Η πτώση της χούντας και η χρονολογική αφετηρία της Μεταπολίτευσης σηματοδότησαν μία περίοδο έντονης κοινωνικής ζύμωσης και πολιτικών αλλαγών για την Ελλάδα.
Στο μεταίχμιο μεταξύ των δεκαετιών του '70 και '80, το ελληνικό φεμινιστικό κίνημα άρχισε να φουντώνει, καθώς οι γυναίκες-πρωτοπόροι της εποχής είδαν μία ευκαιρία να φέρουν στο προσκήνιο τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση. Έθιξαν με παρρησία και τόλμη καίρια ζητήματα σχετικά με τη θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία, προπαγάνδισαν τις θέσεις τους με πυγμή, και διεκδίκησαν με πείσμα και μαχητικότητα σημαντικές θεσμικές αλλαγές.
Καταλυτικό παράγοντα για την εντυπωσιακή άνοδο του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα και τη δυναμική του εμφάνιση στον δημόσιο διάλογο αποτέλεσε η δράση των Ελληνίδων δημοσιογράφων και των αυτόνομων γυναικείων ομάδων. Μετά την πτώση της χούντας, ο ελληνικός φεμινιστικός Τύπος άρχιζε να ακμάζει και παράλληλα να αναπτύσσεται μια στρατευμένη γυναικεία λογοτεχνία που συνεισέφερε σημαντικά στην αφύπνιση της συλλογικής συνείδησης αναφορικά με την ισότητα των φύλων.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, συγκεντρώσαμε μία λίστα με τα σημαντικότερα φεμινιστικά έντυπα της σύγχρονης ιστορίας της χώρας, συμπεριλαμβανομένων κάποιων περιοδικών που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια της προδικτατορικής και προπολεμικής περιόδου.
Εφημερίς των Κυριών
Στις 8 του Μάρτη του 1887 κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της «Εφημερίδος των Κυριών» από την Καλλιρρόη Παρρέν, την πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφο. Ήταν το πρώτο περιοδικό στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε από γυναικεία συντακτική ομάδα και απευθυνόταν μόνο σε γυναίκες. Το πρώτο φύλλο κυκλοφορεί στις 9 Μαρτίου του 1887 και το τελευταίο το 1917, έχοντας κυκλοφορήσει 1106 τεύχη. Η πλειοψηφία των αρθρογράφων ήταν εκπαιδευτικοί και κεντρική θεματική του περιοδικού ήταν η διεκδίκηση των εργασιακών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των γυναικών.