μια ηθοποιός με ερμηνευτική δύναμη και ευελιξία.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και μετά, η Καρντινάλε συμμετείχε κυρίως σε ευρωπαϊκές παραγωγές, χωρίς να απομακρυνθεί ποτέ πραγματικά από την τέχνη της. Εμφανίστηκε στη σειρά Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, στην ταινία Απόδραση στην Αθήνα και το 1982 στον Φιτζκαράλντο του Βέρνερ Χέρτζογκ.
Από την Ιταλία στο Χόλιγουντ
Η γοητεία της δεν άργησε να περάσει τα σύνορα. Το 1963 πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Ο Ροζ Πάνθηρας δίπλα στον Πίτερ Σέλερς, ο οποίος είχε πει γι’ αυτήν: «Η Κλαούντια είναι η πιο όμορφη εφεύρεση μετά τα σπαγγέτι».
Ακολούθησαν εμφανίσεις σε αμερικανικές παραγωγές, όπως Το Μεγαλύτερο Τσίρκο του Κόσμου (1964) και Οι Επαγγελματίες (1966), ενώ δεν εγκατέλειψε ποτέ τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
Προσωπική ζωή
Η Καρντινάλε απέκτησε έναν γιο από μία σύντομη σχέση, την οποία αργότερα περιέγραψε ως βίαιη εμπειρία. Ο παραγωγός Φράνκο Κριστάλντι, με τον οποίο παντρεύτηκε αργότερα, ανέλαβε την ανατροφή του παιδιού. Η σχέση τους έληξε το 1975, όταν η ίδια αποφάσισε να διεκδικήσει την ανεξαρτησία της, μακριά από τους περιορισμούς που της επέβαλε ο έλεγχος του συζύγου της.
Αργότερα, θα συνδεθεί με τον σκηνοθέτη Πασκουάλε Σκουιτιέρι, με τον οποίο απέκτησαν μία κόρη.
Βραβεία
Η Καρντινάλε τιμήθηκε πολλές φορές για τη συμβολή της στον κινηματογράφο. Το 2002 της απονεμήθηκε η Χρυσή Άρκτος του Φεστιβάλ Βερολίνου για το σύνολο της καριέρας της, ενώ το 2011 παρέλαβε τη Χρυσή Λεοπάρδαλη από το Φεστιβάλ του Λοκάρνο.
Παρασημοφορήθηκε από την Ιταλική και τη Γαλλική Δημοκρατία για την προσφορά της στην τέχνη, λαμβάνοντας τίτλους Ιππότη και Αξιωματικού της Λεγεώνας της Τιμής.
Από το 2000, η Κλαούντια Καρντινάλε είχε αναλάβει τον ρόλο της Πρέσβειρας Καλής Θέλησης της UNESCO, προωθώντας τα δικαιώματα των γυναικών και δίνοντας φωνή σε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.
